เมื่อกลับถึงบ้านก็พบว่ามีเด็กสาวฝาแฝดมายืนรออยู่หน้ารั้วบ้าน อันเจียอีที่เดินลงไปเปิดประตูรั้วเพื่อให้ผู้เป็นสามีนำเกวียนวัวเข้ามา จึงบอกให้เด็กทั้งสองไปนั่งรอที่แคร่หน้าบ้าน
หลังจากนำเกวียนเข้ามาในบ้านแล้ว จงฮุ่ยชิวทำหน้าที่เป็นผู้อุ้มหลานสาวที่นอนหลับอย่างสบายน้ำลายไหลย้อยเข้าไปนอนในบ้าน ในอ้อมแขนนางยังมีกระดาษเนื้อดีหลายสิบแผ่นพร้อมหมึกและสีอยู่ในอ้อมแขนด้วย เห็นนางบอกว่าจะเอามาวาดภาพรายการขนมและเครื่องดื่มเพื่อให้ลูกค้าดู ตอนนี้พวกเขาพอมีกำลังที่จะซื้อ จึงซื้อให้นางได้ไม่มีปัญหาอะไร
“เดี๋ยวข้าช่วยเจ้าค่ะท่านยาย” เด็กสาวฝาแฝดเดินเข้ามาเพื่อจะช่วยขนของลงจากเกวียน
“ไม่เป็นไรๆ ยายขนเองได้พวกเจ้าไปนั่งเถิด” อันเจียอีเอ่ยปฏิเสธเด็กทั้งสอง
“ช่วยกันหลายคนได้เสร็จไวๆ เจ้าค่ะท่านยาย”
เมื่อปฏิเสธเด็กทั้งสองไม่ได้ นางจึงปล่อยเลยตามเลย ขนเพียง 2 รอบก็หมดแล้ว
“คนไหนพี่ คนไหนน้องละเนี่ย” อัน
