Chapter 29

1511 คำ

ย้อนไปเมื่อหลายวันก่อน... ปาแปงมองนาฬิกาในข้อมือเป็นเวลาบ่ายสองแล้ว มันเป็นเวลาที่เธอต้องไปทำงานที่ร้านกาแฟต่อแล้ว "ไปก่อนนะพวกแกฉันต้องไปทำงานแล้ว" "สู้ๆนะแกฉันเอาใจช่วย" "ขอบคุณนะทุกคน ไปละ" ปาแปงโบกไม้โบกมือให้เพื่อนก่อนจะรีบวิ่งไปยังร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัย เธอต้องไปทำพาร์ทไทม์ที่นั่นจนถึงห้าโมงเย็นจากนั้นก็ไปที่ร้านเหล้าต่อวนเวียนอยู่แบบนี้แทบไม่มีเวลานอนพัก แต่เธอจำเป็นต้องออกจากร้านเหล้าเพราะว่าต้องไปทำงานใช้หนี้ที่บ้านของคุณจากัวร์ เขาสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำเพราะรับปากเอาไว้แล้วว่าทำได้ทุกอย่าง "มาแล้วค่ะพี่ๆสวัสดีค่ะ" "เลิกสายเหรอวันนี้" "ค่ะ ว่าแต่มีอะไรให้หนูทำมั้ยคะ" เธอสวมผ้ากันเปื้อนเตรียมพร้อมที่จะทำงาน ทุกอย่างเป็นเงินเป็นทองสำหรับเธอหมดถ้าได้เงินเธอทำทุกอย่างไม่เกี่ยงงาน "เอาขนมไปเรียงสิเพิ่งลงเลย" "ได้ค่ะ" ปาแปงวิ่งไปเรียงขนมตรงหน้าเคาน์เตอร์ ส่วนพวกพี่เค้าไปหาขอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม