บทที่ 9 - 44
เสียงทุ้มห้าวแต่ยียวนกวนประสาทที่ดังขึ้นทำให้รีริสหันขวับไปมองที่ประตู เมซุตซึ่งสวมเพียงกางเกงเดนิมเพียงตัวเดียวเดินเข้ามาพร้อมถ้วยซุปก่อนจะวางมันลงและนั่งข้าง ๆ ร่างบางที่นอนตะแคงและยังถูกมัดมือไพล่หลังไว้เหมือนเดิม
“ฉันเอาซุปปลาร้อน ๆ มาให้เธอ ฉันว่าเธอคงหิวแล้วล่ะ”
“ฉันไม่หิว! ตอนนี้ฉันอยากกลับบ้านต่างหาก ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะอีตาบ้า!”
เขายกยิ้มอย่างอารมณ์ดี “โอ๋...ไม่เอาน่า อย่าตะคอกผัวอย่างนี้ซีจ๊ะ สาวน้อย มันฟังดูไม่ดีเลยนะ”
รีริสสะบัดหน้าใส่ชายหนุ่มที่เชยคางเรียวด้วยนิ้วแกร่ง “อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ ออกไป ไอ้โจรหื่นกาม นายรู้มั้ยว่าฉันเจ็บไปหมดแล้ว”
“หืมม์?” เขาทำหน้าสงสัยและมองร่างบางที่เขาสวมเสื้อผ้าให้เธอหลังจากการร่วมรักครั้งแรก
“นายไม่รู้หรอกเมซุตว่าฉันเจ็บระบมไปหมดทั้งตัวแล้ว นายมัดมือฉันนานเกินไปแล้ว ฉันทรมานมากเลยนะ ได้โปรดปล่อยฉันให้เป็นอิสร
