“แก...ไม่ต้องหรอกนะ ฉันได้รูปทั้งสองเดินเข้าไปในห้องด้วยกันแล้ว” พัดลดาดึงแขนของแพรไหมไว้ ดึงสติของเพื่อนสาวให้รู้ตัวว่าไม่ควรเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย
“ตอนที่ฉันเข้าห้องน้ำ ผู้หญิงคนนั้นคุยโทรศัพท์กับเพื่อน มันบอกว่าฉันโง่” ว่าแล้วกับกำมือแน่น กัดฟันกรอดจนกรามเล็กสั่นไหว
“โอเค แกอย่าให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล ตอนนี้เราก็ได้รูป ได้ทุกอย่างแล้ว พร้อมที่จะฟ้องหย่า ฟ้องเรียกค่าเลี้ยงดู บลา ๆ เรามีหลักฐานหมด”
“ถ้างั้น...หลังจากนี้ก็ไม่จำเป็นต้องทำเป็นไม่รู้อีก” เธอเกลียดเขา รังเกียจไม่อยากเห็นหน้า กลับไปนี้ก็คิดจะกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่เลย
“แพร...อ๊ะ! ใจเย็น ๆ สิ” ไม่เย็นแล้ว แพรไหมพูดเสร็จก็ควักเอาโทรศัพท์ของตัวเองออกมา เปิดเข้าวิดีโอเตรียมอัดคลิปทุเรศ ๆ ของคนเป็นสามีกับหญิงชู้ เธอเคาะบานประตูแรง ๆ ทำให้พัดลดาที่เดินตามมานั้นห้ามไว้ไม่ทัน
“ให้ตายสิ...แกเอางี้เลยเหรอ”
“เอาอย่างนี้แหละ” ว่าด
