หอมกลิ่นรำเพย(นิยายภาคต่อฉกาของทัพทอง)

Ep14 :ว้าวุ่นเลยทีนี้

(ว้าวุ่นเลยทีนี้)

ไอ้บัวผันถูกนายปานผู้เป็นบิดาสั่งกักบริเวณห้ามออกไปทำระยำตำบอนข้างนอก โทษฐานไม่เชื่อฟังคำสั่งดันแอบไปทำบัดสีกับนางบำเรอคนโปรดของแกเข้า ถือเป็นการลงโทษที่ดูเหมือนไม่ใช่การลงโทษสักเท่าไร ต่อให้สั่งห้ามไม่ให้ไอ้บัวผันออกไปทำระยำตำบอนข้างนอกเรือน ไอ้บัวผันก็แค่เรียกพรรคพวกเข้ามาทำเรื่องชั่วๆในเรือนแทน ไม่เดือดร้อนเลยสักนิด

ไม่เหมือนกับนังสไบรายนั้นถูกสั่งเฆี่ยนหลังลายไม่พอยังถูกส่งให้ไปทำงานหนักในขบวนค้าขายอีกด้วย

“อีคนนี้เป็นลูกเต้าเหล่าใครวะ? สวยเด็ดซะด้วย”

ไอ้บัวผันนั่งยองๆใกล้กับร่างเล็กบอบบาง เอื้อมมือไปบีบปลายคางก็ถูกแววตาวาวโรจน์จับจ้องราวกับจะกินเลือดกัน

“ลูกสาวของไอ้หอม...คนของบ้านสามโคก มันจะเข้าป่า เลยเอามาฝากไว้ที่บ้านญาติฉัน พอดีเห็นว่ามันสวยดีเลยฉุดเอามาให้ลูกพี่เชยชม...” ไอ้คนทำไม่พูดเปล่ามันยังแบมือขอรางวัล

เพียงแค่ชื่อของหมู่บ้านก็ทำให้สีหน้าไอ้บัวผันพึงใจ...

เอาคืนไอ้ห่านายบ้านสามโคกไม่ได้ งั้นตอนนี้ขอมันเอาคืนลูกบ้านคนงามของมันก่อนก็แล้วกัน แล้วคอยดูเถอะไอ้บัวผันคนนี้จะเอาคืนอย่างสมน้ำสมเนื้อกันเลยเชียวแหละ แผ่นหลังมันต้องรักษาบาดแผลแตกระยับนานเท่าไรกว่าจะหาย มันจะเอาอีนี่ทำเมียข้ามวันข้ามคืนชนิดไม่ต้องหยุดพักหายใจหายคอ จะเอาให้ขาถ่างกันไปข้าง

“มึงทำดีมากไอ้ใบ...ไปนู่น มึงไปหยิบเอาถุงเงินบนหลังตู้ไปหนึ่งถุง กูยกให้มึงเป็นรางวัล”

“ขอบใจมากจ้ะพี่บัวผัน...” ทั้งที่พื้นเพไอ้ใบเป็นคนสามโคกแท้ๆ มันยังกล้าทำชั่วกับคนบ้านเดียวกันได้ลงคอ

“ส่วนพวกมึงที่เหลือ ลงไปรอกันใต้ถุงเรือนไป เอาไว้กูเบื่ออีนี่เมื่อไหร่ กูจะเรียกพวกมึงเอง หรือถ้าใครเหงาก็ไปหาเอารอบๆเรือนกู มีอีหนูของพ่อกูเดินกันว่อนเต็มเรือนไปหมด...”

ไอ้บัวผันเอ่ยปากขับไล่ไอ้พวกหน้าสลอน มาทำน้ำลายหกเรี่ยราด เห็นแล้วมันอุจาดลูกตา

-------------------------------------

สายบัวกำลังจะเดินลงเรือนไปอาบน้ำ เจ้าหล่อนสวมเพียงผ้าถุงคาดไว้เป็นกระโจมอก เปิดเปลือยเนื้อตัวส่วนบนที่ยังทิ้งร่องรอยแห่งความสุขสมไว้มากมาย เห็นหน้าตาอ่อนหัดนึกว่าจะไร้น้ำยา ที่ไหนได้คึกคักยิ่งกว่าม้าเพศผู้ซะอีก กระทุ้งสายบัวแต่ละทีเอวเกือบเคล็ดแหนะ

ความที่สายบัวเข้าใจว่าทองก้อนคงเก็บตัวอยู่ภายในห้องเหมือนเช่นทุกวัน ต่อให้พรุ่งนี้จะเป็นวันสำคัญสายบัวก็เห็นพี่ทองก้อนทำตัวไม่เปลี่ยนแปลง แตกต่างจากเดิมสักนิด ยังคงรักษาระยะห่างกับเธอสม่ำเสมอ ไม่แม้กระทั่งถูกเนื้อต้องตัวเธอด้วยซ้ำ

ตอนนี้ก็ดึกมากโขเขาคงไม่เดินออกมาจากห้อง สายบัวจึงไม่คิดระวังปล่อยให้ร่องรอยโชว์หรา

“จะไปอาบน้ำหรือสายบัว?” ทองก้อนส่งเสียงถาม เขาเดินขึ้นบันไดมาจนถึงขั้นสุดท้ายพอดี สีหน้าดูผ่อนคลายมีความสุข จะไม่ให้สุขได้ยังไงก็เพิ่งไปตักตวงมาจนอิ่มแปล้

สายบัวสะดุ้งโหยงเกือบทำขันในมือร่วงลงพื้น พี่ทองก้อนไม่อยู่ในห้องหรอกหรือเนี่ย

ตายจริง!จะเอาผ้าคลุมไหล่ตอนนี้ก็คงไม่ทันการณ์เสียแล้ว พี่ทองก้อนเดินขึ้นมาถึงบนเรือนนู่นแล้ว ไม่รู้ว่าจะเห็นร่องรอยตามเนื้อตัวเธอไหมนะ สายบัวนึกหวั่นใจ

“จ้ะ...อากาศวันนี้มันอบอ้าว สายบัวเลยว่าจะลงไปอาบน้ำให้คลายร้อนสักหน่อย พรุ่งนี้จะได้ตื่นมาหน้าตาสดชื่น ไม่โทรมให้อายเขาอย่างไรล่ะจ๊ะ” คนตอบรีบหลุบเปลือกตาลงต่ำ ซ่อนพิรุธพัลวัน ฝืนยิ้มหวานแล้วค่อยๆยกผ้าขึ้นคลุมหัวไหล่ท่าทางให้เป็นธรรมชาติมากที่สุด

“จะให้พี่ไปเป็นเพื่อนด้วยไหม ทางเดินจะไปสระน้ำมันมืดนะ สายบัวกลัวหรือเปล่า? ”

“ไม่ต้องหรอกจ้ะ...สายบัวไม่กลัว แล้วอีกอย่างสายบัวจุดตะเกียงเจ้าพายุไว้แล้ว พอช่วยส่องทางเดินให้สว่างได้...”

ทองก้อนพยักหน้าหลีกทางให้สายบัวเดินลงบันได สายตาเขาไม่บอดทันเห็นร่องรอยเหนือเนินอกอวบชัดเต็มสองตา พลันคำพูดของเพื่อนเกลอก็ผุดขึ้นมาในความคิด

หรือสายบัวจะเป็นจริงดั่งคำบอกเล่าของไอ้มิ่ง? เจ้าหล่อนหาใช่สาวบริสุทธิ์ผุดผ่องอย่างที่แสดงออก หากกลับเป็นหญิงหยำฉ่ายอมนอนกับชายอื่นไปทั่ว

ถ้าเป็นจริงแล้วอย่างไรเล่า...ในเมื่อพรุ่งนี้เขากับเจ้าหล่อนกำลังเข้าพิธีผูกข้อมือกลายเป็นผัวเมียกันอย่างถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี ประเด็นสำคัญสายบัวไม่ผิดสักหน่อย เจ้าหล่อนไม่เคยร้องขอให้เขาผูกข้อมือด้วย เป็นเขาเองต่างหากเป็นฝ่ายร้องขอให้สายบัวยอมผูกข้อมือกับตัวเอง

เพียงเกิดจากความเข้าใจว่าตนเองนั้นรักสายบัว ผู้หญิงคนนี้ที่มีความละม้ายคล้ายกับสาวน้อยฉกา ผู้หญิงที่เขาเคยหลงรักปักใจ

ทองก้อนกลับมาคิดหนัก สีหน้าชื่นบานหุบลงเหี่ยวเฉา เขาเดินเข้าห้องนอน หมายจะข่มตาให้หลับสักงีบ เพราะว่าพรุ่งนี้ต้องรีบตื่นลุกขึ้นมาจัดเตรียมพิธี...

----------------------------

อุ่นเรือนถูกร่างหนากระชากให้เดินมายังหน้าต่าง ใบหน้าขาวนวลซีดเซียวเลอะเทอะไปด้วยหยาดน้ำตา ไร้เรี่ยวแรงจะต่อสู้ขัดขืน

“ขออีกน้ำแล้วกูจะปล่อยให้มึงได้นอนพักเอาแรง แล้วค่อยมาสนุกกันต่ออีกยาวๆ...” ไอ้บัวผันตามประกบแผ่นหลังขาว บังคับให้อุ่นเรือนเกาะขอบหน้าต่าง ส่วนตัวเองกำดุ้นเนื้อสอดผ่านรอยแยกทางด้านหลัง

“อ๊ะ...แต่ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ...ไม่เห็นหรือ ตรงนี้มันทั้งบวมทั้งแดง...”

สีหน้าอุ่นเรือนบิดเบี้ยว แคมทั้งสองข้างบวมแดง จะไม่ให้บวมได้ยังไงเธอไม่ได้ถูกเฉพาะไอ้บ้ากามนี้จับกระแทก ยังมีลูกน้องมันอีกเป็นโขยง

อุ่นเรือนถูกกระทำชำเราอย่างป่าเถื่อน ราวกับเธอไม่ใช่คน ถูกไอ้สัตว์ร้ายที่รู้ว่าชื่อบัวผันจับกระแทกจนน้ำแตกกระจายไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง พอสมใจอยาก มันแล้วก็ตะโกนร้องเรียกให้ลูกน้องเรียงตัวมาจับเธอกระแทก ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปทีละคนจนครบ จนเธอแทบกลายเป็นของเหลวชนิดหนึ่ง ก่อนมันจะจับเธอกรอกน้ำอะไรสักอย่างเข้าปาก ภายในตัวเธอมันรู้สึกร้อนผ่าว มีเรี่ยวแรงกลับคืนมา

ไอ้สารเลวพวกนี้มันไม่ใช่คน จิตใจมันเป็นยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน คอยดูเถิด ถ้าเธอหนีออกไปได้ เธอจะไปฟ้องนายบ้านทัพทอง ให้เร่งมาจัดการกับไอ้คนพวกนี้ให้สาสมกับความชั่ว

อุ่นเรือนเป็นเพิ่งแตกเนื้อสาว อายุเจ้าหล่อนเพิ่งย่างเข้ายี่สิบ รูปร่างเล็กกะทัดรัด เอวเป็นเอวหน้าอกนั้นตูมใหญ่ ความสดใหม่ของเธอจึงเป็นที่ชื่นชอบของไอ้พวกหน้าหื่นทั้งหลาย หากก็ได้รับอนุญาตให้ร่วมสังวาสได้เพียงแค่คนละครั้งเท่านั้น พอเสร็จสมไอ้บัวผันก็ขับไล่ให้พวกพ้อง ให้กลับออกไปจากเรือนตัวเองให้หมด

ไอ้บัวผันครางเสียงสั่น ยังแช่ดุ้นเนื้อไว้ในโพรงคับแน่น สองมือเอื้อมไปบีบขยำนม ช่างเต็มไม้เต็มมือดีแท้ รสชาติยังหวานหอมอาจเป็นเพราะของสดใหม่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน รวมๆแล้วอีนี่ถูกใจเขานัก เลยคิดว่าจะเก็บไว้เล่นสนุกนานๆสักหน่อย เบื่อแล้วค่อยเฉดหัวมันส่งคืนไอ้พวกนั้นให้ไปจัดการกันต่อ...

อุ่นเรือนเสียดเสียว เจ็บแต่ก็รัญจวน น้ำกามเธอหลั่งไหลอาบเปื้อนไปทั้งดุ้นเอ็น ด้านนอกหน้าต่างฟ้ามืด ไร้แสงจากดวงจันทร์ อุ่นเรือนจึงเห็นเพียงต้นไม้ขึ้นเขียวขจีปกคลุมไปทั่วลานกว้าง เลยไม่เห็นว่าตรงส่วนโคนต้นมีร่างบอบบางเนื้อตัวมอมแมมสกปรกกำลังแหงนเงยใบหน้าขึ้นมองภาพอุจาดตาด้วยความรู้สึกคั่งแค้นใจ

“อือ...ซีด...เสียว...เสียวเหลือเกิน”

“ไหนปากเอ็งบอกว่าเจ็บ ครางซะลั่นเรือนเชียวอีนังคนสวย”

ไอ้บัวผันยังไม่รู้อีผู้นี้มันมีชื่อเสียงเรียงใด มุ่งมันเพียงแค่อยากจะเล่นสวาทด้วยเท่านั้น ไม่นึกสนหรอกมันเป็นผู้ใด ก่อนจะโน้มตัวเข้าหาออกแรงกระทุ้งสะโพกถี่ๆจนอุ่นเรือนถึงกับตาลอย เจ็บจี๊ดแต่ก็สร้างความสุขให้แปลกๆ

บัวผันลากริมฝีปากร้อนกัดกินผิวขาวบอบบาง อุ่นเรือนสะดุ้งเป็นพักๆ ก่อนจะถูกจับให้หันหน้ามารับแรงกระเด้าจนไอ้บัวผันน้ำแตกราดรดลงบนกลีบสาว แล้วมันก็ผละทิ้งเธอไว้เพียงลำพังกระทั่งถึงเช้า...

------------------------------------------