รับรู้แต่ความอบอุ่นจากอาการออกัสซั่มที่ลามไหลเข้าสู่ร่างกายของเธอโดยปราศจากสิ่งป้องกันใดๆ
“คุณพีร์คะ… ”
เสียงแหมของป้าปริกที่ดังลั่นมาจากข้างล่าง ทำให้ชายหนุ่มที่จวนเจียนจะเคลิ้มหลับอยู่ในท่านอนกอดก่ายเรือนร่างเปล่าเปลือยของดาราวดีอย่างมีความสุข ถึงกับสะดุ้ง
“มีอะไรครับป้า”
นึกในใจว่าเรียกซะดังลั่นเหมือนใครตาย ชายหนุ่มลุกพรวดขึ้นคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่ง ก้าวยาวๆ ออกมาที่ริมระเบียง ชะโงกใบหน้าออกไปสู่ประกายแสงแดดของยามบ่ายด้วยแววตาตกใจ แลเห็นป้าปริกที่แหงนหน้าร้องเรียกอยู่ในตอนนั้น
“มีผู้หญิงมาหาคุณพีร์ค่ะ”
ป้าปริกลดน้ำเสียง เหมือนกลัวว่าดาราวดีจะได้ยินแล้วไม่สบายใจ แกพอจะคาดเดาได้ ว่าอะไรเป็นอะไร นึกในใจว่ารถไฟชนกันโครมใหญ่ก็ตอนนี้แหละ เพราะว่าท่าทางของหญิงสาวคนที่เพิ่งเดินทางมาถึงเมื่อครู่ กำลังออกอาการกระฟัดกระเฟี
