วันนี้สิงหราชต้องเดินทางไปทำงานที่ประเทศจีนเป็นเวลาสามวัน แม้ใบหน้าหล่อเหลาจะยังคงแฝงไปด้วยความเป็นห่วงแม่ของลูกที่ต้องให้อยู่คนเดียวอยู่เต็มเปี่ยม แต่ถึงกระนั้นก็ต้องยอมตัดใจจำจาก
“เธอต้องดูแลตัวเองดีๆ นะ ทานข้าวให้ตรงเวลา มีอะไรผิดปกติให้รีบโทรหาฉันทันทีเลยนะ หรือถ้าจำเป็นจริงๆ ให้เรียกวิกเตอร์ได้เลย” เขายืนสั่งหญิงสาวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นอยู่หน้าประตูห้อง
พรพิรุณในชุดคลุมท้องสบายๆ ยิ้มรับบางๆ แล้วขานรับคำ
“ค่ะ หนูสัญญาว่าจะดูแลตัวเองกับลูกดีๆ คุณสิงห์ไม่ต้องห่วง”
สิงหราชถอนหายใจอย่างยอมตัดใจ สามวันต่อจากนี้เชื่อสิว่าเขาจะต้องนอนไม่หลับแน่ๆ ก่อนวาดวงแขนเหนี่ยวรั้งร่างบางเข้าสู่อ้อมกอด โดยมีหน้าท้องโตคั่นกลาง
เขาซบหน้ากับเส้นผมหอมกรุ่น สูดดมความหอมหวานเข้าเต็มปอด กักเก็บเผื่อไว้อีกสามวันที่ต้องห่างกันแล้วผละออกอย่างแสนเสียดาย
“ถ้างานเสร็จเร็วจะรีบกลับมาเลย”
“หนูกับลูกจะรอคุณสิงห์ก
