เขาผลักประตูเข้าไปข้างในก่อนจะเหวี่ยงร่างบางเข้าไปอย่างรีบร้อน เสื้อผ้าของเธอและเขาฉีกออกจากกันอย่างเร่าร้อน
ริมฝีปากหนางับเข้าที่ริมฝีปากบางที่จรดลงมา ไฟราคะของทั้งคู่พัดโหมกระหน่ำราวกับกำลังจะฟาดฟันฝ่ายตรงข้ามให้ราบเป็นหน้ากลอง เขาพลิกเธอลงใต้ร่างด้วยแรงน้อยนิด ผลักร่างอวบอัดให้อ่อนโอนตามใจเขา
สายตาหวานเชื่อมของอคิราห์ปั่นป่วนประสาทเขาจนเละไม่มีชิ้นดี
คิมหันต์ยิ้มรับราวกับกำลังละเมอกับภาพมายา เขาจูบลงที่ปลายคางมน มุมปาก ข้างแก้ม จนถึงดวงตาคู่สวย ก่อนจะส่งสายตาหวานที่ทำให้หญิงสาวเขินจนยกใจให้เขาในเกมครั้งนี้ “ฉันคิดถึงเธอ”
เสียงนั้นแผ่วเบา แต่กลับดูจริงใจจนอคิราห์เผลอยิ้มรับ
“ฉันก็...คิดถึง...คุณอื้อออ”
เขาหลับตาฟังเสียงกระซิบนั้นที่ดังก้องข้างหูราวกับความฝัน ก่อนจะเค้นหัวเราะนึกสมเพชตัวเองเมื่อภาพจำในวันวานชัดราวกับเพิ่งเกิดเมื่อวาน
ภาพที่เขากับอายะกอดก่ายกันบนเตียง พร่ำว่ารักกันครั้งแล้วครั้งเล่าไม่รู้เบื่อ
ก่อนเธอจะทิ้งเขาไป...
ดวงตาคมแข็งกร้าววาววับเพียงชั่วครู่ ริมฝีปากหยักค่อย ๆ งับลงบนหน้าอกอวบ ดูดเม้ม และลากเรียวลิ้นหยอกล้อสลับบีบเค้นอกสล้างคู่นั้นอย่างรู้ใจ สัมผัสที่ไม่คุ้นเคยสร้างอารมณ์หวามพานให้เธอดิ้นพล่าน ยิ่งเขาทำมากเท่าไหร่อคิราห์ยิ่งสูดปากครางด้วยความทรมาน บดเบียดกายให้เขาสัมผัสมากขึ้น รับมันจนความร้อนโลมเลียไปทั่วร่างกาย
เสียงหอบหายใจของเขาและเธอสอดประสานท่ามกลางความเงียบ
“อึกอย่า...”
“อย่าคิดห้ามฉันตอนนี้เด็ดขาด เพราะฉันเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”
คิมหันต์ใช้เรียวลิ้นร้อนลากไล้ให้เปียกชุ่มไปทั่วลำตัว สายตาจดจ้องมองหน้าเธอเลื่อนตัวพรมจูบลงบนหน้าท้องน้อยก่อนไล่ลงไปเรื่อย ๆ สูดกลิ่นกายจากร่างเธอไม่หยุดหย่อน เสียงหวานครวญครางทรมานตอบรับเขาอย่างดีเยี่ยม เพราะฤทธิ์ยาที่ทำให้เลือดเธอสูบฉีดไปทุกชีพจร ไม่ว่าเขาจะแตะตรงไหนเธอก็ตอบสนองมันอย่างรวดเร็ว
“มะ...ไม่...ไม่คิมหันต์ อึก...” ใบหน้าหวานเห่อแดงคล้ายจะเป็นลมไปเสียให้ได้ “มัน...อื๊ออออ”
“อ้าาาา”
ดวงหน้าแดงก่ำกัดปากแน่น เมื่อเขาใช้ปลายนิ้วเรียวลากผ่านรอยแยกเล็กนั้น แค่สัมผัสแผ่วเบายังทำให้คนบนเตียงขวยเขินบิดตัวเร่าไปทั้งตัว เรือนร่างผุดผาดกระตุกสั่นราวกับไฟช็อกทั่วทั้งร่างกาย
ความหวานฉ่ำทะลักออกมาจากกลีบดอกกุหลาบชมพูบอบบางตามกลไกร่างกาย
เขาเลิกคิ้วหนาก่อนจะกัดฟันแน่นกดปลายนิ้วเรียวลงไปในความหวาน แลบลิ้นชิมมันเพียงเล็กน้อย กลิ่นอ่อนพร้อมรสชาติประหลาดเรียกรอยยิ้มสวยประดับบนใบหน้า หยอกเย้ามันซ้ำ ๆ กวาดน้ำหวานดูดดื่มมันจนหนำใจ
“ฮึก ไม่เอาแล้วฉันอื้อออ ทรมาน” น้ำเสียงนั้นกระท่อนกระแท่นยามมองใบหน้าหล่อ เหมือนร่างกายทั้งร่างหลอกล่อให้เธอมาพบกับความทรมานไม่จบไม่สิ้น ยิ่งพยายามเดินตามทางของมันยิ่งทรมานแทบขาดใจ
“น่ารัก”
คิมหันต์เอ่ยเสียงพร่ากลืนน้ำลายเอือก
“มันแน่น พอแล้วอ๊าาาคิมหันต์”
ไล้ปลายนิ้ววนเวียนรอบกลีบกุหลาบอย่างได้ใจ ขยับมันเข้าออกจนพลุพรั่งพราวประกายขึ้นในแววตาหวาน เร่งให้อคิราห์หวีดร้องสุดเสียงจิกเล็บลงบนเตียงขาวอย่างอั้นอัด
“อ๊าาาคิมหันต์!”
เขาไม่ปล่อยให้เธอได้คิดอะไร รีบประทับปากหยักครอบครองตัวตนอคิราห์จนหมดสิ้น เธอหยัดกายขึ้นก่อนจะล้มลงไปอีกครั้ง เมื่อความเสียวซ่านกระจายตัวทั่วท้องน้อยจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ ลิ้นร้อนลากไล้หยอกเอินครั้งแล้วครั้งเล่า ใช้ความช่ำชองของเขากลั่นแกล้งความไร้เดียงสาของเธอ ให้ดิ้นเร่าเป็นลูกไก่ในกำมือ
“พอแล้ววว”
“ชอบมันไหม ชอบรึเปล่า”
“อื้อออ จะเสร็จแล้ว”
ต่อให้โดนนิ้วสวยจิกเส้นผมเขาแรงขนาดไหนคิมหันต์ก็ไม่ยอมปล่อยให้เธอหลุดมือ มือหนาตรึงเรียวขาเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เสียงครางพอใจของชายหนุ่มยิ่งทำให้เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป อคิราห์ยกมือปิดหน้ากลั้นเสียงตัวเองไว้ จนดาวระยิบระยับมาเยือนเธออีกครั้ง
“อ๊าาาคิมหันต์ แฮ่ก ๆ มัน...”
นั่นแหละเขาถึงหยุดกลั่นแกล้งเธอ
“อื้อออ...คุณแกล้งฉัน” เธอบ่นก่อนจะทุบเข้าที่อกแกร่ง ก่อนจะโดนรวบไว้ ยิ่งคนตัวสูงยิ้มกว้างราวกับอิ่มเอมที่ได้แกล้งเธอ ยิ่งทำให้เธอโกรธจนอยากจะทุบเขาให้ตายคามือหนัก
คิมหันต์หัวเราะขยับหน้าท้องตัวเองให้พ้นเล็บยัยแมวตัวน้อย กดจูบหนักที่ขมับของคนบนเตียง สีหน้าใบหน้าแดงซ่านดูน่ารักจนชายหนุ่มอดยื่นมือไปหยิกแก้มใสไม่ได้
“งั้นไม่ต่อดีไหม”
คิมหันต์จูบริมฝีปากแดงก่ำนั้นแรง ๆ จนเกิดเสียงประหลาดก่อนจะผละตัวออกอย่างเร่งรีบ
“มะ...” แขนกลมกลึงกอดร่างแข็งแกร่งไว้แน่น เพียงแค่เขาผละออกไปความเย็นจากร่างกายเขาก็หายไปด้วย
“งั้นก็ทำสิอคิราห์กลืนมันเข้าไป”