40 : ท่านอ๋องท่านเข้ามาในนี้ทำไม !
สวีวั่งซูหายตัวไปอย่างรวดเร็ว หลินซือเยว่มองเหลียงอ๋องแล้วทอดถอนหายใจเบา ๆ “คนเข้ามาคุ้นกันให้ท่าน มีน้ำใจนิดหน่อยจะเป็นไรไป ปลานี่ท่านแค่ตวัดฝ่ามือเดียวก็ได้แล้ว เหตุใดถึงแล้งน้ำใจเช่นนั้นเล่า”
เซวียนหมิงยู่หน้าตึงในทันที “เจ้าบอกว่าข้าแล้งน้ำใจรึ”
“หรือว่าไม่ใช่” นางยื่นปลาที่สุกได้ที่ไปให้เขา อีกทั้งยังส่ายไปมาเบา ๆ ใกล้ปลายจมูกของเขา
ความโกรธที่เคยมี ถูกกลิ่นหอมของปลายั่วยวนเข้าเสียแล้ว “นับว่าเจ้ารู้ความ” ยื่นมือไปรับปลามาถือไว้ แต่พอมองเห็นเส้นผมเปียกน้ำของนางก็ไม่สบอารมณ์
“ข้าว่าเจ้าเช็ดผมให้แห้งก่อนเถอะ เปียกชุ่มเช่นนี้เดียวไอเย็นก็เล่นงานอีกหรอก” เซวียนหมิงยู่ยังจำตอนนางตกน้ำแล้วป่วย จนต้องนอนค้างที่จวนของเขาได้
“นี่ไม่ใช่หน้าหนาว ไอเย็นแค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก ประเดี๋ยวกินอิ่มแล้วเดินกลับไปที่ค่ายก็แห้งเองแหละ”
“เจ้าแน่ใจนะ”
“อืม อีกอย
