บทที่17[120%]

1168 คำ

ผมกำเสื้อแน่นก่อนจะเดินตามยัยนั่นไปติดๆ และมองการถ่ายทำอย่างนิ่งๆ ก่อนจะมองไอ้นายแบบเวรนั่นที่เดินลงไปที่ทะเลแล้วถ่ายแบบกันอย่างแนบชิดจนผมใจร้อนรุ่มทันทีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เดินไปหาช่างภาพผ่ากลางวงทันทีทำให้ทุกคนหยุดชะงักทันที “มีอะไรครับคุณโจชัว?” “ตัดเซ็ตสุดท้ายทิ้งไป” “อะเอ๋? แต่เราจ้างนายแบบแล้ว” “เหรอ งั้นเปลี่ยนเป็นฉันแล้วกัน!!” ผมเดินลงทะเลไปก่อนจะถอดเสื้อกล้ามออกจนเหลือแต่กางเกงเลห้าส่วนสีขาว ผมผลักอกไอ้นายแบบคนนั้นออกไปดูเหมือนมันจะเอาเรื่องแต่ทีมงานก็ดึงไปและไปกระซิบอะไรกันก็ไม่รู้ แต่ผมไม่สนมองเรรันที่ทำหน้าไม่พอใจ หุ่นผมก็ไม่น้อยหน้าไอ้เวรนั่นหรอกว่ะ!! แถมผมยังมีรอยสักที่ดูแมนกว่ามันตั้งเยอะถึงผมจะหน้าสวยก็เถอะ “อะ เอองั้นคุณโจชัวกับน้องรันก็โพสท่ากันตามสบายนะ เพราะเซ็ตนี้จะเน้นการถ่ายแบบคู่รักธรรมดาๆ ค่ะ” ผมพยักหน้าแล้วดึงร่างบางมากอดเอวพร้อมกับก้มใบหน้าลงไปจนคนแถวน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม