39 : เจ้ามันไร้ยางอายเกินไปแล้ว
“เจ้าหยุดอยู่ตรงนั้น !” เซวียนหมิงยู่คว้าแขนของนางเอาไว้ เมื่อเห็นว่านางกำลังจะเดินไปทิศทาง ที่สององครักษ์ของเขาอยู่
“ข้าจะไปตามหาป้าเผิงเสียหน่อย นางไปปลดทุกข์ตั้งนานแล้ว ไม่ใช่เป็นลมเป็นแล้งไปแล้วรึ” นางดันมือเขาออกเบา ๆ
“หลินซือเยว่เจ้าจะไปทั้งชุดแบบนี้ไม่ได้”
หลินซือเยว่มองคนที่ยืนขวางทางนางไว้อย่างไม่เข้าใจ
“สวมนี่คลุมไว้ก่อน” เสื้อคลุมตัวนอกของเซวียนหมิงยู่ถูกถอดมาสวมไว้บนตัวของนาง
“ท่านอ๋องข้าเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน เสื้อคลุมท่านราคาแพงเช่นนี้ ข้ารับไว้ไม่ได้หรอก”
“ข้าให้เจ้าก็แค่รับไว้” เขาตำหนินางเสียงเข้ม ก่อนจะนึกภาพนางผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ในป่าแห่งนี้ ท่ามกลางสายตาของสัตว์ป่าทั้งหลาย “เจ้านี่มันยังเป็นสตรีอยู่หรือไม่ !”
หลินซือเยว่ไม่สนใจเขาแล้ว นางกำชับเสื้อคลุมแล้วเดินออกไปตามหาเผิงฉือ เดินมาสักพักก็พบเข้ากับองครักษ์ของเซวียนหมิงยู่
