“อื้อ…ปล่อยนะคนบ้า อย่ามายุ่งกับฉัน” เมื่อริมฝีปากเจ่อเพราะรสจูบดุเดือดเมื่อสักครู่เป็นอิสระ มณีญาก็ขืนตัวออกจากอ้อมกอด ต่อว่าเขาเสียงอู้อี้ปนเหนื่อยหอบ เพราะลมหายใจที่เขาเพิ่งปล้นไปยังไม่กลับมาครบถ้วน
“ไม่ให้ยุ่งกับเมีย แล้วจะให้ไปยุ่งกับใครฮึทูนหัว” มาร์เวลฝังจมูกลงบนแก้มแดงระเรื่อของแม่จอมดื้อ ก่อนจะก้มลงกระซิบถามเสียงพร่า มองสบตาเธออย่างมีความหมาย
“ไปยุ่งกับนางไก่ปากแดงโน่น ดูท่านางคงกำลังรอคุณอยู่ เดี๋ยวนางจะกลายเป็นแม่สายบัวรอเก้อ” มณีญาออกปากไล่ชายหนุ่มให้ไปหาซูซี่ด้วยท่าทางกระบึงกระบอน ครั้งนี้เธอไม่ปฏิเสธตำแหน่งกิตติมศักดิ์ที่เขาเต็มใจมอบให้ ทั้งที่ในชีวิตนี้มาร์เวลไม่คิดว่าจะมอบมันให้ใคร
“หึงล่ะสิ” ส่งสายตาล้อเลียนไปให้หญิงสาว ทำเอามณีญาเขินอายจนหน้าแดงระเรื่อเมื่อเขากระเซ้าได้ตรงจุดพอดี
“หึงบ้าหึงบออะไร หลงตัวเองเกินไปหรือเปล่า” รีบปรับสีหน้าและท่าทางให้เป็นปกติเท่าที่พอจะ
