EP 11
1116 คำ
“อีกหน่อยก็หาย อย่าเกร็งอย่ากลัว แล้วทุกอย่างจะดีเอง”
เขาปลอบประโลมเสียงนุ่มนวล มือก็ยังคงประคองกายผงาด ให้ส่วนปลายบานเบ่งสัมผัสกับปุ่มสีชมพูระเรื่อไปรอบๆ ก่อนจะเริ่มดันเข้าไปช้าๆ
เขายังคงรู้สึกได้ถึงความคับตื้อราวกับถูกดูดไว้อย่างแนบแน่น จนเกือบจะทานทนไม่ไหวไปแล้ว แต่ก็พยายามอดใจเอาไว้
ด้วยการฝังกายล่ำใหญ่เอาไว้ในกายเธอนิ่งๆ เพื่อหมายจะให้เธอคุ้นเคยกับเขา ปลายนิ้วก็เคล้าคลึงตรงปลายยอดสีชมพู เพื่อลดความเจ็บปวดให้เธอ นานเป็นนาทีกว่าเขาจะเห็นว่ามีสายธารฉ่ำเยิ้มออกมาหล่อเลี้ยงกายเขาจนเปียกโชกดีแล้ว เขาจึงผมเริ่มขยับเข้าออกเบาๆ
“อือ! เจ็บค่ะ ฉันจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว”
เขาเชื่อในสิ่งที่เธอบอกมาเต็มร้อย เพราะตอนนี้เขาเองก็รู้สึกตึงแน่นตรงกายกำยำมากมาย จนต้องทิ้งระยะสักพักอีกคำรบ แล้วเขาก็โน้มริมฝีปากไปหายอดชูตั้งเพื่อดูดดื่มดับกระหายไปพลางๆ ก่อน
เขาใช้ปลายลิ้นเฟ้นไซ้ไปทั้งสองอกอูม มืออีกข้างก็เลื่อนลงไปหายอดสีชมพูเพื่อปลุกปั่นให้เธอพร้อมจะไปต่อ
“ทนอีกนิดนะ อีกไม่นานคุณก็จะไม่เจ็บแล้ว”
เมื่อเห็นว่ากายสาวบิดเร้าไปมาเบาๆ เขาจึงกลับมาจุดเริ่มต้นใหม่ ด้วยการขยับดุ้นแข็งเต็มเข้าไปช้าๆ จนแนบชิด ไม่มีเสียงร้องคร่ำครวญออกมา เขาจึงถอนกายออกช้าๆ แล้วกลับเข้าไปใหม่
“อืห์ม!”
มัสยาไม่กล้าบอกตัวเองว่าความเจ็บหมดไปแล้ว เพราะมันยังคงมีอยู่ในทุกครั้งที่เขาเคลื่อนกายเข้าออก แต่ก็มีความสุขสมคละเคล้าอยู่ในจังหวะนั้นไปด้วย สองมือบางจึงยกขึ้นเกาะต้นแขนเขาไว้ หัวใจก็รู้สึกว่ามันต้นแรงขึ้น พอๆ กับความสุขก็เริ่มมีมากขึ้น
“ยังเจ็บอยู่อีกมั้ย”
หญิงสาวไม่คิดจะตอบใดๆ ออกไป ให้เขาอ่านเอาจากอาการนอนนิ่งเท่านั้น สองมือก็เลื่อนลงไปหาบั้นท้ายของเขา สองเรียวน่องก็โอบรัดขาเขาไว้แนบแน่น
ชายหนุ่มก้มดูร่องฉ่ำชื้นดูดอมกายมหึมาของเขาเอาไว้จนมิดด้าม เขาเริ่มดันกายเข้าออกได้ง่ายขึ้นแล้ว และไม่นานความคับแน่นก็ค่อยๆ ห่างหายไป
“มีความสุขมั้ย”
เขมินท์ท์รู้ว่าไม่มีทางจะได้คำตอบจากอีกฝ่าย คงเพราะความอายที่มีจนล้นเหลือนั่นเอง แต่เขาก็ชอบใจที่เธอกำลังโอบกอดรอบต้นคอเขาไว้แนบแน่น
จึงโน้มลงไปมอบจุมพิตอันหวานล้ำให้เป็นรางวัล และเขาก็ยิ่งดีใจมากขึ้นอีกหลายเท่า เมื่อเธอพยายามจะจูบตอบอย่างไม่ประสา
เขาดูดดื่มริมฝีปากนุ่มนิ่มอย่างคนหิวกระหายเต็มที่ ลิ้นเกี่ยวพันกันนัวเนีย ขณะเดียวกันเขาก็ยังกระแทกกายท่อนล่างในจังหวะที่เร็วขึ้นไปด้วย เมื่อมีสายธารอาบออกมา เป็นเครื่องกำจัดความคับแน่นไปจนหมดสิ้นแล้ว
“ซู๊ด!!!”
ชายหนุ่มพึงพอใจไม่น้อยกับเสียงแห่งความสุขสมที่เธอเปล่งออกมา แม้จะเป็นเพียงการครางเบาๆ ในลำคอ แต่เขาก็ได้ยินชัดเจน และนั่นหมายความว่าเธอกำลังเพลิดเพลินอย่างที่สุด
กับเกมรักที่เขากำลังมอบให้ เขารู้สึกได้ว่าดุ้นเนื้อแข็งเต็มกับเนินนุ่มของเธอกำลังเปียกชุ่มโชกไปแทบทุกตารางนิ้ว
“อ่าส์!”
ชายหนุ่มเพิ่มแรงกระแทกถี่ขึ้น แรงขึ้น
“โอ้ว!”
ยิ่งได้ยินเสียงแห่งความสุขที่หญิงสาวครวญครางในลำคอแบบนี้ เขาก็ยุ่งเร่งรุดให้เร็วยิ่งกว่าเดิมหลายต่อหลายครั้ง
“ซู๊ด! อู้ว์!”
กระทั่งแขนแข็งแรงถูกมือบางขยุ่มไว้จนแน่น ปากก็ร้องครวญครางออกมาดังกว่าทุกครั้ง กายสาวสั่นกระตุกเฮือกๆ เขารับรู้ถึงแรงดูดรัดกายกำยำของเขาจนแทบจะขาดด้วยซ้ำ นั่นส่งสัญญาณให้รู้ว่า เธอได้พานพบความสุขสมไปก่อนเรียบร้อยแล้ว
“อ่าส์!”
เขาเองก็ใกล้จะถึงปลายฝันเต็มที จึงส่งเสียงครวญครางออกมาบ้าง เพราะทานทนต่อแรงบีบรัดจากเธอแทบไม่ไหว กายเบื้องล่างจึงขยับขับเคลื่อนรัวเร็วชนิดถี่ยิบ
เป็นเหตุให้อีกกายสั่นคลอนด้วยแรงกระแทก สองปทุมงามแกว่งไกวไปมาตามจังหวะของเขา
เขาเร่งกระแทกกระทั้น เน้นจังหวะเชื่องช้าแต่หนักหนวงสลับรวดเร็วอย่างไม่คิดชีวิต และไม่ห่วงว่าอีกกายจะได้รับความกระทบกระเทือนด้วยซ้ำ
“อ่าส์!”
เสียงเขาสั่นขาดเป็นช่วงๆ เพราะแรงกระแทกหนักๆ ก่อนที่เนื้อตัวเขาจะแข็งเกร็ง แล้วแน่นิ่งอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะโน้มกายไปทาบอีกกายด้วยความเหนื่อยอ่อน
เขาเป็นสุขอย่างบอกไม่ถูก เมื่อได้ยินเสียงเธอครวญครางออกมา สองวงแขนเธอกอดเขาแน่นราวกลัวเขาจะหนีไปไหนก็ไม่ปาน
เขาปล่อยสายธารใสให้พวยพุ่งเข้าหาเธอโดยไม่คิดจะถอนกายไปไหนด้วยซ้ำ จนแน่ใจว่าหมดไปจากตัวแล้ว เขาถึงได้ถอยห่างออก จ้องมองแหล่งชุ่มชื้น
เพราะน้ำมือเขาด้วยความอิ่มใจอย่างไร้เหตุผล และถ้าไม่เข้าข้างตัวเองมากนัก เขาก็เห็นว่าดูเหมือนอีกคนจะมีความสุขมากไม่ต่างกันนัก
“ผมดีใจที่ครั้งแรกของคุณจบลงด้วยความสุข แม่เสือยิ้มยาก เหนื่อยมั้ย”
เขาไม่ได้ยินคำตอบใดๆ นอกจากเห็นเธอนอนแน่นิ่ง ดวงตาปรือลงช้าๆ เพราะความเหนื่อยอ่อน เขาเองก็เหนื่อยเลยยื่นจมูกไปหอมแก้มขาวฟอดใหญ่
ก่อนจะทิ้งกายลงนอนข้างกายเธอ โอบกอดเธอไว้ด้วยหัวใจเป็นสุขยิ่ง เธอเองก็ขยับกายเปลือยเข้าหาเขา ไม่นานก็ผล็อยหลับไป
ตีห้าคือเวลาที่มัสยามักจะลืมตาตื่นขึ้นโดยอัตโนมัติ วงแขนแข็งแรงของเขาที่ยังคงโอบเธอเอาไว้นั้น ช่วยย้ำเตือนให้รู้ว่า เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้หาใช่ความฝันไม่
เธอกลายเป็นของเขาไปแล้ว และในแบบที่ไม่คาดฝันเลยสักนิด ด้วยไม่คิดว่าเขาจะบุกมาถึงบ้านแล้วอาจหาญใช้ความรุนแรงขนาดนี้
มัสยากล้าตอบตัวเองได้ทันทีว่า ไม่เสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยซ้ำ แม้จะเสียของรักของหวงไป แต่ก็เป็นการเสียให้กับชายในฝันของผู้หญิงทั้งเมือง
- ผู้เขียน
