ตอนที่ 12...

3050 คำ

“อ้าว...” ลลดาตกใจ เมื่อประตูห้องถูกเปิดออก โดยมีพศวัตเดินเข้ามา ตาหันมองนาฬิกาว่านี่เพิ่งจะเที่ยงกว่า ๆ ทำไมเขาอยู่ตรงนี้ ต้องเป็นที่ชลบุรีไม่ใช่เหรอ “ทำอะไรอยู่หลิง” พศวัตถามลลดาที่คล้ายกำลังหาอะไรบางอย่างบนโต๊ะทำงานของเขา “หารายงานค่ะ มันหายไปแผ่นนึง บนโต๊ะหลิงไม่มี เลยมาดูที่โต๊ะพี่วัตค่ะ” เธอชูกระดาษเอสี่หลายใบในมือให้เขาดู “แล้วทำไมต้องมาหาบนโต๊ะพี่” “เมื่อวานเรานั่งทำงานด้วยกันตรงโต๊ะเล็กหน้าทีวี หลิงเลยคิดว่ามันอาจจะติดไปในแฟ้มงานพี่วัตค่ะ” “แล้วเจอไหม” เขามองลงไปบนโต๊ะ ตรวจสอบดูว่ามันถูกรื้อเกินจำเป็นหรือไม่ แต่ทุกอย่างยังวางอยู่เรียบร้อยเหมือนครั้งสุดท้ายที่เห็น มีเพียงแฟ้มเอกสารเล่มบนสุดเท่านั้นที่ย้ายไปอยู่ในมือของลลดา “หลิงยังไม่ได้เริ่มหาเลยค่ะ พี่วัตช่วยหาหน่อยได้ไหมคะ” เธอบอกสบาย ๆ แต่สำหรับคนฟังนี่คือการถูกท้าทายต่อความสงสัยมากมายในจิตใจ และเขาตอบรับคำท้าด้วยการหยิบแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม