บทที่ 10 ช่างภาพจำเป็นEP.3

1606 คำ

“สวัสดีค่ะคุณกาย” คนถูกเรียกหันไปตามเสียง แล้วก็พบหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มยืนยิ้มตาหยีอยู่ ชายหนุ่มยืนทบทวนความจำอยู่ครู่หนึ่งก็จำอีกฝ่ายได้ เพียงแต่ยังนึกชื่อไม่ออกเท่านั้น “สวัสดีครับคุณ...” “น้ำหรืออรุณรัศมี เราเคยเจอกันที่ร้านอาหารเมื่อวันก่อนไงคะ” อรุณรัศมีช่วยรื้อฟื้นความจำให้ ดวงตาคู่โตมองตุ๊กตาในอ้อมแขนของชายหนุ่มอย่างแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้ซักถามอะไรให้มากความ เธอเห็นอีกฝ่ายยืนอุ้มตุ๊กตาเก้ๆ กังๆ อยู่สักพักแล้ว ครั้งแรกที่เห็นก็ไม่แน่ใจว่าใช่เขาหรือเปล่า แต่เมื่อเดินเข้ามาใกล้ๆ ถึงรู้ว่าไม่ผิดตัวแน่ “ผมจำหน้าคุณน้ำได้ครับ แต่ยังนึกชื่อไม่ออกเท่านั้น แล้วมาคนเดียวหรือครับ” ถามพลางกวาดตามองไปรอบๆ คาดหวังจะได้เห็นใครบางคน “มากับนุชค่ะ แต่ไม่รู้ว่าเดินไปไหนแล้ว” หญิงสาวตอบพลางเหลียวหาญาติสาวที่เมื่อครู่ยังยืนอยู่ด้วยกัน ไม่รู้ว่าทำไมถึงหายตัวเร็วนัก จึงไม่เห็นสีหน้าผิดหวังของเทวินทร์

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม