ใช้เวลาไม่ถึง 10 นาที ศารทูลก็มาถึงร้านจำหน่ายผลิตภัณฑ์ไข่มุก ‘จักรวาล เพิร์ล’ ซึ่งใช้พื้นที่บริเวณด้านหน้าของตัวบ้านทั้งหมด เพื่อให้การบริหารงานทำได้โดยง่าย แม่ไม่ต้องเดินทางไปมาหลายที่ และก็เป็นสิ่งที่ดีเพราะหากลูกค้าจะเข้ามาดูสินค้าในเวลาที่ร้านปิดทำการแล้ว ก็สามารถโทรศัพท์เข้ามานัดเวลาไว้ก่อนได้
ทว่า... ลูกค้าที่นัดแม่เอาไว้กลับทำให้เขาอยากจะก้าวเท้าออกไปจากร้านเสียเร็วๆ
“เสือ!”
แต่เพราะเจ้าหล่อนหันมาเห็นเขาเสียก่อน และไม่ใช่แค่หล่อนแต่ยังมีผู้ชายรุ่นหนุ่มอีกคนนั่งอยู่ด้วย เขาจำได้ว่าเป็นไอ้หนุ่มลูกค้าที่มาขายขนมจีบให้มุกชมพูวันนั้น ใจที่อยากจะเดินหนีไปก็เปลี่ยนเป็นเดินเข้าหา เพราะบางทีไอ้หนุ่มนี่อาจจะรู้ว่ามุกชมพูอยู่ที่ไหนก็ได้
“มุก... ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” ศารทูลมองใบหน้าสวยสมวัยของคนตรงหน้า
“ใช่ สิบแปดปีแล้ว เสือยังเหมือนเดิมเลยนะ ยังหล่อเหมือนเดิม”
เสียงหวานเอ่ยบอกพร้อมรอย
