เมื่ออยู่กับชายหนุ่มลำพังสองต่อสอง ฟ่านหรันซีก็แอบครั่นคร้ามใจว่า นางกำลังเปิดโอกาสให้เกิดเรื่องเลยเถิดระหว่างชายหญิงหรือไม่ นอกเหนือจากนั้น ร่างกายของบุรุษยามไร้อาภรณ์ก็ล่อลวงฟ่านหรันซีจนหัวใจสั่นไหวไม่หยุด
“น้ำอุ่นกำลังดี หยางอ๋องรีบอาบเถิด” นางบอกเขา แต่อีกฝ่ายเอาแต่ยิ้ม และไม่ขยับตัวทำสิ่งใด
“ลงมาอยู่ใกล้ๆ ข้าเถิด ยืนห่างเช่นนั้น ข้ามองหรันซีไม่ถนัด”
หญิงสาวเคลื่อนตัวช้าๆ และลงมาอยู่ข้างเขาในที่สุด
ร่างกายเขาส่งไอความร้อนมากเสียกว่าน้ำในบ่อเสียอีก ถึงอย่างนั้นนางก็ไม่ได้ถอยหนี ราวกับมีแรงดึงดูดแสนสิเน่หายึดนางเอาไว้
“หรันซี ถูตัวให้ข้าได้หรือไม่”
เขาร้องขอ และนางทำตามอย่างว่าง่าย ทั้งขัดแผ่นหลัง สระผมให้เขา รวมถึงใช้สมุนไพรชำระร่างกายทุกส่วน โดยไม่ได้ปริปากเอ่ยคำใด ทว่าเป็นคนตัวโตที่กัดริมฝีปากตนเองเป็นระยะๆ กระทั่งเขาไม่อาจอดใจไหว จึงบอกให้นางช่วยทำบางสิ่ง
“ซีซี...”
เสี
