บทที่ 9

786 คำ
  ในห้องชุดประธานาธิบดีอีกห้องข้างๆ วิลเลียมจิบชาหลังจากทำงานเสร็จแล้ว   เขาถาม Marcus อย่างไม่เป็นทางการว่า "ตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่"   “เธอเหรอ คุณหมายถึงคุณบราวน์เหรอ เธอกินอาหารส่วนใหญ่ที่เตรียมไว้สำหรับเธอ แล้วเธอก็พาเธอไปที่ห้องชุดเพื่อพักผ่อน บัตเลอร์รายงานว่าตอนนี้เธอกำลังอาบน้ำและดูเหมือนจะอารมณ์ดี!” Marcus ได้ตอบกลับ   เมื่อได้ยินเช่นนี้ วิลเลียมก็รู้สึกขบขัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาจำได้ว่าเธอยืนอยู่ที่ล็อบบี้ด้วยน้ำตาที่ไหลอาบหน้า   เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของวิลเลียม มาร์คัสก็รู้ว่าตอนนี้เขาอารมณ์ดี   “สำหรับเมสันและโรนัลด์ พวกเขาต้องรู้สึกไม่สบายใจหลังจากได้รับการปฏิบัติเช่นนั้น พวกเขาจะระบายความโกรธต่อมิสบราวน์หรือไม่?”   "อย่างแน่นอน!"   “ถ้าอย่างนั้น ทำไมคุณถึงยังยืนเคียงข้างคุณบราวน์” มาร์คัสรู้สึกสับสน   “ฉันรักไป มีอะไรผิดปกติไหม” วิลเลี่ยมตอบอย่างใจเย็น   สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้โดยไม่ได้ตั้งใจเกิดขึ้นกับเขา เขาจำทุกอย่างได้รวมถึงวิธีที่วาเลเรียกอดเขาด้วยหน้าแดงและรอยแดงเหมือนกลีบดอกไม้บนผ้าปูที่นอน   เมื่อคิดอย่างนั้น วิลเลียมก็รู้สึกร้อนเล็กน้อย และเขาก็รู้สึกประหลาดใจกับมัน ปกติเขาเป็นคนประพฤติตัวดี แต่ตอนนี้เขาสูญเสียการควบคุมเมื่อคิดถึงเธอเพียงชั่วขณะหนึ่ง มันไม่แปลกเกินไปเหรอ?   ในห้องสวีทข้างๆ วาเลเรียนอนหลับสนิทและไม่ตื่นจนถึงเวลาเก้าโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น   หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ อาหารเช้าก็พร้อมสำหรับเธอ   และอาหารเช้าก็ยอดเยี่ยม หลังจากทำเสร็จแล้ว วาเลเรียกำลังจะจากไป   แต่จู่ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ชำระเงิน   เธอยังไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงสามารถกินและอยู่ได้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน   พวกเขาไม่กลัวว่าเธอจะจากไปโดยไม่ตั้งบิลหรือ?   อย่างไรก็ตาม วาเลเรียไม่มีวันทำอย่างนั้น ดังนั้นเธอจึงไปที่แผนกต้อนรับและตรวจสอบบิล   มีค่าใช้จ่าย 168,888 ดอลลาร์ต่อคืนในห้องประธานาธิบดีพร้อมอาหารฟรี   แม้ว่าราคาจะสูงมาก แต่วาเลเรียก็ไม่สนใจมันมากนัก   เธอรู้สึกว่าเธอมีค่าเงินของเธอ   เธอหยิบการ์ดจากกระเป๋าของเธอแล้วยื่นให้แคชเชียร์ แคชเชียร์เงยหน้าขึ้นมองด้วยรอยยิ้มหลังจากตรวจสอบบัตรแล้วพูดว่า "ฉันขอโทษ บัตรของคุณถูกแช่แข็ง!"   วาเลเรียหยุดครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ยื่นบัตรอีกใบให้แคชเชียร์ แต่มันก็ถูกแช่แข็งเช่นกัน   ในท้ายที่สุด เธอพบว่าบัตรธนาคารของเธอถูกแช่แข็งทั้งหมด   เธอไม่ได้คาดหวังว่าโรนัลด์จะตรึงไพ่ของเธอไว้เป็นการลงโทษ วาเลเรียโกรธจัด เธอจึงโทรหาโรนัลด์ทันที แต่เขาไม่ตอบ   แคชเชียร์ยังคงยิ้มให้วาเลเรีย และวาเลเรียรู้สึกละอายใจสำหรับเรื่องนั้น   ตอนนี้เธอกลัวว่าพวกเขาจะถือว่าเธอเป็นคนโหลดฟรีเพราะได้เพลิดเพลินกับของหรูหราเหล่านี้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน   เธอจะเป็นคนตลกถ้าเธอไม่สามารถจ่ายเงินได้   เมื่อเธออยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ประตูลิฟต์ VIP ถูกเปิดออก และวิลเลียมก็เดินออกไปอย่างสง่างาม   ในเวลาเดียวกัน วาเลเรียยืนอยู่ที่แผนกต้อนรับด้วยท่าทางกังวล เขาจึงเดินไปหาเธอแล้วถามว่า "เกิดอะไรขึ้น"   “เขาอีกแล้ว!” วาเลเรียเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและสงสัยว่าชายผู้นี้มีความแค้นต่อเธอและพยายามจะหัวเราะเยาะเธอหรือไม่   ในคืนก่อนที่เขาจะทำลายชื่อเสียงของเธอ เช้าก่อนที่เขาจะได้เห็นเธอร้องไห้อยู่บนถนน และตอนนี้เขาพบว่าเธอไม่มีเงินจ่ายค่าบิล   ทำไมเขาถึงมองเห็นช่วงเวลาที่โชคร้ายของเธอได้เสมอ?   เมื่อเห็นวาเลเรียเงียบ แคชเชียร์ก็บอกวิลเลียมว่า "บัตรของผู้หญิงคนนี้ถูกระงับ ดังนั้นจึงอาจเป็นปัญหาสำหรับเธอที่จะชำระเงินตอนนี้"   คำพูดของแคชเชียร์ทำให้วาเลเรียอายมาก เธอก้มศีรษะลงพร้อมกับหน้าแดงเข้ม   ทันใดนั้น เสียงอันน่าหลงใหลของชายผู้นั้นก็ดังขึ้น "ข้าจะจ่าย!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม