“ดูแลยังไงคะ ในเมื่อคุณคิดจะกินฉันเป็นของหวานหลังอาหาร ฉันยังไม่รู้เลยว่าฉันตัดสินใจถูกหรือเปล่า” เธอรีบดักคอ มองเขาอย่างรู้ทัน
“ฉันบอกแล้วไงว่าจะดูแล ถ้าเธอไม่ยินยอม เธอไม่ต้องกลัวว่าฉันจะปล้ำ ฉันไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่นอน” เขายืนยัน พร้อมกับจ้องตาเธอ
ยลรดารู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาดื้อๆ ความหมายของเขาคือ เธอคิดไปเองว่าเขาจะเคลมเธอตลอดเวลา “อืม ก็ดีค่ะ แต่ฉันจะไม่รบกวนคุณนานนักหรอก ถ้าอะไรๆดีขึ้น ฉันจะรีบไปจากคุณให้เร็วที่สุด ฉันไม่ชอบเป็นภาระให้ใครนานๆ”
“นั่นก็แล้วแต่คุณ” เควินบอก “เอาล่ะมีอีกเรื่องที่ผมจะบอกคุณ เราจะกลับอิตาลีกันคืนนี้ คุณมีอะไรที่ต้องการเอาไปด้วยไหม ผมจะให้คนของผมไปเอามาให้”
“ไปอิตาลีคืนนี้” ยลรดาพึมพำถามออกไป ใช่ สินะ เขาเสร็จงานทางนี้ก็ต้องเดินทางกลับบ้านของเขา “มีเสื้อผ้า ข้าวของของฉันในตู้ค่ะ ฉันต้องการเอาของพวกนั้นไปด้วย”
“ได้ ฉันจะบอกลูกน้องให้เก็บมาให้หมด”
“ข
