ภัทรดนัยมองไปทางคนถูกกล่าวหา เฟญารินยืนก้มหน้านิ่ง ดวงตาแดงก่ำฉาบด้วยน้ำตาแต่เธอพยายามกลั้นเอาไว้ เขาสังเกตได้ตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น น้ำเสียงของเธอไม่แสแสร้ง โดยเฉพาะแววตา เฟญารินโกหกไม่เก่งมาแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว หรือต่อให้เธออยากทำ แต่แววตาคู่นั้นจะฟ้องทุกอย่างออกมาหมด
ฟ้องแม้กระทั่งความรู้สึกบางอย่างที่บอกว่าเขาไม่ควรกางปีกปกป้องให้เธอรู้สึกถลำลึกลงไปกว่านี้
“ผมจะไปแจ้งความ” แทนไทสรุป
“เชิญครับ แต่คุณไม่มีสิทธิ์พาเด็กคนนี้ไปโรงพัก ไม่มีสิทธิ์แม้กระทั่งกล่าวหาเขาตราบใดที่คุณยังหาหลักฐานที่ชัดเจนมาเอาผิดเธอไม่ได้ เธอเป็นคนของผมและอยู่ในความรับผิดชอบของผม”
แต่เขาก็กางปีกปกป้องเธอไปแล้ว แม้ยังไม่สามารถบอกได้แน่ชัดว่าคืออะไร แต่มีบางอย่างในตัวเฟญารินบอกเขาว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เดือดร้อนเงิน เธอไม่จำเป็นต้องทำแบบที่ใครกล่าวหา
นัยน์ตาอ่อนแรงทอแสงริบหรี่เงยขึ้นมามองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา ชั่วคร
