ยามเช้าของวันหยุดถนนค่อนข้างโล่ง นานๆ ถึงจะมีรถวิ่งสวนมาสักคันสองคัน เทวินทร์ขับรถฮัมเมอร์สีดำคันใหญ่ของดนุรุจ โดยมีเจ้าของรถนั่งอยู่ด้านข้างมุ่งตรงไปยังตัวจังหวัดชลบุรี ซึ่งจุดหมายปลายทางคือบ้านแสงตะวัน
ชายหนุ่มเคยไปนั่นหลายครั้งแล้ว ตั้งแต่สมัยคุณเทวีผู้เป็นย่ายังมีชีวิตอยู่ ตั้งแต่นั้นมาถ้ามีเวลาว่างเขาก็มักจะหาโอกาสแวะไปเยี่ยมเยียนเด็กหญิงที่รับอุปการะไว้ ซึ่งครั้งล่าสุดคือไปเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆ ร่วมกับพนักงานที่บริษัทเมื่อหลายเดือนก่อน
“รถคันนี้คงถูกใจพี่ก้องสินะครับ”
เทวินทร์หันไปถามด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม เพราะรถคันที่กำลังขับอยู่ผู้เป็นพี่ชายเพิ่งซื้อต่อมาจากคนรู้จักกัน เขารู้ดีว่าดนุรุจนั้นนิยมชมชอบรถยี่ห้อนี้มาตั้งแต่สมัยอยู่ต่างประเทศ ที่สำคัญเจ้าของเดิมก็ดูแลรักษาสภาพของรถไว้เป็นอย่างดี จึงถูกใจคนซื้ออย่างดนุรุจนักหนา เมื่อเห็นรถตกลงซื้อทันทีที่ตกลงราคากันได้
“ใช่แล้ว เพ
