Chapter 2 ลุ่มหลง NC
1959 คำ
“อ๊ะ คุณมากันพอดี”
พี่เลี้ยงเด็กกำลังจะออกจากบ้านใหญ่ไปเรือนพักของตัวเองทางด้านหลัง จังหวะเดียวกับที่อัครวินทร์และหวันยิหวากลับเข้ามาที่บ้านพร้อมกันช่วงค่ำ หลังจากชายหนุ่มไปประชุม ส่วนหญิงสาวออกไปส่งมะปรางเดินทางกลับญี่ปุ่น หลังจากที่เพื่อนเธอเดินทางมาเที่ยวหาคนรักที่นี่
“พี่พาคุณนุเข้านอนแล้วนะคะ อ่านนิทานให้ฟังแล้วค่ะ” พี่เลี้ยงพูดกับหวันยิหวา "อ้อ แล้วก็คุณหนูอรไม่รับข้าวเย็นนะคะ เห็นเธอบอกว่าจะลดน้ำหนัก”
“ลดน้ำหนักอะไรกัน ผอมจะแย่อยู่แล้ว”
อัครวินทร์บ่นเสียงดุ จนพี่เลี้ยงหน้าเสีย หวันยิหวาจึงจับต้นแขนสามีให้เขาหันมามองเธอ
“พี่ปุ้ยแกไม่รู้หรอกค่ะ เดี๋ยวหนูถามลูกเอง คุณเองก็อย่าไปดุหนูอรเรื่องนี้นะคะ วัยนี้กำลังหัวเลี้ยวหัวต่อ”
อัครวินทร์ฮึดฮัดดูขัดใจ แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจยาว ยอมลงให้กับเหตุผลของภรรยา
พี่เลี้ยงเห็นว่าเรื่องจบแล้วจึงรีบลา
“งั้นพี่ไปพักก่อนนะคะ สวัสดีค่ะคุณวินทร์”
พี่เลี้ยงบอกกับหวันยิหวา ก่อนยกมือไหว้อัครวินทร์ที่อายุมากกว่าเธอ แล้วหยิบร่มมากางกันฝนที่ตกทั้งวันตรงประตูหน้าบ้าน รีบเดินเร็ว ๆ ออกจากบ้านไป ลับตาแล้ว หวันยิหวาจึงปล่อยแขนสามีแล้วถอดเสื้อคาร์ดิแกนสีขาวตัวนอกออก
ผิวกายขาวผ่องเป็นยองใยกระทบนัยน์ตาชายหนุ่ม เรียวแขนของเธอสลักเสลา อ่อนนุ่ม เดรสสายเดี่ยวสีชมพูลูกไม้ด้านในเสื้อคาร์ดิแกนนั่นก็สั้นจู๋ ยามเมื่อเธอเดินนำไปข้างหน้า เรียวขาขาว ๆ ก็ทำให้หัวใจเขาสั่นระรัว
ทั้งที่ก็เคยเห็นทั่วทุกอณูของผิวกายเธอแล้ว แต่เขาก็ยังอยากเห็นอีก อยากลากลิ้นไปตามร่างกายอ่อนหวานของเธออีกอย่างไม่มีวันเบื่อ!
หวันยิหวาเดินเข้ามาในครัว เธอเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำและแก้วมารินดื่ม เธอรู้ว่าอัครวินทร์เดินตามเข้ามา แต่ไม่คิดว่าเมื่อวางแก้วน้ำลง ไฟในครัวจะดับสนิท รวมถึงเธอได้ยินเสียงเขาปิดประตูครัวและล็อกด้วย
“อุ๊ย”
ร่างบางกำลังจะหันไปหาสามี ทีแรกก็คิดว่าไฟฟ้าอาจจะดับเพราะฝนตก แต่เมื่อถูกเขาสวมกอดจากทางด้านหลัง ริมฝีปากของเขาซุกซนอยู่หลังใบหูหอมกรุ่น ความเป็นชายแข็งกระด้างแนบบั้นเอวของเธออย่างไม่ปิดบังอารมณ์ รวมถึงแสงไฟจากนอกบ้านส่องเข้ามาให้พอจะเห็นกันรำไร เธอจึงเพิ่งรู้ว่าไฟไม่ได้ดับ
แต่เขานั่นแหละ ดับไฟ!
“มาเอากันเถอะ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงกระเส่า บอกความต้องการของตัวเองชัดเจน... สมกับเป็นเขา “ตั้งแต่มีลูก เราก็ไม่ได้เอ้าท์ดอร์กันอีกเลยนะ นอกห้องนอนก็ไม่เคย คิดถึงตอนเอากับเธอในห้องนี้จัง”
หวันยิหวาหน้าแดงก่ำ เมื่อคิดไปถึงวันนั้นที่เธออ้าขาให้เขาโดยสวมเพียงผ้ากันเปื้อนผืนเดียวเท่านั้น... หลังจากอรวีย้ายมาอยู่ด้วยกันก่อนเธอคลอดอนุวรรษ์ เธอก็ไม่ได้ทำกับเขานอกห้องนอนอีกเลยจริง ๆ นั่นแหละ เพราะกลัวว่าลูกจะมาเห็นเข้า
เพราะเหตุนี้ อัครวินทร์จึงปิดไฟ และล็อกประตู
ทีนี้หวันยิหวาก็ไม่มีเหตุผลในการปฏิเสธเขาแล้ว!
“อ๊ะ!” ยังไม่ทันได้ตอบอะไรสักคำ มือใหญ่ของชายหนุ่มก็สอดผ่านเอวคอด ข้างหนึ่งขยำเต้าทรวงใหญ่ล้นมือ ส่วนอีกข้างขยำความสาวจากนอกเดรสสีชมพูผ้าชีฟองที่ไม่อาจปิดบังเขาได้ ว่ากลีบอวบของเธอมันใหญ่มหึมาแค่ไหน
“เปียกแล้วนี่” เขากระซิบเย้า “อยากเอากับป๋าแล้วล่ะสิ อีหนูของป๋า...”
หวันยิหวาสะดุ้งเมื่อเขาขบงับใบหูของเธอ ก่อนจะล้วงมือเข้าไปตรงคอเสื้อกว้างที่ไม่อาจบดบังเนินอกได้ตั้งแต่แรกแล้ว ชายหนุ่มค้นพบปลายถันหดเกร็งแข็งสู้มือเขา ที่อัครวินทร์รู้ดีว่าสีของมันชมพูน่าดูดขนาดไหน
อีกมือเขาดึงชายกระโปรงขึ้นมา แล้วสอดมือเข้าไปในกางเกงในสตรีลูกไม้เปียกปอน ก่อนขยำกลีบสาวด้วยลีลาที่โชกโชน สอดนิ้วเสียดสี ก่อนจะเสียบสองนิ้วกลางกับนิ้วนางสากระคายเข้าไปในช่องทางรักแสนคับแคบ แต่เปียกลื่น และตอดเก่งเป็นบ้า!
แจะ แจะ แจะ
“อึก! อา...”
หวันยิหวาเสียวทั้งหัวนมที่ถูกเขาใช้นิ้วมือคีบบดเบียด ก่อนที่ชายหนุ่มจะขยำทรวงอกทั้งก้อนจนเนื้อปลิ้นตามง่ามนิ้วของเขาอย่างเร้ารัญจวน เธอแอ่นอกรับสัมผัสเสียวสะท้าน แอ่นก้นไปทางด้านหลังจนชิดกับความเป็นชายตั้งลำของเขาที่ยังอยู่ในกางเกง
สะโพกสาวบดเบียด เสียงครางของเธอเบาหวิว อาจเพราะหวันยิหวากลัวว่าลูกสาวคนโตอาจเดินลงมาแล้วได้ยินเข้า เธอคิดเผื่อเด็ก ๆ เสมอ
อัครวินทร์ยิ้มกับซอกคออ่อนนุ่มที่หอมละมุนเหลือเกินของเธอด้วยความรักใคร่ในตัวภรรยา
เขาเคยปฏิเสธเธออย่างร้ายกาจ ทำทุกอย่างเผื่อผลักไส ขับไล่ให้เธอหลุดพ้นออกจากเส้นทางชีวิตของเขาแท้ ๆ แต่สุดท้ายแล้ว เขากลับลุ่มหลงในเรือนร่างงดงาม ใคร่ในหอยหวานที่มีกลิ่นหอมรัญจวนเฉพาะตัวของเธอจนโงหัวไม่ขึ้น!
คิดถึงหอยของเธอ ชายหนุ่มก็ดึงนิ้วมือออกมาจากการถูกรูเล็ก ๆ ตอดไม่หยุด ก่อนจะพลิกร่างงามให้หันกลับมาหาเขา แล้วร่างสูงใหญ่ก็ทรุดกายลงนั่งคุกเข่า จับเธอถอดกางเกงในออกค้างไว้ตรงต้นขาข้างซ้าย แล้วยกเรียวขาข้างนั้นของเธอขึ้นสูงด้วยฝ่ามือแข็งแรง
“อ๊ะ! คุณป๋า...”
เสียงครางแสนหวานดังแข่งกับเสียงลิ้นของเขาที่ระรัวใส่ความสาวของเธออย่างบ้าคลั่ง! ชายหนุ่มเลียดูด รุกเร้าอย่างเชี่ยวชาญ ดื่มกินน้ำหวานของเธอด้วยความเสพติดอย่างไม่อาจขาดสิ่งนี้ไปได้ แม้แต่วันเดียว!
ริมฝีปากหนาดูดกลีบซ้ายจนชอกช้ำ น้ำหวานไหลพลั่กเปรอะคางของเขา แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ เขาล้วงลิ้นเข้าไปตรงกลีบขวา ระรัวเลียแล้วสอดลิ้นเข้าไปตรงช่องทางรักแสนจะคับลิ้น ปากก็ดูดดึงอยู่ภายนอก จนหญิงสาวส่ายหน้าไปมา บิดกายแสนเสียว
“อา อา”
ชายหนุ่มดึงลิ้นออก เขาสอดนิ้วเข้าไปแทน ระรัวกะซวกความสาวของเธออย่างรุนแรงดิบเถื่อน ปากก็ดูดติ่งเสียวแข็งเกร็ง มืออีกข้างยกขาเธอให้สูงขึ้นอีก จนกลีบดอกไม้แสนหวานเบ่งบานอยู่กับปากและนิ้วของเขา ส่งกลิ่นหอมรัญจวน ชวนให้ยิ่งมัวเมา!
แจะแจะแจะแจะ!
“อ๊า!”
หวันยิหวาเหยียดกายเกร็งสะท้าน เผลอครางออกมาสุดเสียง! นิ้วเรียวขยำเส้นผมของเขาแรงจนอัครวินทร์เจ็บหนังศีรษะ แต่เพราะรู้ว่าเธอทำด้วยความใคร่รัก เพราะเขาเก่ง เขาเลียถึง... ชายหนุ่มก็ภูมิใจในตัวเองเกินกว่าจะโทษว่าเธอทำเขาเจ็บ
เอาเถอะ เขาเองก็เคยทำเธอเจ็บยิ่งกว่า
ถึงหอยเธอจะใหญ่มหึมา แต่รูเล็ก ๆ นั่นกว่าจะเคยชินกับแท่งลำแห่งความเป็นชายของเขาที่ใหญ่ยาวไม่น้อยหน้าใคร เขาก็เอาเธออย่างรุนแรงไปแล้วเสียหลายครั้ง
“แฮ่ก แฮ่ก”
เรียวขาที่ถูกเขายกขึ้น ค่อย ๆ ถูกวางลงบนพื้น อัครวินทร์ก็เพิ่งเห็นว่าสองขาของภรรยาสั่นเทาไปหมดด้วยความหฤหรรษ์ เขาจับเอวคอดบาง หมุนตัวเธอให้หันไปเกาะเคาน์เตอร์อีกครั้ง ก่อนจะดึงก้นกลมให้แอ่นออกมา แล้วชายหนุ่มก็จัดการตัวเองจนท่อนล่างเปลือยเปล่า
มือหนาประคองลำแกร่งชี้ไปตรงสะโพกงอนงาม ก่อนจะค่อย ๆ ชำแรกส่วนปลายหัวเห็ดเข้าไปตรงรูสาวที่แอ่นรอเขาอย่างเร้ารัญจวน
ปั้ก!
“อา!”
หวันยิหวาเงยหน้า ริมฝีปากอ่อนนุ่มสีชมพูหวานอ้าออกร้องครางด้วยความเสียวจากการเสียดสีท่อนลำใหญ่แกร่งราวกับสากในความสาวแฉะฉ่ำของเธอ
อัครวินทร์เองก็ครางเบา ๆ ชิดใบหูหญิงสาว เขาขยำสองเต้านุ่มระบายความสุขเสียว ก่อนจะค่อย ๆ ถอนกายออก แล้วกระแทกใส่รูสาว ครั้งแล้ว ครั้งเล่า เสียงเนื้อกระทบเนื้อปะปนกับเสียงแจะ แจะ แจะ ด้วยความเปียกปอนของน้ำหวานที่เธอหลั่งออกมามากมาย ยิ่งทำให้หญิงสาวและชายหนุ่มทวีอารมณ์เข้มข้นยิ่งขึ้น
“อา! อา! อา!”
หวันยิหวาครวญครางไม่ได้ศัพท์ เธอเริ่มยืนไม่ไหว ร่างกายท่อนบนพับลงกับเคาน์เตอร์ตรงหน้า ชายหนุ่มจึงปล่อยมือจากสองเต้าอวบใหญ่ มาจับเอวเล็กคอดไว้มั่น แล้วกระหน่ำกระเด้าไม่ยั้ง! ระรัวเร็ว! ดุดัน!
“อ๊า! อื้อ! อื้อ!”
หวันยิหวาที่เสร็จสมไปแล้วหลายครั้ง ถึงกับเผลอครางออกมาสุดเสียง! ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง แล้วครางอยู่ในฝ่ามือเล็ก ๆ ปกปิดเสียงเสียวไม่ให้ใครได้ยิน นอกจากตัวเธอกับผัวรัก
“อา! สุดยอดเลยอีหนู อา!”
ชายหนุ่มกระแทกกระทั้นอย่างไร้ความปรานี เขาทุ่มสุดแรงที่มีจากสะโพกแกร่งใส่ความเป็นหญิงของเธออย่าดิบเถื่อน ดุร้าย และแล้ว น้ำขาวขุ่นก็ระอุอุ่นอยู่ในโพรงสาวที่แคบและตอดจนเขาระเบิดออกมาอย่างรุนแรง สุขราวบินขึ้นสวรรค์ หฤหรรษ์ดั่งกระโจนสู่ชั้นวิมาน
ร่างบางอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดแกร่ง เขาและเธอกอดกันอยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน จนกระทั่งความเป็นชายของเขาแข็งกร้าวอยู่ในรูของเธออีกครั้ง
อัครวินทร์ถอนกายออก เขาเปลื้องผ้าเธอด้วยสองมือช่ำชอง ก่อนจะทำให้ตัวเองเปลือยเปล่าล่อนจ้อนด้วยเช่นกัน ชายหนุ่มนั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนจะรั้งร่างงามให้นั่งคร่อมเขาไว้
กลีบสาวค่อย ๆ กลืนกินความเป็นชายของเขา หวันยิหวาแอ่นทรวงอกด้วยความเสียวสวาท ก่อนจะถูกเขาดูดดื่มหัวนมสีหวาน ขยำและดูดดึง ดูดเลีย ทิ้งรอยเป็นจ้ำ ๆ ที่ทรวงอกของเธอ
“อา... คุณป๋า”
เอวบางค่อย ๆ ขยับอย่างเชื่องช้า ก่อนจะพลิ้วขึ้น เร็วขึ้น จนชายหนุ่มถอนปากจากทรวงหวาน เขากอดเธอไว้แน่น บางครั้งก็เผลอยกสะโพกสนองตอบอย่างเร้าใจ ทั้งที่หมายมั่นปั้นมือว่าจะให้เธอเป็นฝ่ายโยกใส่เขาบ้างแท้ ๆ
“อ๊า! อื้อ!”
เมื่อดูเหมือนเธอจะชอบให้เขายกสะโพกช่วยจากด้านล่าง ชายหนุ่มจึงใส่เธอไม่ยั้ง จังหวะกระแทกที่เธอกดมา ที่เขาดันขึ้น จึงหนักหน่วง รุนแรง สองเต้าของหวันยิหวาแนบกับกายแกร่งของเขา เนื้อนวลสาวนุ่มนิ่มบดเบียดผิวกายแกร่งฉกรรจ์ เต็มไปด้วยเหงื่อที่เกิดจากความร้อนภายในห้อง และการเสียดสีร่างกายกันและกันอย่างถึงใจ
ตั้บตั้บตั้บตั้บ!
“อา!”
หวันยิหวาเงยหน้าคราง ร่างกายสั่นสะท้านไปทั่วเมื่อเขาโจนจ้วงใส่เธอจากด้านล่างอย่างรุนแรงแบบที่เธอชอบ โดยเฉพาะจังหวะกระแทกครั้งสุดท้าย เขาทำให้เธอถึงกับน้ำแตก! น้ำหวานไหลเอ่อนองเต็มสองเรียวขาที่สั่นหงึก ๆ ผสมผสานกับน้ำกามของเขาที่ร้อนฉ่า แทบจะลวกข้างในหอยหวาน
แต่ก็ช่างซาบซ่าน... ไปถึงหัวใจ
- ผู้เขียน
