“นางเป็นใครกันนะ นางไม่ใช่นารินทร์ทิพย์ แล้วนารินทร์ทิพย์ ตัวจริงหายไปไหน” องค์คีตะเอ่ยออกมาด้วยความสงสัยเมื่อได้ลองสัมผัสจูบ ที่เหมือนตนไม่เคยจูบมาก่อน เพราะนารินทร์ทิพย์ก่อนหน้านี้ นางจะไม่ขัดขืน ทำตัวเป็นภรรยาที่อ่อนช้อยเสมอ
“ข้าต้องรู้ความจริงให้ได้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ สงสัยต้องได้เข้าไปพบปะท่านนาคาพาหุรัดเสียแล้ว”องค์คีตะได้กล่าวขึ้น
“พี่ธาลา กับพี่ชลา พี่พอจะรู้จักสถานที่ ที่เป็นแหล่งรวมพวกเครื่องรางพิเศษ หรือ อะไรที่คาดเดาอนาคตได้ไหมพี่”ฉันเชื่อว่าที่นี้ต้องมีอะไรอย่างนั้นแน่เพราะเมืองนาคา ต้องมีของวิเศษ ที่สามารถพาฉันกลับไปโลกมนุษย์ได้แน่
“เอ่อคือ ท่านหญิงหมายถึงแหล่ง พาหุรัดใช่ไหมเจ้าคะ
เพราะที่นั้นเป็นแหล่งรวมของทิพย์ที่เหล่านาคชอบไปค้นหาของวิเศษเพื่อมาเป็นตัวช่วยในการบำเพ็ญตะบะแต่บางพวกก็ชอบหามาใช้เสพสุขเมื่อก่อนท่านหญิงไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลยหนิเจ้าคะ”ชลาเอ่ยพร้อมทำหน้าสงสัย
“คือข้าอยากจะไปหาดูของที่ทำให้ความจำของข้ากลับมาสักที จะได้ไม่เป็นภาระของพวกพี่ๆไง และก็อีกอย่างองค์คีตะของพวกพี่ไม่คุยกับฉันมาสามวันแล้ว”ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าออดอ้อน มันก็จริงนะ เขาไม่คุยกับฉัน ไม่สบตาฉัน เลี่ยงที่จะเข้าใกล้ฉันตลอด ตั้งแต่ที่เขาขโมยจูบแรกฉันไป ฉันก็แอบคิดถึงอยู่เหมือนกันนะ อร้ายยฉันคิดอะไรของฉันเนี่ย เขาเป็นของนารินทร์ทิพย์นะ ไม่ใช่ของเธอชะหน่อยทิพย์เอ่ย ตื่นๆ
“หาาา อะไรนะเจ้าคะ องค์คีตะไม่คุยกับท่านหญิง 3วันแล้ว” ทั้งธาลาและชลาพูดพร้อมกัน พร้อมทำหน้าตกใจ
“ทำไมพวกพี่ต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ แค่ไม่คุยกันแค่3วันเอง”ฉันไม่เข้าใจชีวิตคู่จริงๆ ทำไมแค่ไม่คุยกันต้องตกใจด้วย
“ก็เป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับตระกูลนาคนะเจ้าคะเพราะหาก คู่บารมีนาคอย่างท่านหญิงกับองค์คีตะ ไม่คุย ไม่ได้เชื่อมสัมพันธ์เป็นเวลาครบ 3วัน 7วัน จะส่งผลให้ชีวิตนาคของท่านหญิงสั้นลงนะเจ้าคะ เพราะท่านหญิงกับองค์คีตะได้ทำสัญญาเชื่อมสัมพันธ์กันแล้ว และองค์คีตะก็จะมีอายุสั้นลงเช่นกัน เพราะเหล่านาคจะยึดกฏสัญญาของความรักให้ผูกกับอายุชีวิต หากอยากอายุยืนจะต้องไม่มีเรื่องผิดใจกัน หรือทะเลาะกันนะเจ้าคะ” มีกฏแบบนี้ด้วยหรอเนี้ยในโลกที่ฉันจากมาทำไมไม่มีแบบนี้นะ ถ้าอย่างนั้นครอบครัวของฉันคงอบอุ่นไม่ต้องไปเป็นหนี้ใคร
(ฉันกล่าวในใจ)
“งั้นเราต้องไปพบองค์นาคาพาหุรัดนะเจ้าคะ เพราะองค์ท่านรู้ทุกเรื่องแต่องค์ท่านจะให้เข้าเฝ้าได้แค่นาคชั้นสูง ซึ่งท่านหญิงก็มีศักดิ์เป็นชายาขององค์คีตะยังไงก็เข้าเฝ้าได้เจ้าคะ”ธาลาเอ่ยขึ้น
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปกันเลยดีไหม ฉันก็อยากจะให้ท่านช่วยมากๆ”ฉันกล่าวขึ้นพร้อมกับคิดในใจว่า ฉันจะได้กลับไปโลกที่ฉันจากมาเร็วๆนี้และจะได้รู้ความจริงสักทีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นทำไมฉันถึงได้มาอยู่ที่นี้
“เอ่อ คือว่า ท่านนาคาพาหุรัดจะให้เข้าพบได้เมื่อคืนพระจันทร์โตสว่างเต็มคุ้งน้ำเท่านั้นเจ้าคะ”ธาลาเอ่ยขึ้น
“งั้นเหลืออีกกี่วันล่ะ ถึงจะไปได้”ฉันเอ่ยถามพร้อมตื่นเต้นอยากรู้
“พรุ่งนี้เจ้าค่ะ หม่อมฉันดูเพลาให้แล้ว แต่ถ้าออกไปจากวังต้องใช้กุญแจนะเจ้าคะ แล้วปกติต้องเอ่ยขอองค์คีตะก่อนเจ้าค่ะ”ชลาพูดพร้อมกับทำหน้าหงอยลง
“งั้นมีวิธีอื่นไหมที่จะสามารถออกจากที่นี้ได้โดยไม่ต้องเอากุญแจกับองค์คีตะ”ฉันคิดว่าต้องมีวิธีอื่น นารินทร์ทิพย์เป็นนาคสูงศักดิ์ต้องมีพลังวิเศษอะไรที่จะออกจากวังได้โดยไม่ต้องใช้กุญแจผ่านไป
“มีอยู่อีกวิธีหนึ่งเจ้าค่ะ แต่ท่านหญิงไม่ชอบที่จะใช้หนิเจ้าคะ คือต้องขึ้นไปเมืองมนุษย์ เพื่อจะไปเข้าประตูลับในถ้ำเวียงนาคาบนโลกมนุษย์ที่นั้นก็จะเป็นทางลัดไปถึงท่านนาคาพาหุรัดได้แน่นอนเจ้าค่ะ”ธาลาเอ่ย
“งั้นเราก็ไปกันเลย ฉันต้องทำยังไงบ้าง”ฉันเอ่ยถาม เพราะฉันก็รู้สึกดีที่จะได้ขึ้นไปเมืองมนุษย์ถึงแม้ตอนนี้จะอยู่ในร่างของนาคีก็เถอะ