ฟ่านหรันซีอยู่ในความดูแลของหลี่สิงหยางไปโดยปริยาย พี่ชายทั้งสองนั้นต่างเห็นด้วย ส่วนบิดาแม้จะไม่พึงพอใจทั้งหมด แต่เขายึดถือบ้านเมืองเป็นที่ตั้ง เมื่อรับทราบว่าลูกสาวคนเดียวยินดีรับตำแหน่งพระชายาของหลี่สิงหยาง โดยมีข้อแม้ว่าจะต้องไม่มีการจัดงานใดๆ ทั้งนี้ก็เพื่อความปลอดภัยของทุกฝ่าย
“ไม่มีงานก็ดี มะ เมื่อหย่าขาดกัน ข้าจะได้สบายใจ”
หวานหว่านมองคนเป็นเจ้านาย แล้วต้องทำตาโต ฟ่านหรันซีคิดเช่นนั้นจริงๆ หรือ
“คุณหนูพึ่งแต่งงาน ไฉนจะรีบหย่าแล้วเจ้าคะ”
“มะ มีกฎข้อใด ห้ามเรื่องนี้ อีกอย่างหยางอ๋อง เป็นคนที่ใครก็ต้อง อยู่ให้ห่างเข้าไว้ ถึงจะปลอดภัยต่อชีวิต”
ฟ่านหรันซีกล่าวจบ ก็คว้าของว่างกินอย่างสบายใจ ทั้งขนมแป้งทอด ลูกอม และรวมไปถึงผลไม้แห้งเคลือบน้ำตาล ปกตินางชอบกินของจุกจิกอยู่มาก แต่การกินโดยไม่หยุดปากเช่นนี้ พลอยให้หวานหว่านนึกสงสัย และนั่นอาจหมายความว่าเจ้านายของนาง ต้องได้รับการตรวจช
