“ทำไมจะไม่ได้ เพราะทางนี้ล่ะได้ผลสุด แล้วทางออกจากคนสารเลวแบบพ่อเธอพี่เธอ มันไม่มีจริงไง คนเหี้ยที่มันมีแต่จะเอาเปรียบคนอื่น คอยฉกฉวยแย่งชิงของคนอื่น ไม่สนใจเรื่องบาปเรื่องกรรมด้วยซ้ำ เลวระยำทั้งพ่อทั้งลูก ฉันยังจะหวังอะไรได้ เธอนี่แหละตัวเงินตัวทองของจริง กลับมาปุ๊บ! ฉันมองเห็นเงินลอยมาปั๊บ!”
เอวารินทร์หลับตาข่มใจ มือกำแน่น พยายามนึกว่าคำด่าทอร้ายๆ นั้นเป็นเสียงนกเสียงกา เพราะหากหล่อนไม่ยอมให้เขาด่าพ่อกับพี่ เห็นทีวันนี้คงไม่รู้สาเหตุที่ทำให้เขาจับหล่อนมาแน่
“งั้นนายก็บอกฉันมา ฉันจะหาทางแก้ไขเอง”
“ง่ายๆ ก็แค่เอาเงินสี่ร้อยล้านมาคืนฉัน ทุกอย่างถือว่าจบ แล้วเธอก็กลับบ้านได้เลย”
“แต่เงินสี่ร้อยล้านมันไม่ใช่น้อยๆ นะ พ่อฉันทำธุรกิจอะไรกับนาย ถึงเป็นหนี้เป็นสินมากขนาดนั้น ไม่ใช่ว่านายโมเมแล้วตั้งใจขู่กรรโชกทรัพย์จากพ่อฉันหรอกนะ นายถึงได้จับตัวฉันมาแล้วถ่ายคลิปแบบนั้น”
“คนอย่างนายหัว... คนอ
