ใกล้จบเต็มที…6/1
1433 คำ
แม้ลัลนาจะรู้แล้วว่าผู้ชายที่เธอกำลังคบหาแอบเลี้ยงเด็กไซด์ไลน์เอาไว้ หากแต่หญิงสาวที่มีผู้ชายมาให้เลือกมากมายก็ยังเลิกคุยกับผู้ชายคนนี้ไม่ได้ เธอนำทั้งข้อดีข้อเสียของเขามาคิดวิเคราะห์ก็สรุปได้ว่า ข้อดีของผู้ชายคนนี้มีมากกว่าข้อเสียหลายข้อ เรื่องที่เขามีผู้หญิงในตอนที่ยังไม่มีใครถือได้ว่าเป็นเรื่องธรรมดามากของผู้ชาย เธอถือว่ายังพอรับได้ แต่มันต้องจบลงเร็ว ๆ นี้ เมื่อเธอเป็นตัวจริงของเขา
หลังเลิกงานชายหนุ่มก็พาเธอมานั่งดินเนอร์ในร้านอาหารหรู พูดคุยกันไปเรื่อยในเรื่องทั่วไปอย่างถูกคอก่อนฝ่ายหญิงจะพูดถึงความสัมพันธ์ที่เริ่มจริงจังระหว่างกัน
“เราคุยกันมาสักพักแล้ว แบบนี้จะให้นานาเปิดตัวพี่ต่อกับเพื่อน ๆ ได้รึยังคะ”
ต่อตระกูลมองหน้าเธอแล้วยิ้ม “ไม่มีปัญหานี่ครับ”
“งั้น พี่ต่อบอกนานาให้แน่ใจได้มั้ยคะ ว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน นานาไม่อยากโมเมคิดไปเองคนเดียวน่ะค่ะ”
ชายหนุ่มนิ่งไปอึดใจ คล้ายเว้นช่วงคิดอะไรอยู่ ก่อนจะเอ่ย
“แล้วน้องนานาเต็มใจที่จะเป็นแฟนพี่รึเปล่าครับ”
ลัลนายิ้มตอบ “แล้วถ้านานาเป็นแฟนพี่ต่อ พี่ต่อจะเลิกกับผู้หญิงทุกคนที่พี่ต่อคุยอยู่รึเปล่าคะ”
เธอเว้นจังหวะคำพูด ในขณะที่มองตากับเขา “นานาหมายถึง ถ้าพี่ต่อมีคนคุยคนอื่นอยู่น่ะค่ะ นานาไม่ติดใจหรอกนะคะว่าก่อนหน้านี้พี่ต่อจะคุยกับใครหรือมีใคร เพราะก่อนหน้านั้นเรายังไม่ได้คุยกัน แต่ถ้าเราเป็นแฟนกันแล้ว พี่ต่อต้องมีนานาคนเดียว นานาขี้หึงมากนะคะ”
“แน่นอนสิครับ ถ้าเราเป็นแฟนกัน พี่ก็ต้องมีน้องนานาแค่คนเดียวอยู่แล้ว”
เขามองตาเธอกลับอย่างเปิดเผย ลัลนายิ้ม ยกแก้วไวน์ขึ้นมาชนก่อนจิบน้ำสีแดงรสฝาดที่ตอนนี้กลับหวานล้ำให้ไหลผ่านลงลำคออย่างช้า ๆ คล้ายว่ากำลังตัดสินใจบางอย่าง
“ถ้าอย่างนั้น...นานาตกลงเป็นแฟนกับพี่ต่อค่ะ”
“ครับ”
เขาไม่รู้ว่าลัลนาระแคะระคายเรื่องของอติกานต์หรือไม่ เธอจะรู้ได้อย่างไร หากรู้จากสายน้ำผึ้งไม่น่าจะเป็นไปได้พี่สาวเขาคงไม่บอกหรอก จะเป็นอติกานต์ที่แสดงตัวว่าอยู่คอนโดกับเขาก็ไม่น่าเป็นไปได้ ผู้หญิงสองคนที่อยู่สถานะอาจารย์กับลูกศิษย์จะสนิทสนมกันถึงขั้นบอกเรื่องส่วนตัวให้กันรู้เลยเหรอ
อีกคนความสัมพันธ์ใกล้จะจบ อีกคนกำลังอยู่ในขั้นพัฒนาความสัมพันธ์ ช่วงเวลาที่คาบเกี่ยวกันเขาจะจัดการอย่างไร
ต่อตระกูลกลับมาถึงห้องเห็นสาวน้อยของเขานั่งเขียนอะไรบางอย่างอยู่ที่โซฟา เมื่อเธอรู้ว่าเขากลับมาก็ร้องถามโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง มือจับด้ามปากกาขยับยิก ๆ
“คุณต่ออยากอาบน้ำเลยมั้ยคะเอยจะเข้าไปเตรียมน้ำอุ่นให้”
“ทำอะไรอยู่”
“ทำใบงานที่อาจารย์ให้ค่ะ อาทิตย์นี้งานเยอะหน่อย” บอกพลางใช้ด้ามปากกาจิ้มแก้มเนียนใส
“ใบงานของอาจารย์อะไร” เขาถามอย่างที่ไม่เคยถามเรื่องเรียนของเธอมาก่อน อติกานต์จึงเงยหน้ามอง
“ของอาจารย์ลัลนาค่ะ ที่เอยเคยบอกว่าอาจารย์รู้จักกับพี่สาวคุณต่อ”
“อืม”
ต่อตระกูลไม่อยากถามอะไรมาก จึงปลีกตัวเข้าไปอาบน้ำขณะที่ปล่อยให้หยดน้ำไหลพรมร่างกายเขาก็คิดว่าจะจัดการกับความสัมพันธ์กับอติกานต์อย่างไร จบในตอนนี้หรือประวิงเวลาจนกว่าจะครบสัญญา
อติกานต์เก็บใบงานจากเพื่อนรวบรวมเดินไปวางที่โต๊ะของอาจารย์เมื่อถึงชั่วโมงเรียน พอจบชั่วโมงนักศึกษาก็ได้รับมอบหมายให้ทำรายงานเป็นกลุ่มกลุ่มละหกคนตามหลักสูตรเพื่อเป็นการเก็บคะแนน
ใบงานของอาจารย์แต่ละวิชาส่วนใหญ่เมื่อนักศึกษาส่งไปแล้วจะถูกส่งกลับมาให้นักศึกษาดูในชั่วโมงถัดไป ทว่าของอาจารย์ลัลนาไม่ถูกส่งกลับมาให้นักศึกษาได้ทราบว่าใบงานที่ตนเองทำไปถูกผิดแค่ไหน เมื่อมีนักศึกษาทวงถามอาจารย์คนสวยก็ยิ้มรับ ตอบด้วยน้ำเสียงหวาน ๆ ว่า
“ไม่ต้องห่วงจ้ะ ใบงานไม่ได้หายไปไหน อาจารย์เก็บรวบรวมไว้เป็นคะแนนทั้งหมด ตอนใกล้สอบอาจารย์จะส่งคืนให้นักศึกษากลับไปอ่านนะคะ”
หลายคนไม่ติดใจอะไร เนื่องจากใบงานทั้งหมดเป็นการถามเอาคำตอบแบบอธิบายความตามเข้าใจในเนื้อหาของนักศึกษา ซึ่งถ้าเขียนอธิบายตรงกับเนื้อหาของอาจารย์ก็ให้คะแนน
เวลาผ่านไป อีกหนึ่งเดือนก็จะเริ่มมีการสอบปลายภาค อติกานต์ตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อทำให้เกรดเฉลี่ยในเทอมสุดท้ายของเธอได้สี่จุดศูนย์ศูนย์ เพื่อเธอจะได้รับเกียรตินิยมเหรียญทองและตามมาด้วยรางวัลเชิดชูเกียรติอีกหลายรางวัล รวมถึงได้รับทุนไปศึกษาต่อในระดับปริญญาโทที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ในเรื่องการเรียนอติกานต์พยายามสร้างความมั่นคงให้ตนเองเพื่อต่อยอดในการทำงานในอนาคตที่มั่นคงของเธอ
ในขณะเดียวกันความสัมพันธ์ระหว่างต่อตระกูลกับลัลนาก็พัฒนาขึ้นไปอีกระดับ เขาไม่ค่อยกลับมารับประทานอาหารเย็นที่คอนโดพร้อมเธอ กลับมาแต่ละวันก็เวลาล่วงเลยสองทุ่มไปแล้ว
ในค่ำคืนหนึ่งต่อตระกูลขับรถไปส่งแฟนสาวที่บ้านของเธอ ก่อนที่จะออกรถลัลนาได้หันมายิ้ม ดวงตาเชื่อมหวาน เอ่ยกับเขาว่า
“พี่ต่อคะ ถ้านานาอยากจะย้ายไปอยู่กับพี่ต่อที่คอนโดพี่ต่อจะสะดวกมั้ยคะ”
ต่อตระกูลนิ่งไปชั่วขณะ หันมาสบตา สีหน้าไม่บ่งบอกพิรุธใด ๆ เพียงแต่ถามว่า
“น้องนานาแน่ใจเหรอครับ แล้วทางบ้านจะว่ายังไง”
สาวสวยยิ้ม “ทางบ้านนานาไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ นานาโตแล้ว ทั้งคุณพ่อคุณแม่ให้สิทธิ์การใช้ชีวิตและตัดสินใจเป็นของนานา อีกอย่างคุณพ่อคุณแม่ก็รู้จักพี่ต่อและครอบครัวพี่ต่อแล้วไม่มีอะไรเสียหายหรอกค่ะ...”
หญิงสาวหยุดพูด คราวนี้ยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เขามากขึ้นคล้ายจะจูบเขา ดวงตาสื่อความนัยก่อนจะเอ่ยต่อว่า
“ตอนนี้นานาพร้อมทุกอย่างแล้ว นานาไปอยู่เมืองนอกมาหลายปี นานาไม่ใช่ผู้หญิงหัวโบราณนะคะ นานาอยากไปอยู่กับพี่ต่อค่ะ เราจะได้ใกล้ชิดกันทุกวัน”
แล้วริมฝีปากอิ่มก็ยื่นเข้ามาประกบจูบกับริมฝีปากหยักของเขา ฝ่ายเธอเองที่พยายามแทรกปลายลิ้นเพื่อเปิดริมฝีปาก ต่อตระกูลไม่เชิงว่านิ่งเฉยทว่าเขาไม่ได้รุกล้ำเธอเร็วนักแต่ก็พร้อมจะตอบสนอง ทั้งสองคนจูบกันอย่างดื่มด่ำอยู่ในรถก่อนจะผละออกจากกัน เหมือนลัลนาจะยังไม่พอใจจึงโถมตัวเข้าหาแต่ก็ถูกมือหนาจับยึดต้นแขนไว้
“พี่ว่าน้องนานาเมามากแล้ว”
“ไม่ค่ะ นานาไม่เมา นานารู้สึกว่าจะหลงรักพี่ต่อมากขึ้นทุกวันแล้วนะคะ คืนนี้ให้นานาไปค้างที่คอนโดพี่ต่อนะ”
สายตาของไฮโซสาวบอกเขาว่าเธอพร้อมพลีกาย ทว่าเจ้าของห้องยังอึกอัก
“เอ่อ คืนนี้พี่ต้องกลับไปค้างที่บ้าน ดูอาการคุณพ่อน่ะครับ”
“เหรอคะ ว้า เสียดายจัง”
เจ้าหล่อนทำเสียงแหบพร่าพร้อมกับส่งสายตาพราวระยับให้อย่างยั่วยวน
“แล้วเมื่อไหร่พี่ต่อจะสะดวกให้นานาไปอยู่ด้วยคะ เอ หรือว่าที่ไม่ยอมให้นานาไปเพราะมีใครอยู่กับพี่ต่อรึเปล่า”
“...ไม่มีครับ”
“แน่นะ”
“ครับ เอาไว้พี่พร้อมเมื่อไหร่ พี่จะให้น้องนานาไปอยู่ด้วยนะครับ”
“อีกนานมั้ยคะ กว่าพี่ต่อจะพร้อม”
ลัลนาเอียงหน้ามอง แววตาเหมือนรู้อะไรบางอย่างแต่ก็ไม่พูดออกมา
“ก็ ไม่นานครับ”
“ค่ะ แต่รีบหน่อยนะคะ นานาไม่ชอบรอนาน”
^
^
^
***โปรดติดตามตอนต่อไป ใครไหวก็ไปต่อกันเลยจ้า
- ผู้เขียน
