#เดย์เจ้าเอย 10
“เจ้าเอย!” เสียงนี้ฉันเคยอยากได้ยิน แต่ทำไมตอนนี้ฉันถึงได้รังเกียจเสียงเขามากมายขนาดนี้กันล่ะ
“เจ้าเอยกลับมา ฟังพี่ก่อน!” ฉันเดินผ่านพวกเขาไม่มองหน้าใครเลยสักคน แต่มีมือร้อนที่รั้งท่อนแขนฉันไว้เขาทำแบบนี้ทำไม จะรั้งฉันไว้ให้รับรู้เรื่องราวที่เขาจะหามาหลอกฉันอีกเหรอ
“ฟังพี่อธิบายก่อน”
“พวกพี่อธิบายและเป็นพยานให้มันได้นะเจ้าเอย มันกับ...”
“ไม่จำเป็นหรอกค่ะพี่ เขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขาในเมื่อหนูชัดเจนมาตลอดแล้วเป็นเขาเองที่ไม่ชัดเจน ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับเขานั่นแหละค่ะ”
“ตัวเล็ก” พี่เดย์เรียกชื่อฉันเสียงอ่อน แต่เสียงสะอื้นของพี่องุ่นยิ่งบีบหัวใจฉันอย่างหนัก
“อย่าเรียกชื่อนั้นเลยค่ะ คนที่เรียกแบบนั้นเขาไม่อยู่แล้วล่ะ ช่วยปล่อยด้วยค่ะ” ฉันบอกเสียงเย็นไม่มองหน้าหรือสบตาเขา ฉันกลัวว่าตัวเองจะร้องไห้ต่อหน้าเขาอีกครั้งในรอบวัน
“ตัวเล็กฟังพี่เดย์ก่อน”
“ฮึก จะให้ฟังอะไรคะ เ
