"นะ ในเมื่อเราเป็นเพื่อนกัน มันจะแปลกตรงไหน หากฉันจะมั่นใจว่าการกระทำแย่ๆ แบบนั้น ไมค์จะไม่มีวันทำ" ฉันพยายามที่จะยืนยันในสิ่งที่ตัวเองคิด หลายปีที่รู้จักกัน ผู้ชายชื่อไมเมิลในสายตาฉัน เขามีแต่คำว่าจริงใจและอ่อนโยน
"คุณคะ..." ฉันกลั้นใจเลือกที่จะเดินเข้าไปหา ไหนๆ ก็ได้พูดออกมาจนถึงขนาดนี้แล้ว ฉันควรอธิบายสิ่งที่ตัวเองคิดจนสุดทาง
"ฉันอยากขอร้องคุณนะคะ ฉันอยากให้คุณใจเย็นๆ กับทุกเรื่อง สอบสวนให้ดีก่อน ว่าความจริงมันได้เป็นแบบที่คุณคิดหรือเปล่า อย่างน้อยๆ ไมค์ก็เป็นน้องชายแท้ๆ ของคุณ คุณควรเชื่อเขามากที่สุดนะคะ"
"เธอรู้จักน้องฉันดี แล้วเธอรู้จักฉันดีหรือยัง!"
"คะ คุณ อย่าทำแบบนี้นะคะ" ฉันก้าวขาถอยหลังอัตโนมัติ เมื่ออีกฝ่ายหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูง มือหนาไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำเรียบกริบที่เขาสวมใส่ แผงอกแกร่งที่โผล่พ้นออกมามันยิ่งทำให้ใจหาย
"ฉันถามว่าเธอรู้จักฉันดีหรือยัง!"
"มะ ไม่
