บทที่ 10
779 คำ
วาเลเรียไม่อยากเชื่อเลยว่าชายคนนั้นจะเสนอให้จ่ายค่าบิลให้เธอ
เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาและพบว่าเขากำลังมองเธอเช่นกัน เขามีเสน่ห์อย่างสมบูรณ์แบบด้วยดวงตาที่พร่างพรายของเขา
เมื่อถูกเขาจ้องมอง วาเลเรียรู้สึกเขินอายมากขึ้น ก่อนหน้านั้น เธอเกลียดเขาถึงกระดูก แต่ตอนนี้ เธอดูเหมือนจะมีความรู้สึกที่ดีในตัวเขา เพราะเขาเป็นคนที่ช่วยเธอให้พ้นจากปัญหา
“เรากำลังพูดถึงเงินหลายแสนดอลลาร์ และนั่นไม่ใช่เงินจำนวนเล็กน้อย” วาเลเรียกล่าว
"ฉันรู้!" ชายคนนั้นหยิบปากกาขึ้นมาและขีดเขียนชื่อของเขาบนบิลที่แคชเชียร์มอบให้
ด้วยเหตุผลบางอย่าง วาเลเรียคิดว่าเขาดูมีเสน่ห์มากตอนที่เซ็นสัญญาจนเขาดูไม่เหมือนแมงดาเลย。
จากนั้นวิลเลียมก็วางปากกาลงแล้วเดินจากไป หลังจากไม่กี่ก้าว เขาพบว่าวาเลเรียยังคงยืนนิ่งอยู่ เขารู้สึกขบขันกับท่าทางที่เธอมองและถามว่า “ไม่ไปเหรอ?”
ในไม่ช้าวาเลเรียก็พยักหน้าและตามเขาไป แต่เธอรู้สึกแปลกๆ และถามตัวเองว่าทำไมเธอถึงตามผู้ชายคนนี้ที่เคยหลับนอนกับเธอ
มันไม่สมเหตุสมผลเลย
เมื่อเธอเดินออกจากประตูไป เธอหยุดชายคนนั้นและพูดตะกุกตะกัก "ฉัน... ฉันจะจ่ายเงินคืนให้คุณ"
"แน่นอน!" วิลเลียมตอบเรียบๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา "เราจะสลับบัญชี Facebook ของเราดีไหม"
โดยเดาว่าน่าจะสะดวกกว่าสำหรับเขาที่จะได้รับเงินทาง Facebook วาเลเรียไม่คิดซ้ำแต่เห็นด้วย
รูปโปรไฟล์ของเธอถูกถ่ายระหว่างการเดินทางไปอียิปต์ครั้งล่าสุด วาเลเรียสวมชุดสีแดงและผ้าคลุมหน้ายิ้มกลับมาที่กล้องในทะเลทรายอันกว้างใหญ่
และเธอก็ดูงดงามราวกับนางฟ้า หลังจากดูภาพอย่างถี่ถ้วนแล้ว วิลเลียมก็หรี่ตาและถามว่า “คุณต้องการนั่งรถไหม”
วาเลเรียไม่สามารถปฏิเสธเขาได้เนื่องจากเธอรู้ว่าตอนนี้เธอไม่มีเงินแล้ว
จากนั้นเธอก็เดินตามวิลเลียมไปที่ลานจอดรถ เมื่อเห็นมายบัคของวิลเลียม วาเลเรียก็ตกตะลึง เขาจะรวยเป็นแมงดาได้อย่างไร?
“คุณรวยมาก” เธอพูดในสิ่งที่เธอคิดจริงๆ
"ไม่ใช่ของฉัน!" วิลเลียม ได้ตอบกลับ
ถ้าใช่ เขาหมายถึงผู้หญิงที่ร่ำรวยคนหนึ่งที่เขารับใช้หรือเปล่า
เขาเป็นหนึ่งในล้านที่มีรูปร่างและรูปลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบของเขา ดังนั้นต้องมีผู้หญิงที่ร่ำรวยจำนวนมากยินดีจ่ายเงินให้เขา
เมื่อคิดว่าชายคนนี้เคยนอนกับหญิงชรามานับไม่ถ้วน วาเลเรียก็รู้สึกไม่สบายเล็กน้อย
แต่วิลเลี่ยมไม่รู้ว่าเธอคิดอย่างไรในตอนนี้ เขาจึงสตาร์ทรถและถามว่า “ตอนนี้เราจะไปไหนกัน?”
“ตึกกลางใต้ ได้โปรด” วาเลเรียต้องไปที่บริษัทของโรนัลด์และถามเขาว่าทำไมเขาถึงแข็งการ์ดของเธอ
จากนั้นวิลเลียมก็พยักหน้าและเปิด GPS วาเลเรียประหลาดใจที่เขาต้องใช้ GPS เพื่อไปถึงที่นั่น
อาคาร Central South อยู่ห่างจาก Wolf Group Hotel ไม่ถึง 3 กิโลเมตร และมีสถานที่สำหรับช็อปปิ้งและความบันเทิงมากมายรอบๆ วาเลเรียรู้สึกแปลกที่เขาใช้ GPS
เขาไม่ใช่คนท้องถิ่นเหรอ? แต่วาเลเรียไม่ได้พูดอะไร เพราะเธอไม่รู้จักเขา
ถ้าไม่ใช่สำหรับ Ashley พวกเขาอาจจะเป็นคนแปลกหน้าในตอนนี้
เมื่อคิดว่าแอชลีย์ใช้แมงดาในการจัดเตรียมเธอ วาเลเรียจึงรู้สึกหงุดหงิดและอารมณ์เสีย เธอสงสัยว่าผู้ชายคนนี้ร่วมมือกับแอชลีย์ตลอดกระบวนการทั้งหมดหรือไม่ หรือเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกลอุบายสกปรกของแอชลีย์เลยและเอาเงินของเธอไปทำงานให้เสร็จ
“ถามเขาว่ายังไงบ้าง”
วาเลเรียครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถาม "แอชลีย์จ่ายเงินให้คุณเท่าไหร่ในคืนนั้น"
“ใครคือแอชลีย์” วิลเลียมถาม
"ฉัน... ฉันหมายถึง... ผู้หญิงที่จ่ายเงินให้คุณและขอให้คุณนอนกับฉันในคืนนั้น"
วิลเลี่ยมหันศีรษะมองวาเลเรียอย่างไร้อารมณ์ “ฉันไม่เข้าใจ คุณกำลังคิดอะไรอยู่”
- ผู้เขียน
