เลโอพาเดินจากที่บ้านไปยังตลาดใกล้ ๆ นี่แหละ
“ทำไมเดินมาอะ เหนื่อยแล้ว”
“โห นี่เพิ่งออกมาเองนะ” ฉันทรุดตัวลงนั่งบนม้านั่งริมทาง
“เหนื่อยจริงดิ?” เลโอถามพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น ฉันพยักหน้ารับ มันเลยเดินมายื่นตะกร้าให้ฉัน
“อะไร”
“ฝาก” ฉันรับตะกร้ามาถือไว้ เลโอเดินไปในร้านค้าข้าง ๆ แล้วกลับออกมาพร้อมกับน้ำเปล่าสอง ขวด มันยื่นขวดหนึ่งให้กับฉัน ส่วนอีกขวดก็เปิดดื่มแบบตายอดตายอยาก
“มัวแต่มองอยู่นั่นอะ กินดิ จะได้เดินต่อ”
เออก็อยากกินอยู่ ฉันพยายามออกแรงต่อสู้กับขวดน้ำในมืออย่างสุดชีวิต ออกสิวะ ออกกกกกเซ่!!!ล็อคแน่นขนาดนี้คาดว่าทางบริษัทควรเก็บไว้ดื่มเอง เลโอมันคงทนดูท่าทางทุเรศทุรังของฉันไม่ได้ เลยดึงขวดน้ำไปเปิดฝาอย่างง่ายดาย
“อะ ไม่เห็นมันจะเปิดยากตรงไหน แบบนี้แล้วเวลาอยู่คนเดียวจะทำยังไง”
“แหมมันก็ไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกครั้งปะหรือเปล่าวะ” เลโอลุกขึ้นพร้อมกับดึงตะกร้าไปจากฉัน
“ไป ๆ จะถึงแล้
