ยลรดายกมือป้ายน้ำตาออก นึกอยากให้เรื่องที่เธอเผชิญอยู่เป็นเพียงแค่ฝันร้าย แค่พอเธอเปิดประตูห้องพักของเขาออกไป ก็พบว่าเธอจะได้เดินทางกลับเมืองไทยไปพร้อมกับเงินค่าแรงที่จะพาเธอไปเที่ยวอียิปต์ได้สบายๆ
“ผมบอกคุณแล้วว่าข้างนอกนั่นไม่ปลอดภัย”
“แต่คนข้างนอกนั่นอยากฆ่าคุณ ไม่ได้อยากฆ่าฉัน แค่คุณพาฉันไปส่ง พอฉันออกนอกประเทศนี้ได้ พวกนั้นก็คงรามือแล้ว”
เควินคำรามในลำคอ ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนดื้อด้าน ไม่ยอมฟังเท่าคนตรงหน้าเลย
“ก็ได้ ตกลงผมจะให้ลูก้าไปส่งคุณ เขาเป็นมือดีที่สุดของผม”
ยลรดาค่อยยิ้มออก เธออยากกลับบ้าน กลับไปหาอ้อมกอดอันอบอุ่นและปลอดภัยของพ่อ “ขอบคุณมากค่ะ”
เควินปิดเปลือกตาระบายลมหายใจก่อนหันไปสั่งลูก้า ยลรดารออยู่สองสามนาที ลูก้าก็มาผายมือเชิญเธอออกไป เธอเดินตามลูก้าไปขึ้นลิฟต์ที่มีคนตรวจดูความเรียบร้อยก่อนแล้วรอบหนึ่ง พอเธอก้าวเข้าไปก็ไม่ได้ซักถามอะไรลูก้าอีก ไม่รู้ว่าเควินพูดอะไ
