กึ กึ กึ เสียงเร่งฝีเท้า ต้าเซียนกำลังรีบเพราะเขาสายแล้ว เป็นการสายที่ร้ายแรงครั้งแรกในชีวิตเขาเลยก็ว่าได้ การผ่าตัดวันนี้ยืดเยื้อแต่ผลที่ออกมาก็เป็นที่พอใจ เขาต้องรีบไปรับสุ่ยถิงที่บ้าน นี่ก็เลยเวลามามาก เขาไม่ได้กังวลว่าจะไปงานสาย แต่เขาไม่อยากให้เธอต้องรอเขานาน เพราะเธอรอมามากแล้ว
! ต้าเซียนยังเดินไปไม่ถึงรถ ลมที่โบกสะบัดนำพากลิ่นหอมอ่อนๆลอยมากระทบจมูก กลิ่นน้ำหอมที่คล้ายๆกับที่เขาเคยได้กลิ่นจากเธอ ‘สุ่ยถิง’ ลมไม่เพียงโบกสะบัดกลิ่นหอม เขาเห็นปลายผ้าสีขาว ชายกระโปรงของใครสักคน ต้าเซียนขยับเดินเข้าไปใกล้รถที่จอดอยู่
หญิงสาวในชุดสีขาวบริสุทธิ์ ยืนมือไขว่หลัง เท้าในรองเท้าส้นสูงสลับแกว่งไปมา ‘สุ่ยถิ่ง’ เธอมาอยู่ที่นี่ ดูจากอิริยาบถที่เปลี่ยนไปมาแล้ว เธอมารอนานแล้ว
“สุ่ยถิง” หญิงสาวหันกลับมาพร้อมรอยยิ้ม “มารอพี่...”
“ฉันเห็นว่าพี่ยังไม่มารับ พอติดต่อพี่ไม่ได้ก็คิดว่าคงติดผ่าตัด เลยให้ร
