“ผมไม่ได้คิดทำร้ายให้เขาต้องเจ็บตัว แต่ผมจะไม่ยอมเป็นของเล่นใครเด็ดขาด!”
“อ๋อ หัดรักนวลสงวนตัวเสียด้วย น่าประหลาดใจที่แกมีความคิดอย่างนี้ ฉันนึกว่าจะร่านแรด อ่อยไอ้พลให้มันขยี้จนรูหลวม!”
“คุณ!!” อันน์ชี้หน้าอีกฝ่าย แต่ธรรศทำได้แค่ยักไหล่อย่างไม่ถือสา ก่อนลากพรรคพลออกไปข้างนอกห้อง และเรียกให้แหม่มดูแลอีกฝ่าย
เมื่อประตูห้องปิดปัง หัวใจอันน์ก็เต้นระทึก เขาพยายามถอยห่างไม่สบตาธรรศ และปิดปากเงียบ
ยามนั้นธรรศถอดเสื้อออก เผยให้เห็นอกแกร่ง เขามีไรขนอ่อนสวยที่แผงหน้าอกและไล่ลงไปยังในร่มผ้า พอเขาเตรียมถอดกางเกงยีน อันน์จึงลนลานรีบถอยหนีไปชิดมุมห้อง
“แกไม่ชอบรึไง หัดทำให้มันชินหน่อย เลือกเอานะว่าอยากเป็นเมียฉัน หรือไอ้พล ไม่ก็พวกคนงานในดงกุหลาบ!!” เขาว่าอย่างยียวน
“เรื่องแบบนั้นไม่มีทางเกิดขึ้น ถ้าคุณบังคับหรือข่มเหงผมอีก คุณจะได้แต่ร่างกายที่ไร้วิญญาณ!”
“โอ้ ยอมตายเลยหรือ ฉลาดน้อยไปมั้
