“คุณป้าครับ ช่วยเอาข้าวผัดปูจานนี้ใส่กล่องให้หน่อยครับ” แล้วจึงถามเด็กหญิงตรงหน้าต่อ “หนูอยากได้อะไรเพิ่มอีกหรือเปล่า”
“หนูอยากขออาหารไปเผื่อแม่ด้วยค่ะ แม่ไม่สบายเลยออกไปทำงานไม่ได้ หนูกับน้องๆ อีกสองคนไม่ได้กินข้าวมาสองวันแล้วค่ะ” พูดจบดวงหน้ามอมๆ ของเด็กหญิงก็มีน้ำตาไหลอาบแก้มอีกครั้ง
“ได้ เดี๋ยวพี่จัดการให้นะ” ชายหนุ่มตอบ ก่อนจะหันไปทางหญิงวัยกลางคนซึ่งเป็นเจ้าของร้าน แล้วสั่งอาหารอีกหลายอย่างรวมทั้งข้าวต้มสำหรับคนป่วย โดยที่อีกฝ่ายทำท่าจะพูดทักท้วง แต่ชายหนุ่มโบกมือไม่สนใจ ทั้งยังให้เงินจำนวนหนึ่งกับเด็กหญิงเพื่อซื้อยาให้ผู้เป็นแม่
“ขอบพระคุณพี่มากๆ เลยนะคะ” เด็กหญิงยกมือไหว้ขอบคุณ หลังจากได้รับอาหารเรียบร้อยก็ผละจากไป
อรุณรัศมีมองภาพตรงหน้าผ่านม่านน้ำตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวด้วยความซาบซึ้ง ทั้งยังคิดว่าตัวเองนั้นช่างโชคดีนักหนา ที่เด็กกำพร้าอย่างเธอมีคนใจบุญอย่างยายนวลปรางรับไปเล
