ตอนที่ 8

1120 คำ

ระมัดระวัง เธอเห็นบางอย่างเหวี่ยงไหวเข้ามาในคลองสายตาโดยไม่ตั้งใจมอง ขนาดของมันดูน่านลุกขนพอง ยังกะท่อนแขนเด็ก             “อะไร… ”             เขาหันมาถามเมื่อได้ยินเสียงร้องอุทาน             “ก็นึกว่าพี่พีร์จะล่อนจ้อน”             เธอบอกไปตามตรง             “มา ถึงตาเธอแล้ว… มานอนตรงนี้เสียดีๆ”             เขาชี้ไปขนเตียง ตำแหน่งเดียวกับที่เขานอนคว่ำหน้าอยู่เมื่อครู่             “อุ๊ย… มะ มะ ไม่ต้องก็ได้ค่ะ”             “ได้ยังไง เธอนวดพี่อยู่คนเดียวถือว่าเอาเปรียบกัน ต้องให้พี่นวดเธอบ้างสิ” เขายกเหตุผลขึ้นมาอ้าง             “ดาวอายค่ะ… ”             เธอสารภาพไปตามตรง             “งั้นพี่จะหลับตา เธอมานอนคว่ำท่าเดียวกับพี่ รับรองว่าไม่เห็นอะไรทั้งนั้น เร้ว… พี่หลับตาละนะ เสร็จแล้วบอกพี่ ถ้าไม่ยอมให้นวดพี่จะไม่พาไปซื้อเสื้อผ้า”             เขายื่นเงื่อนไขเหมือนคำขู่กลายๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม