เวลาต่อมา...
แผนทุกอย่างถูกวางไว้หมดแล้ว ทั้งวันกับการวางแผน โทรศัพท์ของเขาที่ต้องติดตั้งแอปพลิเคชันสำหรับติดตามตัว แน่นอนว่าต้องอาศัยช่วงที่เขาหลับเท่านั้นถึงจะได้แตะโทรศัพท์มือถือของเขาได้
“คนเยอะนะเนี่ย” พอเขามาที่ร้านกาแฟของเธอ ชายหนุ่มก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้ มีลูกค้ามาถ่ายรูปพร้อมกับสั่งของจากในร้านกันเยอะจนไม่มีที่จอดรถ ตนต้องให้ภานุไปจอดรถที่อื่นอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ค่ะ วันแรกไม่เยอะเท่านี้ คงมีคนถ่ายรูปแล้วไปรีวิวด้วยมั้ง” เธอว่าด้วยรอยยิ้ม หากไม่มีเรื่องนอกกายนอกใจ อนาวินก็เป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับเธอได้
“หึ ยินดีด้วยนะ” เขาหันมายิ้มให้กับเธอ มองภรรยาสาวด้วยแววตาชื่นชมจริง ๆ อยู่กับเธอมานานก็อยากจะยินดีทุกความสำเร็จของเธอ
“ค่ะ” แต่เธอกลับตอบเสียงเรียบ แถมยังเบือนหน้าหนีอีก แพรไหมกำมือเข้าหากันแน่น คำพูดของคนเฮงซวยมันจะมีค่าอะไร เธอท่องไว้ในใจว่าอย่าโอนอ่อนต่อเขาโดยเด็ดขาด
