16
เมื่ออดใจไม่ไหวจึงได้ลุกพรวดออกจากร้านน้ำชา เดินตรงมายังน้องสาวในทันที เพื่อจะต่อว่าอีกฝ่ายหมายให้นางได้รับความอับอายเสียบ้าง มิใช่หน้าทนและหน้าด้านยืนกับชายอื่นและยังมีลูกอีกต่างหาก ช่างน่าสมเพชนัก นางยิ้มเหยียดหยันขึ้นมา “ที่แท้เจ้าก็มีชู้นี่เอง ไม่ชอบบุรุษมากความสามารถ แต่กลับชมชอบเป็นสตรีหน้าด้านไร้ยางอายแย่งชิงสามีผู้อื่น”
“พี่ใหญ่ท่านจะพูดอะไรหัดใช้สมองให้มากกว่าปาก หากพูดมากอีกครั้งไม่แน่ว่าข้าซึ่งเป็นท่านหญิงอาจจะช่วยท่านไม่ได้” นางหาได้สนใจเสียงนกเสียงกาช่างส่งเสียงได้น่ารำคาญนัก นางเพียงแค่หวาดกลัวเกรงว่าท่านอ๋องมีโทสะขึ้นมาเมื่อไหร่ ไม่แน่บิดาของนางอาจจะต้องโทษด้วย ข้อหาไม่รู้จักอบรมสั่งสอนบุตร
“เจ้านะสิ สตรีวิปลาสหรืออย่างไรกัน ข้ารึอุตส่าห์ยกคู่หมั้นของข้าให้เจ้าแต่งงานแทน มิหนำซ้ำยังหย่ากับเขาแค่สี่วัน ท่านแม่ท่านพ่อกลัดกลุ้มใจพานทำให้กินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่รู้จะเอาหน้า
