ตอนที่ 12 เตือนแล้วนะ(1)

1568 คำ

“อยากไปดักตบอีรุ่นพี่นี่จังวะ” “มันอยากมาหาเรื่องยัยค้างมากกว่ามาเตือนเรื่องรับบริจาคนะฉันว่า” “จริง ดูยังไงก็รู้” “กลับกันเถอะ แยกกันตรงนี้นะ” ฉันบอกพวกมันสองคนที่กำลังคุยกันเรื่องวัยรุ่นพี่นิสัยเสียคนนั้นอยู่ ที่ไม่อยากพูดถึงเพราะตอนนี้ฉันยังรู้สึกไม่ดีกับสายตาที่เพื่อนกับรุ่นพี่คนอื่น ๆ มองมา ตอนที่ยัยนั่นกล่าวหาฉันเรื่องไม่เข้าร่วมกิจกรรม แต่ดันไปช่วยงานผู้ชายซึ่งเป็นใครไม่ได้นอกจากพี่ฟิวส์ “แกอย่าเก็บไปคิดมากเลยน้ำค้าง ใครก็ดูออกว่ามันมาแค่หาเรื่องแกแค่นั้นแหละ” จินเอ่ยให้กำลังใจ ซึ่งก็คงมีแต่พวกมันเท่านั้นที่เข้าใจฉันจริง ๆ “อืม ฉันแค่เบื่อกับสายตาคน” ฉันเคยถูกรุ่นพี่ต่อว่ามาแล้วเรื่องที่ขาดกิจกรรมบ่อย ๆ หลัง ๆ มาจึงแบ่งเวลามากขึ้นแต่ก็มาเจอปัญหาการเงินตอนที่น้าอิฐเอาเงินไปใช้อีก ทำให้สองสามเดือนมานี้ฉันเริ่มขาดช่วยกิจกรรมของคณะและไม่ร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัยอีกหลายอย่าง ค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม