“ฟังเงื่อนไขข้าก่อนสิ แค่กินอาหารกับข้าสามมื้อ ซีซีก็ได้
พี่สาวไม่ได้เรื่องกลับจวนของนางแล้ว”
“ข้ากินไม่กินอาหารคาว ช่วงนี้งดเนื้อสัตว์ แต่ท่านดื่มเลือดงู กินหัวใจหมี สมองลิง และเนื้อมนุษย์ อย่างไรก็ร่วมโต๊ะกันไม่ได้”
นางพูดคล่องไม่ติดขัด สีหน้าจริงจังมาก มองอย่างไรก็เป็นสตรีที่โตเกินวัย ทั้งเปี่ยมด้วยความฉลาด แต่คงไม่ทันเฉลียวใจว่าเผยพิรุธให้เขาเห็นอยู่ตลอด
“ช่างเจรจา... ในสายตาซีซี ข้าคงเป็นเทพเซียนสินะ”
นางถอนหายใจเบื่อหน่าย และไม่อยากตกลงสิ่งใดกับเขาแล้ว ยามนั้นกวาดตามองไปรอบๆ ตัว ก่อนพบม้าของตน และตงเหลียงที่ยืนคุยอยู่กับคนผู้หนึ่ง หากนางจำไม่ผิดเขาคือขันทีเส่า!
โลกหมุนผิดเพี้ยนไปแล้ว ตงเหลียงสนิทกับอีกฝ่าย ทั้งยังคุยกันอย่างออกรส
“ข้าจะให้ อาเส่าไปส่งเจ้าที่จวน และดูแลเจ้า จนกว่าลูกสาวของใต้เท้าฟ่านกลับมาอย่างปลอดภัย”
“ไม่จำเป็น”
ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึกและทำเสียงในลำคอ
