35 : ตัวยาไม่ครบข้าก็ทำผงห้ามเลือดไม่ได้
เซวียนหมิงยู่แค่นึกถึงใบหน้างดงามอ่อนเยาว์ของหลินซือเยว่ ที่ต้องถูกตาเฒ่าคหบดีเมี่ยวกระทำชำเรา อกเขาก็ดั่งถูกไฟเผา เจ็บแปลบขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว รีบดีดตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินไปบอกให้พ่อบ้านเตรียมรถม้า
“ท่านอ๋องไม่พาองครักษ์ติดตามไปด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ” พ่อบ้านผู้นี้เดิมทีเป็นผู้ช่วยของพ่อบ้านคนเก่า แต่หลังจากพ่อบ้านคนเก่าถูกจับได้ ว่าเป็นไส้ศึกเมื่อเดือนก่อน ตอนนี้เขาเลยได้เลื่อนตำแหน่ง มาทำหน้าที่พ่อบ้านคนปัจจุบันแทน
“ไม่ต้องข้าอยากไปคนเดียว”
“พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง”
รถม้าที่นำออกไปคราวนี้ เป็นรถม้าไม้ธรรมดาทั่วไป ไม่ติดธงสัญลักษณ์ของจวนเหลียงอ๋องอีกด้วย แน่นอนว่าชุดที่เซวียนหมิงยู่สวมใส่ ย่อมเป็นชุดที่ไม่บ่งบอกฐานะของราชวงศ์เช่นกัน ดูไปแล้วคล้ายบัณฑิตจากตระกูลสูงส่งผู้หนึ่ง
“ท่านอ๋องให้ไปที่ใดพ่ะย่ะค่ะ” คนขับรถม้าไม่กล้าถามเสียงดัง
“เรียกข้าว่านา
