34

1123 คำ

34 ภาคย์มีท่าทางกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก ในสมองของเขาคิดถึงแต่มายา แทนที่จิตใจของเขาจะอยู่กับการประชุมใหญ่ของบริษัท สายตาคมเข้มเหลือบมองโทรศัพท์มือถือหลายสิบครั้ง ตัดสินใจอยู่ว่าจะโทรศัพท์ไปหามายาดีหรือไม่ อีกใจบอกว่าดีให้โทรศัพท์ไปหามายาเลย อีกใจกลับถามว่าจะโทรศัพท์ไปหามายาทำไม นั่นนะสิเขาจะโทรศัพท์ไปหานางบำเรอของเขาทำไม ก่อนพักเบรกเวลาการประชุม โทรศัพท์ของเขาที่เปิดระบบสั่นไว้สั่นไหวหลายครั้ง เมื่อเขามองหมายเลขที่โทรศัพท์เข้ามาเขารีบตัดสายทิ้งทันที ทำอย่างนี้หลายสิบครั้ง จนต้นสายที่โทรศัพท์เข้ามา ใช้วิธีส่งข้อความมาหาเขาแทน ช่างมีความพยายามจริงๆ ภาคย์กดเปิดข้อความดูอย่างเสียมิได้ อยากรู้ว่าแสงจันทร์มีเรื่องด่วนอะไร ถึงได้โทรศัพท์มาหาเขาถี่ยิบขนาดนี้ ‘ตอนนี้คุณวินอยู่บนห้องตามลำพังสองต่อสองกับมายา ขึ้นไปตั้งแต่เก้าโมงจนป่านนี้ยังไม่ลงมา’ ข้อความที่เข้ามาทำให้มือของเขาที่จับโทรศัพท์สั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม