21

1099 คำ

21 “คุณยาไม่ไปด้วยเหรอครับ อยู่บ้านคนเดียวคงเหงาแย่เลย” อัศวินพูดขณะที่ตนเองและเพื่อนๆ กำลังจะออกไปข้างนอก ไปตระเวนราตรียามคำคืนในตัวเมือง “ไม่ค่ะ ยาไม่ค่อยชอบเที่ยวกลางคืน อีกอย่างยาไม่ได้อยู่คนเดียว ยามีบัวเผื่อนอยู่เป็นเพื่อนด้วยค่ะ” มายารีบออกตัว เพราะเกรงกลัวสายตาดุดันที่มองมายังเธอเป็นระยะ แม้ว่าคนอื่นอาจจะมองว่าเขานิ่งเฉยไม่แสดงความรู้สึกนั้นออกมา น่าแปลกที่มายามองเห็นเปลวไฟสุมในแววตาของภาคย์ ทุกครั้งที่มายาสบตา “ถ้าคุณยาไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ผมจะพาคุณยาไปเที่ยวตอนกลางวันนะครับ” อัศวินยังไม่ละความพยายาม ต้อนให้หญิงสาวจนมุมเพื่อที่จะได้รับปากไปเที่ยวกับเขา “มึงจะไปหรือยังไอ้วิน เขารอมึงคนเดียวนะ” กิตติศักดิ์ตะโกนเรียกอัศวินที่ยังคงยืนรอคำตอบอย่างมีความหวัง “เอ่อ...ถ้ายาว่างนะคะ” เธอแบ่งรับแบ่งสู้ อัศวินยิ้มเต็มใบหน้า ก่อนจะวิ่งไปที่รถตู้ของภาคย์ที่จอดคอยอยู่ ขึ้นรถไปสมทบกับเพื่อนๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม