ที่ห้องสมุด

1460 คำ

ทว่ากับเป็นเขาซะเองที่เผลอร้องครางแต่ก็ยังดีที่มีอีกคู่กลบเสียงของเขาเอาไว้อยู่ตอนนี้ อาร์ทก้มลงดูดลำคอของเธอเพื่อปิดเสียงอีกฝ่ายก็เม้มปากแน่น หน้าอกของเธอกระแทกกับชั้นหนังสือครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงหอบหายใจของเขาดังขึ้นมันแหบพร่าเราเพราะความเสี่ยวที่กำลังเล่นงาน “อ๊ะ…อ๊ะ….อ๊าส์” ในที่สุดทั้งสองก็ไปแตะขอบฟ้าด้วยกันแต่อีกคู่ยังไม่ยอมจบ “ก้มลง” เขากระซิบ “นายจะทำอะไรอีกฉันพึงเสร็จไปเองนะ” เขาไม่พูดอะไรนอกจากใช้น้องชายถูไปตามร่องขาของฉันมันยังคงแข็งไม่ยอมอ่อน “อีกครั้งนะครับคนดี” เขาจูบท้ายทอยของเธอถึงแม้ว่าจะไม่ได้ร่วมเป็นหนึ่งเดียวแค่นี้เขาก็พอใจมากแล้ว “นายมันโรคจิต” “พี่ก็เป็นเมียไอ้โรคจิตอย่างผมนั้นล่ะ….อ๊ะ..อ๊า” ผมจับเอวของพี่น้ำไว้แน่นก่อนจะเริ่มจังหวะรักกับพี่เขาอีกครั้งผมรู้ว่าพี่น้ำเองก็ต้องการผมไม่อย่างนั้นเธอห้ามผมไปนานแล้วพี่น้ำเธอยังคุมสติตัวเองได้ดีอยู่เมื่อต้องทนรับแรงก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม