“ไม่ต้องมาเฉไฉเลยนะนุช บอกมาให้หมดเดี๋ยวนี้” อรุณรัศมียังคาดคั้น ไม่สนใจคำพูดเหน็บแนมแต่อย่างใด
คนถูกคาดคั้นจึงจำต้องเล่าเรื่องที่เคยพบกับเทวินทร์ตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงวันเป็นลมให้คนเป็นญาติฟังอย่างละเอียด ไม่ใช่เป็นเพราะกลัว แต่เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเย็นอิ่มเอมจนเต็มล้นหัวใจกระทั่งเก็บไว้ไม่อยู่ต่างหาก
“เรื่องของแกนี่เหมือนนิยายรักที่ฉันเคยอ่านเลยนะ” อรุณรัศมีก็ถึงกับหัวเราะคิกคักออกมาอย่างชอบอกชอบใจ แล้วก็ต้องหัวเราะค้างอยู่อย่างนั้นเมื่อถูกสวนกลับทันควัน
“ฉันว่าเรื่องของแกกับคุณจินน่าจะเหมือนมากกว่านะน้ำ แถมยังเป็นนิยายน้ำเน่าด้วย”
“แกอย่ามาพูดนอกเรื่อง” คนถูกสวนกลับค้อนญาติสาวขวับใหญ่เมื่อถูกแซว แล้วรีบพูดเรื่องเดิมต่อทันที
“แกน่ะเป็นคนที่คอยตั้งแง่ หรือจะพูดให้ถูกก็คืออคติกับผู้ชายเจ้าชู้ พอเจอคุณกายอยู่กับผู้หญิงแถมยังมีลิปสติกติดแก้มเป็นหลักฐาน ก็เลยคิดเองเออเองเอาไปผส
