บทที่ 11
ปากอิ่มสวยปฏิเสธแต่มือบางกลับไล้ลูบไปมาบนไหล่กว้างที่มีรอยสักเร้าความรู้สึก อกเต่งตึงแอ่นขึ้นรับมือหนาที่บีบคลึงและเคล้นคลำอยู่ภายใต้เสื้อกล้ามตัวเล็กก่อนที่มันจะถูกเลิกขึ้นสูง
“นางนกต่อกับโจรสลัดน่ะ มันเหมาะสมกันดีแล้ว
“คอยดูนะ ฉันจะหนีนายกลับบ้าน อุ๊...อ๊า...ซี๊ด”
พูดยังไม่ทันจบประโยครีริสก็ถึงกับครางออกมาอีกเพราะเมซุตใช้ไม้ตายก้มหน้าลงไปดูดดื่มความหวานจากยอดอกสีสวยที่กำลังชูชัน มือเรียวบางที่ไม่ได้ถูกพันธนาการไม่ได้ผลักใสชายหนุ่มอย่างที่คิดไว้แต่แรก ตรงข้ามกลับสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มซึ่งเธอได้กลิ่นหอมของวานิลลาอ่อน ๆกำจายออกมา
น่าแปลกที่รีริสไม่ได้กลิ่นสาปน้ำเค็มจากเนื้อตัวของโจรสลัดหนุ่ม ผิวสีแทนของเมซุตออกจะหอมหวานเสียด้วยซ้ำ แต่หญิงสาวก็ไม่มีเวลาฉุกใจนึกอะไร รู้ก็แต่ตอนนี้ร่างกายของเธอกำลังเต้นระริกไปทุ
