“ใครเอาเรื่องวันนี้ เมื่อกี้ไปพูดต่อ..อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
“....”
“อย่าให้เรื่องนี้เล็ดลอดออกไป ถ้าใครไม่ฟัง...ตายแน่!!! เข้าใจไหม?”
“ค่ะ/ครับ” ทุกคนหน้าตาสั่นและหวาดกลัวไปหมดจนพักกองสักพักผมเก็บปืนแล้วมองเรรันที่ยังอยู่ในชุดบิกินี่สีเหลืองก่อนจะถอดเสื้อเชิ้ตออกแล้วยื่นให้
“ใส่ซะ”
“อะ อืม” ผมมองเธอที่สวมเสื้อเชิ้ตของผมก่อนที่ผมจะเดินเล่นไปตามทะเลแล้วมองเธอที่เดินตามมาห่างๆ
“เดินมาใกล้ๆ ดิ”
“เอ๋??”
“บอกให้มาไง” เธอทำหน้านิ่งๆ ก่อนจะเดินข้างผม ผมจับมือเธอมากุมไว้แล้วพาเดินเล่นไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่พูดอะไรเลย จนกระทั่ง...
“นายพูดแบบนั้นทำไม?”
“แบบไหน??”
“ก็...ที่ไปบอกทุกคนว่าฉันเป็นเมียนาย”
“แล้วจริงปะล่ะ เธอเป็นเมียฉันจริงป่าว”
“ไม่...สำหรับฉันก็แค่ผู้หญิงที่สนองความต้องการของนายบนเตียง”
“....”
“ไม่ใช่เมียอย่างที่นายพูด” ผมมองใบหน้าสวยที่มองไปที่ท้องทะเลอย่างนิ่งๆ แต่ผมนี่สิทำไ
