ไม่ได้รัก
3777 คำ
ภายในห้องเรียน ริต้านั่งกุมขมับเธอสลัดภาพเรื่องเมื่อคืนให้ออกจากหัวไม่ได้สักทีภาพที่เขาทำอะไรกับร่างกายของเธอบ้างมีส่วนไหนที่เขายังไม่สำรวจเธอคิดถึงสัมผัสเร่าร้องของเขาจนไม่เป็นอันเรียน
"โอ๊ย..." บ้าจริงให้มันได้อย่างนี้สิ ทำไมต้องคิดเรื่องเมื่อคืนด้วยไม่เห็นจะน่าคิดเลยสักนิด เฮียกว่าจะปล่อยฉันก็เกือบเช้า เงินก็ไม่เห็นจะได้ยังต้องมาเสียตัวให้มาเฟียขี้งกนั้นอีก ไม่เห็นมีอะไรน่าคิดถึง
"ริต้าแกดูสิคนนี้โอป้ามากๆเลยอ่ะแก" ฉันหันไปมองดาราหนุ่มที่ถอดเสื้อโชว์หน้าท้อง ไม่เห็นจะสู้เฮียไคท์ฉันได้เลยซิกแพ็กหน้าท้องของเขาเซ็กซี่อย่าบอกใครเลยล่ะ พลันสมองก็ดันคิดไปไกลหากฉันได้ใช้มือน้อยๆลูบไล้ไปตามซิกแพ็กนั้นก็คงดี ฉันกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อข่มอารมณ์
"สู้เฮียไคท์แกไม่ได้ล่ะสิ" คิมแซว
"......" ฉันเลือกที่จะไม่พูดอะไร ฉันไม่อยากคิดถึงเขา
"ฉันจะบอกอะไรเธออย่างนะเฮียไคท์นะเขาเป็นที่รู้จักในวงการมาเฟียและที่สำคัญสาวๆรู้จักเขาเยอะเลยล่ะ"
"ก็มาเฟียไงอยากได้ใครคงใช้กำลังแย่งมา"
"เปล่า...เฮียเหนือบอกว่าเฮียไคท์ไม่ชอบผูกมัดกับใครออกงานทีไร ก็ไปคนเดียวสาวๆเข้าถึงยากจะตายไป"
"แล้วไงเลิกพูดถึงเรื่องเฮียสักทีได้ไหม" ฉันไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยิน
"แล้วแผนแกสำเร็จไหม" คิมไม่ฟังยังถามต่อริต้าเชิดหน้าหนีเธอแทบอยากจะร้องไห้
ติ๊ดๆ ริต้าเปิดดูข้อความก่อนจะตกตะลึง
"มีอะไรอ่ะ"
"......." สะสองแสนเหรอ เฮียโอนเงินให้ฉันสองแสนเหรอ ไม่จริงใช่ไหม ฝันอยู่รึเปล่าเนี่ย "ยัยคิมวันนี้แกอยากทานอะไรฉันเลี้ยง"
"จริงอ่ะ"
"แน่นอนสิจ๊ะ" หนูติดกับแล้ว
ริต้าอมยิ้มคิมรู้ทันว่าแผนการของเธอให้ริต้าไปยั่วเฮียไคท์ได้สำเร็จ
"ริต้า?" ฉันเงยหน้าขึ้นมองเดวิดซึ่งเขาเคยเป็นแฟนฉันแต่ตอนนี้กลายเป็นอดีตไปแล้วที่สำคัญเดวิดกำลังคบหาอยู่กับวุ้น
"มีอะไร" ฉันตอบกลับไปตามประสาคนเคยรู้จัก
"ฉันได้ยินว่าเธออยู่กับเฮียไคท์....เธอก็รู้ว่านั้นมันมาเฟียนะ เธออยู่กับเขาได้ยังไง"
"แล้วไง...."
"ริต้า....เธอรู้ไหมว่ามาเฟียมันไม่ใช่คนดี"
"นายดีมากหรือไง....พ่อนายก็เป็นมาเฟียเหมือนกัน แล้วมาบอกว่าเฮียฉันไม่ใช่คนดีอย่างนั้นเหรอ" ใช่เดวิดเป็นลูกของเสี่ยสิงห์ซึ่งพ่อเขาก็เป็นมาเฟียเหมือนกัน
"มันไม่เหมือนกันนะริต้า....เฮียไคท์เป็นคนอันตรายที่สุดวงการมาเฟียเลยนะ" เขาเป็นห่วงเธอเขายังรักเธออยู่แต่เพราะกลัวว่าเธอจะเป็นอันตรายจึงปล่อยเธอไปผ่านไม่กี่เดือนก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้
"นายเป็นอะไรกับฉันเหรอ...." อย่ามาห่วงใยฉัน ฉันไม่ต้องการฉันกำลังพยายามตัดใจจากนายอยู่
"ริต้าแต่ฉันเป็นห่วงเธอจริงๆนะ"
"ไม่จำเป็น....เฮียไคท์เขาดูแลฉันดีจะตาย" ฉันแกล้งพูดประชดก่อนจะเดินชนไหล่เดวิดออกมา หลังจากที่ฉันเดินหนีจากเขามาได้ไม่นาน
"ริต้าแกยังรักเดวิดอยู่เหรอ?"
"เปล่า" ฉันกำลังพยายามลืมอยู่ แต่เขาเป็นฝ่ายบอกเลิกฉันที่สำคัญตอนนี้ร่างกายฉันมีเจ้าของแล้ว
ณ คอนโดหรูเหนือหันไปมองไคท์ที่กำลังว่ายน้ำอยู่กลางสระ ทั้งสองมีรอยสักรูปมังกรเหมือนกันเพียงแต่เหนือเป็นสีดำเข้มสักกลางหลังส่วนไคท์อยู่ข้างหน้าเป็นสีแดง
"นึกถึงตอนนั้นที่แกเข้าวงการใหม่ๆ แกโคตรหัวร้อนง่ายใครด่าเป็นต่อยใครหาเรื่องก็ฆ่ากูชอบนะ แต่ตอนนี้ดูเหี้ยมกว่าเดิมอีก"
"มึงก็เหมือนกันนะล่ะ....ผู้ชายอะไรว่ะเข้าโรงพยาบาลอย่างอยากกับเข้าโรงแรม" ผมหันไปคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาชนแก้วกับเหนือแล้วยกขึ้นดื่มจนหมด
"อย่าว่าแต่กูเลยมึงก็เหมือนกันนั้นล่ะ....เจอกันวันแรกก็จะฆ่ากันซะ โหดฉิบ" อาจเพราะไคท์เป็นถึงลูกมาเฟียเขาจึงถูกสอนให้รู้จักโลกมืดมาตั้งแต่เด็ก มีคนติดตามแค่ไม่กี่คนเพราะชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่มีเพื่อนคบเพราะมีพ่อเป็นถึงมาเฟียรุ่นใหญ่ ใครที่บอกว่าเขาใช้เส้นสาย เขาจัดกระทืบชะจนมาเรียนไม่ได้
ใช่ ผมรู้จักกับเหนือในโรงพยาบาล พวกเราร่วมจับมือกันสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองจนเป็นที่รู้จัก
"มึงเคยคิดอยากจะวางมือไหมว่ะ" ผมรู้ว่าเหนือพูดถึงเรื่องอะไร
"ถามทำไม หรือมึงคิดจะวางมือจากวงการนี้มึงก็รู้ว่ามันไม่ได้ง่าย"
"กูว่าไอ้โจ้คงอยากวางมือแต่เสี่ยสิงห์ไม่ยอมจึงคิดฆ่าทิ้ง.....ขึ้นหลังเสือแล้วลงยากกูพึ่งเข้าใจก็วันนี้" ใช่เขาเคยคิดอยากจะลงจากหลังเสือ เพราะเมีย เหนือคิด
"เมีย...ทำให้คิดได้ว่างั้นความรักเปลี่ยนอะไรได้เยอะกว่าที่ฉันคิดอีกนะ" ผมหันไปยักคิ้วกวนไอ้เหนือมันหันมายิ้มให้ผม
"ทำมาบ่น แล้วเมียเด็กมึงล่ะ"
"......" มี หรือไม่มีจะเรียกว่าเมียก็ไม่ใช่น่าจะเป็นลูกสาวมากกว่า
"อายุสามสิบกว่าแล้วนะโว๊ย....ควรมีครอบครัวได้แล้ว เดี๋ยวมีลูกไม่ทันใช้"
"นี้มึงสอนกูเหรอ" ไคท์สวน
"แล้วแต่จะคิดเพื่อน"
"......" ครองครัวเหรอ สร้างครอบครัวกับยัยตัวแสบเหรอ คงวุ่นวายน่าดู
ไคท์ยิ้มไม่รู้ว่าปานนี้เธอกำลังใช้เงินหมดไปเท่าไรแล้ว เพราะเห็นว่าเธอลงทุนตั้งใจยั่วเขาเลยให้เพิ่มไปอีกแสนหนึ่ง ถ้ามีครอบครัวจริง งานบ้านเธอก็ไม่จำเป็นต้องทำหรอกเมียแค่คนเดียวเขาสามารถเลี้ยงได้สบาย
"วันนี้วันเกิดน้องกูมาด้วยล่ะ"
"อืม"
งานวันเกิดคิมถูกจัดขึ้นในบ้านของเฮียเหนือมองดูอย่างกับก็ไม่ใช่บ้านก็มันทั้งใหญ่โตและยังมีบอดี้การด์อยู่เต็มไปหมด
"ทำไมบอดี้การด์เยอะแบบนี้ล่ะ"
"นี้บ้านมาเฟียนะ..."
"นั้นนะสิ" ฉันมองไปด้านนอกเห็นเดวิดเดินควงแขนมากับวุ้นพวกเขาดูรักกันมาก
"ไม่แน่นะ....เฮียไคท์อาจจะมาด้วย ไม่สิต้องมาอยู่แล้ว" ฉันชะงักก่อนจะรีบเดินไปส่องกระจกสำรวจเสื้อผ้า คิมจัดปาร์ตี้วันเกิดชุดนักเรียน ฉันยังจำวันนั้นได้ที่เฮียไคท์ตัดกระโปรงของฉันทิ้ง แล้วถ้าเฮียเห็นล่ะจะเกิดอะไรขึ้น ปาร์ตี้ชุดนักเรียนเหรอจริงสิถ้าเฮียมาก็คงใส่ชุดนักเรียนละมั่ง ริต้าแอบยิ้มวุ้นแอบมอง และแล้วปาร์ตี้วันเกิดก็เริ่มขึ้นทุกคนต่างก็สนุกสนาน
"ริต้า...ฉันอยากจะพูดกับเธออีกครั้งนะเรื่อง"
"เรื่องอะไร" วุ้นเดินเข้ามาควงแขนเดวิด ฉันรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
"นี้เดวิดฉันอยากดื่มไปหาเครื่องดื่มมาให้หน่อยสิ" วุ้นบอกเขา เดวิดรังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะเดินไปหาเครื่องดื่ม
"คิดจะทวงแฟนคืนหรือไง" วุ้นเริ่มเปิดฉากน้ำลายกับฉัน
"นิ...จะให้ทำยังไงได้ ก็ฉันกับเขาเราเคย...เป็นแฟนกันมาก่อนนิ" ฉันแกล้งพูดให้วุ้นโมโห แต่มันก็แค่อดีตตอนนี้ฉันมีเฮียไคท์แล้ว
"ยัยริต้า..." วุ้นยกมือขึ้นจะตบฉัน
"จะทำอะไรเพื่อนฉัน" คิมเดินเข้ามาขวาง
"เปล่า..." วุ้นแกล้งเดินชนไหล่ฉัน
"ริต้าแกเป็นอะไรหรือเปล่า..."
"เปล่าหรอก" ฉันยิ้มให้คิม คิมยิ้มแล้วชี้ไปที่เวที
"ถึงคิวพวกแกแล้ว"
เสียงดนตรีดังขึ้นพร้อมเสียงตบมือ ริต้า วุ้นพวกเธอถูกโหวตให้ขึ้นเวทีเพื่อเต้นโชว์ให้เป็นของขวัญวันเกิดคิม ริต้าหันไปมองวุ้น เธออยากจะแกล้งวุ้นคืนบ้าง จึงแกะกระดุมเสื้อออกแล้วรวบมันขึ้นจนเห็นหน้าท้องแบนราบ มือเล็กลูบไล้ไปตามหน้าท้องเธอกัดริมฝีปากยั่วชายหนุ่ม ผมยาวงามสะบัดไปมายิ่งทำให้เธอดูเซ็กซี่มากขึ้น วุ้นจงใจแกล้งเต้นมาบังริต้าเอาไว้ไม่ให้ทุกคนเห็น ริต้าไม่ยอมเธอใช้ก้นเล็กเด้งใส่วุ้น ก่อนจะเชิดหน้าใส่เบาๆ แล้วส่งยิ้มให้เดวิดที่ยืนมองเธอตาค้างแต่ทว่าเธอกับรับรู้ถึงอีกสายตาคู่หนึ่ง ริต้าเริ่มมองหา เธอเงยหน้าขึ้นมองข้างบนที่เป็นระเบียง ไคท์กำลังจ้องมองมาที่เธอเขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปิดหน้าอกโชว์ลายสักมังกรผมสั้นถูกปัดไปด้านหลังมือทั้งสองข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง
"เฮีย..." ร่างบางหยุดเต้นพร้อมกับเพลงได้จบลงเดวิดเห็นความผิดปกติเขารีบหันไปมองข้างบน
"เฮียไคท์...." เขากำหมัดแน่น เมื่อสบตากับมาเฟียหนุ่ม ริต้าเหมือนกลัวความผิดเธอพยายามอยู่ใกล้ชิดคิม พอหันไปมองว่าเขาไปหรือยังก็ต้องผวากลัวกับสายตาคู่นั้น
"....." โอ๊ยๆพ่อคุณจะฆ่ากันด้วยสายตาหรือไง มองแรงขนาดนั้น
"ริต้า...ฉันไปหาเฮียเหนือก่อนนะแป๊บหนึ่ง" คิมรีบเดินเข้าไปในบ้านเพื่อเอาตัวรอดเธอรู้และเห็นว่าเฮียไคท์กำลังมองมาที่ริต้า
"คิมเดี๋ยวสิ" เธอรีบลุกขึ้นตามแนนไป
หมับ ร่างบางสะดุ้งเธอค่อยๆหันกลับไปมอง
"เฮีย"
"....."
เฮียไคท์ไม่พูดอะไรสักคำแต่เขาบีบข้อมือฉันแทบหักทำให้ฉันรู้ว่าเขากำลังโกรธ
"โอ๊ยหนูเจ็บนะเฮีย"
"....." เจ็บเหรอ อุสาเตือนไปแล้วว่า ล่อตาล่อใจพวกหื่นกามจะมีผลตามมาอย่างไง รู้แต่ก็ทำดูชุดสิหนักกว่าเดิมอีก ผมไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมองริต้ามันเหนื่อยกับอารมณ์ขี้หวงรู้ไหม จริงอยู่ที่ผมไม่ชอบผูกมัดกับใครแต่ริต้าคือคนที่ผมต้องดูแลและที่สำคัญเธอเป็นเมียผมแล้ว ผมสอดมือเข้าไปใต้กระโปรงสั้นแล้วบีบขย้ำก้นเล็ก
"อ๊ะ...เฮียยะ...อย่าเดี๋ยวมีคนมาเห็น" เธอไม่อยากให้ใครบางคนมาเห็น แต่ดูเหมือนอารมณ์ของเขาจะเริ่มทวีคูณมากขึ้น เขาไซ้ซอกคอมือก็เปลี่ยนมาโอบกอดเอวบางเอาไว้
"ทำอะไรกัน?" กึก ทั้งสองชะงัก ไคท์ค่อยๆหันไปมองเด็กหนุ่มวัยรุ่น
"....." บ้าจริง เดวิดนายมาเจอจนได้
"ริต้า...นี้เธอกล้าทำขนาดนี้เลยเหรอตอนคบกับฉันเธอยังไม่เป็นอย่างนี้เลยนิ เขาทำเสียคนเหรอ" เดวิดพูดเสียงดัง
ฉันมองไปที่เฮียไคท์เขาหันมามองฉันด้วยสายตาอาฆาต เขาพยายามที่จะไม่หันไปคุยกับเดวิด ฉันรู้ว่าเฮียกำลังควบคุมอารมณ์ตัวเองอยู่
"คุณก็เหมือนกันพี่โจ้ฝากริต้าให้คุณดูแล...ไม่ใช่จับน้องเขาทำเมีย อยากกินเด็กมากขนาดนั้นเลยเหรอ"
"อย่ามาเห่าหอน อยู่แถวนี้ได้ไหม เพราะถ้ายังเห่าไม่เลิก อีกไม่นานจะมีหมาร้องเอ๋งๆกลับบ้าน" แฟนเก่าเธอหรือไง หรือว่าจะใช่ ให้ตายสิไม่อยากมีเรื่อง ไม่อยากมีปัญหาแต่ทำไม ปัญหาถึงชอบวิ่งเข้าใส่ตลอดรวมทั้งยัยเด็กแสบด้วย มันน่าจับมาลงโทษอีกสักรอบ คราวนี้ควรเอาให้เข็ดร้องขอชีวิตไปเลยดีไหม
"แกมากกว่าที่จะร้องเอ๋งๆกลับบ้าน" เดวิดพูดเสียงเหี้ยม ไคท์กัดฟันกรอดเขานับหนึ่งถึงสาม
"ชอบใช้กำลัง ก็แค่ผู้ปกครองชั่วคราวกูตั้งหากที่เป็นแฟนริต้า เราสองคนรักกันมาก"
"พอได้แล้วเดวิดฉันกับนายเราเลิกกันไปนานแล้ว ส่วนนายก็มีแฟนใหม่แล้ว"
"...." เลิก ไปนานแล้ว แต่ ยังตามหวงก้าง
"แต่ฉันไม่เคยรักวุ้นเท่ากับเธอ เธอคงนอนกับมันแล้วใช่ไหมฉันดูออก นอนกี่ครั้งแล้วล่ะเสียตัวให้ไอ้มาเฟียนี่ไปกี่ครั้งแล้ว" พลัวะ
สุดท้ายแล้วเฮียก็ทนไม่ไหวต่อยไปที่หน้าเดวิดฉันรีบเข้าไปห้ามเฮีย
"เฮียพอเถอะ...เดวิดฉันกับนายเลิกกันนานแล้วนะ เฮีย พอเถอะเฮีย" ทำไมเขาต้องมาเป็นห่วงฉัน เขาสงสารฉันอยู่ใช่ไหม ฉันเองก็พยายามที่จะลืมเดวิดอยู่ แต่ตอนนี้ฉันเป็นของเฮียเพราะความผิดผลาดของฉันตั้งแต่แรก
"เดวิด?" อ่อ ลูกไอ้เสี่ยสิงห์วิ่งเข้ามาลูกปืนเลยเหรอมึง
ไคท์คิดในใจก่อนจะถีบไปที่ท้องของเดวิดแล้วคว้าแขนเล็กไว้
"เดวิด...เฮีย หนูบอกว่าให้หยุดไงจะฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่งหรือเลยหรือไง" ริต้าสะดุ้งหวาดกลัวสายตาที่เขามองมา
"ไม่ได้บอกให้พูดก็อย่าพูด....เข้าใจไหมห่ะ" เขาตวาดใส่ร่างบางริต้าผวา เดวิดเห็นก็รีบลุกขึ้นมายืนมือมาคว้าแขนริต้าแต่ติดตรงที่ไคท์ไปคนคว้าแขนเขาไว้ก่อนจะหักมันและใช้เท้าถีบไปที่กลางหลังอีกครั้ง
"ลุกขึ้น...แน่จริงมึงก็ลุกขึ้นมาสิ ทำไมไม่เก่งให้เหมือนกับที่เห่าเมื่อกี้"
"....."
ฉันมองไปที่เดวิดที่นอนอยู่พื้นเขาสู้เฮียไคท์ไม่ได้เลยสักนิด ฉันอาจจะยังรักเดวิดอยู่ที่เรา ต้องเลิกกันเพราะพ่อของเขาครอบครัวของฉันเป็นหนี้เสี่ยสิงห์ เสี่ยสิงห์พยายามที่จะบังคับให้ฉันมาทำงานชดใช้หนี้ ฉันเกลียดพ่อของเขาที่ทำร้ายฉันกับพี่โจ้ จริงอยู่ที่เดวิดเป็นลูกเสี่ยสิงห์แต่เขาก็ไม่อยากเป็นเหมือนพ่อเขา เขาเป็นคนดี เขาเกลียดมาเฟียแต่พ่อตัวเองดันเป็นมาเฟียซะงั้น
"นายกล้าสอนฉันเหรอ....ริต้าเป็นแฟนนายแล้วไง แต่ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงของฉัน นายไม่เกี่ยว" ไคท์กระชากร่างบางเข้าไปโอบกอดเธอพยายามดิ้นหนีจากอ้อมกอด
"หึ...คนที่ริต้ารักคือผมไม่ใช่คุณที่คุณทำได้ก็แค่ใช้กำลังบังคับเธอเท่านั้น"
"แล้วไงความจริงก็คือฉันเป็นผัว...นายก็แค่แฟนเก่า...เจียมตัวบ้างก็ดี"
"ไสหัวไปให้พ้นก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจฆ่านายทิ้ง" เขาตะโกนลั่นทุกคนรีบวิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์ วุ้นอึ้งเธอไม่คิดว่าจะได้เจอไคท์เป็นครั้งที่สาม เธอแอบอิจฉาที่ริต้าอยู่ในอ้อมกอดเขา
"....." ริต้า แกมันตัวมารขัดความสุขฉันได้ตลอดเลยนะ ผู้ชายที่ฉันหมายตาไว้ทำไมต้องไปหลงไปรักแกตลอดเลย
"ริต้าต้องไปกับผมด้วย" คราวนี้ไคท์เริ่มจะหมดความอดทนกับเดวิดเขาคว้าปืนออกมาจ่อไปที่หน้าผากของเดวิด ลูกน้องของเสี่ยสิงห์หันปลายกระบอกปืนมาที่เขาเหมือนกัน ทว่าพวกต้องตกเป็นลองเมื่อลูกน้องของเหนือและลูกน้องของไคท์ที่มีมากกว่ากำลังจ่อปืนมาที่พวกมัน
"ขยับมึงตาย...ตุกติกมึงก็ตาย" ลมลูกน้องคนสนิทของเหนือกระซิบบอกลูกน้องเสี่ยสิงห์
"ที่นี้ไม่ใช่ป่าช้า..ไม่นิยมรับฝังศพฟรี" เหนือเดินลงพร้อมรุ้งที่เป็นเมียของเขารุ้งรีบวิ่งเข้าไปดูเดวิดที่เป็นน้องชาย
"มากไปแล้วนะ..." เธอหันไปต่อว่าไคท์เหนือกระชากเธอขึ้นมาแล้วกระซิบด่า
"หุบปากไปซะถ้าไม่อยากตาย"
ผมเดินเข้าไปหาไอ้เหนือ
"มึงเตรียมคำตอบไว้ให้กูด้วย" ไคท์เดินชนไหล่เหนือออกไปจากงานเขาลากริต้าขึ้นรถไปท่ามกลางสายตาของทุกคน
"เฮีย" คิมหันไปมองเหนือ
"งานเลิกแล้ว" เหนือตะโกนบอกทุกคนคิมได้แต่มองไปที่รถหรูที่ขับออกไป
"......" หวังว่าเฮียไคท์จะไม่ทำร้ายเพื่อนฉันถึงตายนะ
ภายในรถผมพยายามที่จะไม่โกรธริต้าเธอแอบมองผมมาตลอดทางคงรู้สึกผิดอยู่ล่ะสิ ถ้ารู้ความจริงเรื่องไอ้นนท์เธอยังจะรักไอ้เดวิดนั้นของเธออีกหรือเปล่าว่าคนที่ทำร้ายพี่เธอก็คือเสี่ยสิงห์พ่อของแฟนเก่าเธอ
"โธ่โว๊ย" ผมตบพวงมาลัยเพื่อระบายก่อนจะขับรถไปจอดข้างทาง
"....." เฮียจอดรถทำไม หรือเขาคิดจะทำอะไรฉัน ไม่นะฉันกลัว
เธอหันไปมองเขาก่อนจะตัดสินใจรีบลงมาจากรถไคท์มองไปที่ร่างบางที่กำลังวิ่งหนีเขา
"....." หนีเหรอ คิดหนีใช่ไหม เขารีบเร่งเครื่องก่อนจะขับไปวนล้อมเธอเอาไว้ริต้ากลัวทรุดลงร้องไห้เพราะหนีไม่พ้น ไคท์เปิดประตูรถออกลงมาเขาเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าเธอ
"......" ไอ้โจ้น้องมึงไม่ได้ฉลาดเลยเพื่อนเธอหลงรักลูกชายของคนที่คิดจะฆ่ามึง กูควรช่วยไหมหรือกูควรปล่อยให้น้องมึงโดนฆ่าไปดี
"เฮีย...อย่าทำอะไรหนูเลย" เธอเงยหน้าขึ้นมองผมเธอกำลังร้องไห้เป็นครั้งแรกให้ผมเห็นคิดว่าน้ำตาช่วยเธอได้เหรอไม่มีทาง ผมกระชากเธอให้กลับมาขึ้นรถแต่ริต้าไม่ยอมเธอพยายามสู้จนผมต้องลากเธอขึ้นรถ
"โอ๊ย...ขาหนู" ผมหันไปมองเธออีกครั้งมือบางกุมเข่าไว้เพื่อห้ามเลือดร่างกายของเธอเต็มไปด้วยแผลถลอกที่เกิดจากฝีมือของผม
"แค่นี้ไม่ตายหรอก" ผมบอกเธอ
"แต่หนูเจ็บ" เขาไม่เจ็บนิ คนที่เจ็บคือฉันเขาลากฉันนะเขาต้องรู้ว่ามันเจ็บแค่ไหนแต่นี้ทำไมเขายังยืนดูฉันไม่ช่วยฉันเลยสักนิด ทำไม ทำไมคนแรกของฉันต้องเป็นเขาทำไมไม่ใช่คนที่ฉันรักอย่างเดวิดจู่ๆฝนก็เป็นใจตกลงมาซะงั้น
"ลุกขึ้น" เขากระชากให้เธอลุกขึ้นแต่ริต้าไม่ไหวเขาจึงอุ้มเธอขึ้นรถ เพราะฝนที่ตกหนักทำให้การเดินทางอันตรายไคท์จึงจอดรถข้างทางรอให้ฝนหยุดตก
ผมหันไปมองริต้าที่กำลังหนาวสั่นทั้งที่ผมลดแอร์ลงแล้วเธอก็ยังหนาวอยู่
เขายืนมือไปสัมผัสแก้วนวลแต่ก็ถูกมือบางปัดออก
"....." ริต้าไม่พูดอะไรเธอไม่อยากเห็นหน้าเขาไม่อยากคุยหรือได้ยินอะไรทั้งนั้น
"ทำไม....รังเกียจเหรอ" ผมถาม ใช่ไงคนที่เธอรักคือเดวิดแฟนหนุ่ม แต่คนที่ได้เป็นผัวกับเป็นมาเฟียเธอคงทำใจไม่ได้คงรักมันอยู่ล่ะสิ
"....." เธอเงียบเขากำหมัดแน่นก่อนจะกระชากผมบางแน่น
"...." ฉันมองเฮียฉันเจ็บ ทำไมเขาถึงไม่เคยอ่อนโยนกับฉันบ้างแค่อ่อนโยนเขาทำไม่เป็นหรือไง
จู่ๆความทรงจำในอดีตก็ไหลเข้ามาในหัวของผม
"ฟังนะฉันไม่ได้ตั้งใจให้แกเกิดมา....ฉันไม่เคยรักแกฉันเกลียดมาเฟียเกลียดแก"
แม่ไม่เคยรักผม ไม่เคยรักเพราะคนที่แม่รักเป็นคนอื่นไม่ใช่พ่อ แม่รักลูกเลี้ยงมากกว่าผมที่เป็นลูกแท้ๆซะอีกผมไม่เคยได้ของขวัญจากแม่เลยสักครั้ง เมื่อแม่รู้ข่าวว่าคนที่รักถูกพ่อฆ่าแม่ก็กินยาฆ่าตัวตาย ทิ้งให้ผมอยู่คนเดียวแม่ตายในวันเกิดผมซึ่งก่อนตายเธอบอกว่ามันเป็นของขวัญที่ดีที่สุด มันทำให้ผมจำว่าไม่ควรรักใคร ไม่ควรผูกมัดกับผู้หญิงคนไหนแต่ตอนนี้ผมกำลังจะกลายเป็นเหมือนพ่อที่โหยหาความรักจากแม่
"รังเกียจผัวตัวเองอยู่หรือไง" ผมกระซิบถามริต้า
"....."
"ผิดหวังเหรอที่คนที่เธอได้เป็นผัวไม่ใช่มัน แต่เป็นฉันนะห่ะ"
"ใช่...หนูรักเขาหนูไม่ได้รักเฮียไม่ได้รักตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ"
"....."
"สิ่งที่เกิดขึ้นมันก็แค่เซ็ก...ชั่วคราวเท่านั้นล่ะอย่าคิดจริงจังสิ" พูดแล้วฉันพูดความจริงออกไปแล้ว อย่างนี้นะดีแล้วฉันกับเฮียไม่ได้รักกันสิ่งที่เกิดขึ้นวันนั้นมันแค่อารมณ์ชั่ววูบฉันโดนวางยาเป็นใครก็ทนไม่ได้ ฉันไม่รู้จักเขาดีด้วยซ้ำ
"อย่างนั้นเหรอ...ชั่วคราว" น้ำเสียงของเขามันเย็นยะเยือก
มือหนาบีบคางมนแน่นเขาอยากจะตะโกนออกไปใจแทบขาด ว่าพวกมันทำร้ายพี่เธอ แต่บอกไม่ได้เพราะถ้าเธอรู้ เธอต้องไปหาความจริงเธอต้องเป็นอันตราย เขาต้องร้ายใส่เธอใช่ไหม ต้องทำให้เธอเจ็บ จะได้จำและจะได้ไม่หนีไปจากเขา
"แต่เธอเป็นคนของฉัน...เป็นผู้หญิงของฉันเป็นเมียฉันได้ยินไหม" เขาก้มลงกระชากจูบเธออย่างดุเดือดริต้าพยายามผลักอกเขาออกแต่ก็ไม่ได้ผล
"โอ๊ย?" เธอกัดปากเขาจนเลือดซึมนิ้วเรียวลูบไปที่ริมฝีปากเมื่อได้กลิ่นคาวเลือด เขาใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มตัวเองมองมาที่เธออย่างหาเรื่อง
"ชอบซาดิสก็ไม่บอก...จะได้จัดให้"
"เฮีย...หนูเจ็บ" เขาก้มลงกัดลำคอขาวฝ่ามือเล็กระดมทุบไปที่หลังของเขาเธอเจ็บปวดราวไปหมด ไคท์เงยหน้าขึ้นเขาเลียริมเลือดของเธอที่ติดอยู่ริมฝีปากของเขาบนลำคอขาวมีรอยกัดมันแดงเถื่อนน่ากลัว
เพี๊ยะ
"หนูเกลียดเฮีย!" ใบหน้าหล่อหันไปตามแรงตบเขารู้เจ็บและชาไปถึงขั้วหัวใจ เขาเผลอรักเด็กผู้หญิงคนนี้เขาแล้วไม่อย่างนั้นเขาคงไม่รู้สึกเจ็บปวดกับคำพูดของเธอหรอก
- ผู้เขียน
