หนี้รักมาเฟีย (แคท-นาธาน)

ผู้หญิงของนาธาน

"ขอเจอไมค์ได้ไหมคะ" ฉันร้องขอออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา คำพูดของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ปักเข้ามากลางใจของฉันอย่างจัง เขาดูถูกแบบซึ่งๆ หน้า ฉันเข้าใจว่าปัญหานี้มันเป็นปัญหาของฉัน ต่อให้ฉันจะเล่าให้ใครฟัง ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะสามารถเรียกร้องความเห็นใจจากใครได้ แต่ฉันหน้าบาง เดินออกไปจากบ้านหลังนี้ไม่ได้ ถ้าจะให้เลือกสองทาง หนทางที่หนึ่งคือทนหน้าด้านขอความช่วยเหลือจากไมค์ และทางที่สอง กลับไปขอร้องพ่อของแมทธิวให้คืนแมทธิวมา ฉันยอมทนหน้าด้าน เพราะรู้ว่าผู้ชายเฮงซวยที่เป็นพี่เขยของฉัน ไม่มีทางมีจิตสำนึกอย่างแน่นอน

"น้องฉันกำลังจะแต่งงาน เธอกล้าไปขอความช่วยเหลือจากหมอนั่นทั้งที่มันอยู่กับผู้หญิงของมันอย่างนั้นเหรอ?"

"คุณคะ ฉันไม่ได้มีเจตนาสร้างความร้าวฉาน แต่ฉันจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากไมค์จริงๆ นะคะ"

"แต่ฉันให้เธอเจอหมอนั่นไม่ได้เหมือนกัน"

"คุณ..."

"ทางเดียวที่เธอสามารถทำได้ หากต้องการความช่วยเหลือเรื่องหลาน คือเดินออกมาจากชีวิตน้องชายฉัน เลิกยุ่ง เลิกข้องเกี่ยวไม่ว่าจะด้วยทางใดก็ตาม ฉันจะช่วยเธอทุกเรื่องที่เธอต้องการ แลกกับการที่เธอต้องทำตามที่ฉันต้องการเหมือนกัน!"

"เพราะอะไรคุณถึงต้องการร่างกายของฉะ..."

"ฉันไม่ได้ต้องการร่างกายของเธอ! แต่ถ้าจะให้ฉันช่วยเธอ เพื่อแลกกับการที่เธอเดินออกไปจากชีวิตน้องฉันมันง่ายไป มันไม่มีสิ่งไหนการันตีว่าเธอจะไม่เดินย้อนกลับเข้ามาใหม่ ฉันช่วยเธอได้ แต่ทุกอย่างต้องเป็นไปในรูปแบบที่ฉันต้องการ!"

น้ำตาที่คลอเบ้า ร่วงเผาะลงมาทันที ป่านนี้แมทธิวคงร้องหาฉัน ส่วนไอ้พ่อเฮงซวยที่ติดการพนันก็คงจะตะคอกลูกใหญ่ ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่สาวของฉันเลือกผู้ชายแบบนี้มาเป็นพ่อของลูกได้ยังไง หากพี่ฉันที่อยู่บนฟ้ามองลงมาเห็นลูกกำลังเจอกับสถานการณ์ที่เลวร้ายแบบนั้น พี่ฉันไม่มีทางไปอย่างสงบแน่นอน

"เลิกบีบน้ำตา แล้วตัดสินใจให้เด็ดขาด ว่าเธอจะเอาแบบไหน ถ้าจะให้ฉันช่วยก็ตอบรับ แต่ถ้าไม่สนใจข้อเสนอของฉัน ก็ไสหัวกลับไป!"

"..."

"หากคิดว่าการยุ่งกับผัวชาวบ้านมันคือสิ่งที่เธอต้องการ หรือยังคิดว่าจะขอให้นายไมค์ไปช่วยเธอให้ได้อยู่วันยังค่ำ บอกไว้ก่อนว่าเธอจะไม่มีวันได้ในสิ่งที่เธอต้องการ เอาหัวฉันเป็นประกัน!"

"แมทไม่อยากไปหาพ่อ พ่อดุแมท"

"น้าแคทจะส่งแมทไปอยู่กับพ่อเหรอครับ แมทไม่อยากไปนะ"

"พ่อจะมารับแมทไปอยู่ด้วยเหรอครับ บอกพ่อได้ไหมครับว่าแมทไม่อยากไป"

"แมทอยากอยู่กับน้าแคทครับ"

ฉันพยายามเชิดหน้า กลั้นน้ำตาที่ไหล ทั้งที่ฉันอ่อนแอ ทั้งที่ฉันแบกรับไม่ไหว แต่ฉันกลับไม่สามารถท้อหรือว่ายอมรับความอ่อนแอออกมาได้ หลานที่เป็นทุกอย่างของฉันกำลังแย่ เขากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่อยากเจอ คิดถึงสิ่งที่แม่ของแมทธิวซึ่งเป็นพี่สาวเธอช่วยเธอสิแคท พี่เธอเขาดีกับเธอทุกอย่าง ส่งเธอเรียนจบ ไม่ปล่อยให้เธอต้องลำบากด้วยซ้ำ วันนี้เขาไปสบายแล้ว มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาห่วงมาก แต่ไม่สามารถที่จะดูแลต่อไปได้ เธอที่มีโอกาสได้ทำ ควรทำไงแคท ทำทุกทาง เพื่อให้ได้ปกป้องแมทธิว

"ตกลงค่ะ ฉันจะเอาร่างกายของฉันไปแลก เพื่อให้คุณช่วยเหลือในสิ่งที่ฉันต้องการ"

"ดี!" ฉันสบสายตากับดวงตาคมเข้มผ่านม่านน้ำตา เสียตัว แต่ไม่ต้องเสียหลาน กับเสียหลานแต่ตัวไม่ได้เสียหาย แต่คงไม่มีหัวใจ ไม่มีความสุขอีกต่อไป

"เอารถออก" เขาออกคำสั่งกับลูกน้องของเขา เมื่อฉันเล่าออกไปว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เขาไม่ได้พูดถึงข้อเสนอนั้น แต่เลือกที่จะพาฉันไปช่วยหลานทันที

@บนรถ

รถหรูเคลื่อนตัวออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ เขาบอกให้ฉันต่อสายไปหาพี่เขยถึงพิกัดที่ต้องการให้ไปรับหลาน ทั้งที่เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร

"คุณคะ..." ฉันหันมองคนที่นั่งข้างๆ ภายในรถคันเดียวกัน มือสั่น ทำตัวไม่ถูก แม้น้ำตาเองก็ห้ามไม่ไหว

"พี่เขยของฉัน เขาขอเงินห้าแสน เพื่อแลกกับหลานของฉันค่ะ" ไม่มีเสียงตอบรับจากริมฝีปากของเขา สายตาที่แสนจะเย็นชามองไปที่ท้องถนนเบื้องหน้า บ่อยครั้ง ที่เขาเหลือบตามองเวลาบนนาฬิกาข้อมือราคาแพงที่ประดับบนข้อมือแข็งแรง

"คุณจ่ายเงินห้าแสน เพื่อแลกกับสิ่งที่คุณต้องการได้ไหมคะ ฉันสัญญา ว่าฉันจะทำทุกอย่างแบบที่คุณต้องการ"

"หึ..." เขาแสยะยิ้มมุมปาก ดวงตาคมตวัดมองที่ฉันเพียงนิด ก่อนที่เขาจะมองไปในทิศทางเดิม

เพราะอะไรชีวิตฉันถึงต้องมีปัญหา เพราะเงินที่คนอย่างฉันไม่มี หรือผู้ชายเฮงซวยที่กลายเป็นผีพนัน ที่ทำให้ชีวิตของฉันมันต้องฉิบหายตาม

.

.

.

รถหรูเลื่อนเข้ามาจอดที่อพาต์เม้นต์แห่งหนึ่ง ซึ่งพี่เขยของฉันบอกว่าอยู่ที่นี่

"ฉันอยู่ที่โรงจอดรถแล้ว พี่จะให้ขึ้นไปที่ห้องไหน" ฉันกวาดสายตาไปรอบๆ พยายามมองหาเผื่อว่าจะเห็นหลาน แต่สิ่งที่เห็นคือความเงียบสงบ เงียบมากจนน่ากลัว

[ เดินเข้ามาเลยแคท บอกผัวเธอ ว่าพี่ให้ขึ้นมาแค่เธอ ]

หมับ~

"แต่เงินอยู่ที่ฉัน!" พี่ชายของไมเคิลแย่งมือถือไป คาดว่า เขาได้ยินในสิ่งที่พี่เขยของฉันพูดมาตามโทรศัพท์อย่างแน่นอน

"บอกมาว่าอยู่ห้องไหน จะรีบเอาเงินห้าแสนไปให้!"

ฉันเม้มปากแน่น สิ่งที่เขาพูด มันการันตีว่าสิ่งที่ฉันขอ เขาให้ฉันแล้ว

"รออยู่ที่นี่ ...ส่วนเธอ ตามฉันมา" เหมือนหัวใจหล่นลงไปกองที่ตาตุ่ม เมื่อดวงตาคมเข้มตวัดมองมา ฉันลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก่อนจะเดินตามเขาไป

.

.

.

"น้าแคท ฮึก... แมทจะไปอยู่กับน้าแคท ฮื่อ..." สิ่งที่เห็น ทำฉันห้ามน้ำตาไม่ได้ ตรงหน้าของแมทธิวมีกล่องอาหารสำเร็จรูปและบรรดาห่อขนมเกลื่อน บนใบหน้าจิ้มลิ้มมีคราบน้ำตาเปรอะไปตามใบหน้า คาดว่าอาจจะร้องไห้ตั้งแต่วินาทีที่พ่อพาออกมาจากโรงเรียน

"เลว เมื่อไหร่พี่จะเลิกทำตัวเลวๆ แบบนี้สักที"

"เปลี่ยนผัวไหมเหรอแคท ไม่เหมือนคนก่อนที่เอาเงินมาให้พี่เพื่อช่วยเธอเลย เสน่ห์แรงจังเลยนะ"

"หุบปาก แล้วเอาตัวแมทธิวมา"

"ไหนล่ะเงิน ห้าแสนอ่ะแคท เอาเงินมา" ฉันหันมองคนข้างๆ เขามองพี่เขยของฉันไม่วางตา ก่อนจะล้วงเช็คออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นออกไปตรงหน้า

"เงินสดอ่ะ ฉันอยากได้เงินสดอ่ะมีไหม"

"ฉันไม่พกเงินสด ...มองจำนวนเงินบนเช็คก่อนดีไหม" พ่อแมทธิวทำตามคำบอก ก่อนจะเบิกตากว้าง ไม่สนใจลูก แล้วคว้าหมับที่เช็คใบนั้นทันที

"ขอห้าแสน แต่ให้หนึ่งล้าน ฮ่าๆ คงจะหลงน้องเมียของฉันน่าดูสินะ"

"หนึ่งล้านที่ให้ อย่ามายุ่งกับเด็กคนนั้นและผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด แต่ถ้าเหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นอีกครั้ง หนึ่งล้าน เท่ากับแขนสองข้างของมึง!" ฉันเบิกตากว้าง ลอบกลืนน้ำลายกับสิ่งที่ได้ฟัง แล้วรั้งตัวแมทธิวเข้าสู่อ้อมกอดทันที

"หึ ก็ได้ ถ้าอย่างนั้น พี่ฝากดูแลลูกด้วยนะ น้องแคทคนสวย"

"อื้ออ..."

ผัวะ!

"อย่ายุ่งกับผู้หญิงของกู!"