วิลาวัลย์เธอชะงักกับคำถามของหมอ ไม่รู้จะตอบอย่างไร ถ้าจะบอกว่าแฟนมันก็ยังไม่ถึงขั้นนั้นซะทีเดียว เธออ้ำอึ้งอยู่ชั่วครู่ ปากอิ่มเม้มเข้าหากัน ส่วนคุณหมอก็รอฟังว่าเธอจะพูดว่าอะไร
"เอ่อ..คือเราเป็นเพื่อนกันค่ะ ที่จริงพึ่งคุยกันด้วยซ้ำ ยังไม่ถึงขั้นแฟนหรอกค่ะ" วิลาวัลย์เธอพูดแล้วก็ยิ้มเขิน อายไม่น้อยเมื่อพูดถึงครูแม็ก ส่วนคุณหมอใหญ่ก็หน้านิ่งเหลือบสายตามามองกริยาของสาวข้างกาย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ จนกระทั่งขับรถมายังคลินิกของตน คุณหมอขับรถไปจอดยังที่ ที่เคยจอดประจำ ส่วนรถของน้องชายและน้องสะใภ้ก็ขับตามมาติดๆ วิลาวัลย์ก้าวเท้าลงจากรถสายตามองไปโดยรอบ เมืองกรุงก็เหมือนเมืองกรุงยังไงคนก็เยอะกว่าต่างจังหวัดอยู่ดี
"เข้าไปด้านในเถอะครับ" หมอติณณ์ตัวสูงเอ่ยปากชวนสาวสวยที่ยืนมองสิ่งต่างๆโดยรอบ โดยคุณหมอเดินนำหน้า ส่วนเธอก็หันมองรถของเพื่อนที่ขับเลยไปเพื่อหาที่จอด แต่ก็ไม่ได้ยืนรอ เธอเดินตามหมอติณณ์ไปช
