ตอนที่ 5 รุก

1887 คำ
ภายในตึก 4 ชั้นออฟฟิศของแบรนด์เสื้อผ้าชื่อดัง สุดที่รักกำลังนั่งจ้องกระดาษหนึ่งแผ่นที่เขียนตัวเลขเป็นจำนวนเงินชัดเจนอยู่บนชั้นสี่ที่เป็นสตูดิโอสำหรับไลฟ์สดขายเสื้อผ้า เมื่อเห็นเธอนั่งจับจ้องกระดาษแผ่นนั้นอยู่นาน ก็ทำเอาเจ๊แมรี่อดรนทนสงสัยไม่ได้ต้องเดินเข้ามาถาม "นี่ยัยที่รัก แกเป็นอะไรของแกห๊ะ ตั้งแต่กลับมาจากกินคุณหมอสุดหล่อวันก่อนก็ชอบเอาแต่นั่งเหม่อ ทำไม แผนไม่สำเร็จเหรอยะ หรือโดนหลอกฟันมาอีกล่ะ แล้วนั่นกระดาษอะไร ฉันเห็นแกนั่งจ้องมาจะเป็นชั่วโมงละ" คำถามของเจ๊ผู้เป็นหุ้นส่วนทำให้สุดที่รักต้องเงยหน้ามามองพร้อมทำหน้าซังกะตาย "ไอ้โดนหลอกฟันน่ะไม่เท่าไหร่หรอกเจ๊ก็ฟินทั้งสองคน ถือว่าวิน ๆ ทั้งสองฝ่าย แต่หนูเจ็บใจตรงที่อีตาหมอนั่นคิดว่าหนูขายตัวน่ะสิ แล้วนี่ก็เช็คเงินสดที่เขาทิ้งไว้ให้" เมื่อได้ยินคำตอบทำเอาเจ๊แมรี่หลุดขำออกมาเสียงดัง เมื่อสุดที่รักคิดว่าจะจับหมอรชาทำแฟน แต่ดันโดนเขาตลบหลังหลอกฟันเสียได้ "นั่นไง ฉันเตือนแกแล้วก็ไม่ฟัง เป็นไงล่ะทีนี้ต้องมานั่งเจ็บใจอยู่คนเดียว เปลี่ยนเป้าหมายเถอะย่ะ" คำแกมบ่นแกมสอนของเจ๊แมรี่เหมือนไม่ได้ทำให้สุดที่รักเปลี่ยนใจเลยแม้แต่น้อย แต่กลับกัน เธอกำลังคิดแผนการณ์ใหม่อยู่ต่างหาก "เจ๊ เจ๊รู้รายละเอียดเกี่ยวกับหมอรชาใช่มั้ย เล่าให้หนูฟังหน่อยสิ" สาวสวยหันไปถามเจ๊แมรี่ด้วยสายตาเป็นประกาย ทำให้คนโดนถามต้องส่ายหัวเมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ลดละความพยายามอยากจะได้ชายหนุ่มมาเป็นแฟน "หมอรชาเป็นหมอเชี่ยวชาญด้านสมอง หลังจากจบแพทย์เฉพาะทางมาพ่อของคุณหมอก็โอนทุกอย่างมาให้คุณหมอดูแลทันที แล้วตอนนี้พึ่งได้ขึ้นรับตำแหน่งประธานหมาด ๆ" สุดที่รักนั่งฟังอย่างตั้งใจพร้อมพยักหน้าน้อย ๆ ไปด้วย "พวกคุณชายที่อยากได้อะไรก็ไม่เคยโดนขัดใจสินะ" เธอพูดเบา ๆ กับตัวเอง "นี่นังที่รัก แต่มีข่าวลืออยู่นะ ว่าเบื้องหลังของคุณหมอรชาน่ะ คือมาเฟียที่มีอิทธิพลมาก แถมโหดด้วย แกกำลังจะเล่นกับไฟอยู่รู้รึเปล่า" คำเตือนของเจ๊แมรี่เหมือนจะไม่ได้เป็นที่สนใจของสุดที่รักมากนัก "เป็นไฟงั้นเหรอเจ๊ งั้นเขาก็ต้องมาเจอน้ำมันอย่างหนูนี่แหละ เผากันให้วอดวายไปข้าง เหมาะสมกันที่สุด" เสียงหวานพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ แล้วก็หันกลับไปนั่งคิดแผนการณ์ที่จะเอาหมอหนุ่มมาเป็นแฟนต่อ /////// 2 วันต่อมา ร่างบางระหงในชุดเดรสแขนสั้นรัดรูปสีน้ำตาลก้าวเท้าเข้ามาในโรงพยาบาลชื่อดัง สายตาหลายคู่ต่างจับจ้องมาที่สาวสวยที่สูงกว่า 170 เซนติเมตร ถึงแม้ว่าชุดที่สุดที่รักใส่จะยาวจนเกือบถึงตาตุ่ม แต่ด้วยหน้าตาและทรวดทรงนางแบบของเธอก็ทำให้ร่างเซ็กซี่ที่อยู่ภายใต้ชุดรัดรูปนั้นดูโดดเด่น เธอเดินตรงไปทางจุดหมายนั่นคือแผนกสมองและระบบประสาททันที "ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าจะขอพบคุณหมอรชาได้มั้ยคะ" ที่รักเอ่ยถามเจ้าหน้าที่ตรงเคาน์เตอร์หน้าแผนก "ได้นัดไว้รึเปล่าคะ ตอนนี้คุณหมอตรวจคนไข้อยู่ค่ะ น่าจะอีกราว ๆ ครึ่งชั่วโมงถึงจะเสร็จ" เจ้าที่ตอบกลับมาด้วยท่าที่สุภาพ "ไม่ได้นัดค่ะ แต่ว่ารอตรงนี้ได้ใช่มั้ยคะ" สุดที่รักตอบกลับไป พร้อมมองหาที่สำหรับนั่งรอ "เชิญคุณนั่งรอทางนั้นก่อนนะคะ เดี๋ยวคุณหมอก็จะออกมาจากห้องนั้นค่ะ" พยาบาลคนสวยผายมือบอกให้สุดที่รักไปนั่งรอที่โซฟาด้านหน้าที่อยู่ใกล้ ๆ ห้องตรวจ ถ้าคุณหมอออกมาก็จะได้เจอพอดี ครึ่งชั่วโมงต่อมา "สวัสดีค่ะคุณหมอรชา" สุดที่รักเอ่ยทักทายนายแพทย์หนุ่มเมื่อเห็นเขาก้าวออกมาจากห้องตรวจ เพราะรชากำลังก้มหน้าอ่านเอกสารการตรวจหลายแผ่นที่ถืออยู่ทำให้ไม่ทันได้สังเกตว่าเธออยู่ตรงนี้ "คุณ! มาได้ยังไงครับ" เสียงทุ้มเรียกอย่างตกใจเมื่อเห็นหน้าหญิงสาวที่เขาพึ่งผ่านคืนอันหวามไหวมาด้วยกันเมื่อไม่กี่วันก่อน และรชาเองก็ไม่คิดว่าเธอจะมาหาเขาถึงที่นี่ ส่วนหนึ่งเพราะเขาเองไม่ได้พูดรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเองให้เธอฟัง จึงไม่คิดว่าสุดที่รักจะหาเขาเจอ "ก็มาหาคุณหมอไงคะ ฉันว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันค่ะ อีกอย่าง..ฉันเอาเช็คมาคืนคุณค่ะ" สุดที่รักมองดูท่าทางเคร่งขรึมของรชาที่ช่างดูแตกต่างจากคราวก่อนอย่างสิ้นเชิง "ไม่ต้องคืนหรอกครับผมให้คุณ หรือว่ามันน้อยไปเหรอครับ" คำถามของนายแพทย์หนุ่มทำเอาเธอต้องกดอารมณ์ไว้ในใจ ภายใต้หน้ากากคุณหมอผู้แสนดีกลับซ่อนความร้ายกาจไว้ไม่เบา "ใช่ค่ะ มันน้อยไป เพราะถ้าคุณอยากจะใช้เงินซื้อฉัน คงต้องใช้เงินเยอะหน่อยนะคะ แต่เผอิญว่าฉันไม่ได้ต้องการเงินค่ะ เรื่องคราวก่อนฉันก็แค่ต้องการความฟินเหมือนกับคุณนั่นแหละ ฉันมีงานมีการทำ รายได้ก็ไม่ได้ขี้เหร่ถึงขนาดต้องมาขายตัวหรอกนะคะ นี่นามบัตรฉันค่ะ คุณจะได้เลิกคิดว่าฉันต้องการเงินของคุณสักที" สุดที่รักพูดพลางยื่นนามบัตรของเธอใส่มือรชาที่ตอนนี้ยังดูอึ้งกับคำพูดของเธออยู่ เมื่อตั้งสติได้เขาจึงก้มลงอ่านชื่อบนนามบัตรใบนั้น "สุดที่รักงั้นเหรอ" รชาพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดังมากนัก "เรียกที่รักเหรอคะคุณหมอ" ประโยคนี้ของเธอนั้นดังพอที่จะทำให้คนแถวนั้นหันมามอง รวมถึงเจ้าหน้าที่และพยาบาลที่อยู่แถวนั้น "นี่คุณ จะเสียงดังทำไม" รชาพูดกับสุดที่รักแค่พอได้ยินกันสองคน แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ก็มีเสียงเรียกซะก่อน "เฮีย! ทำอะไรอยู่น่ะ" เสียงใสของของขวัญเรียกรชามาแต่ไกล พร้อมกับเดินตรงมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเขาและสุดที่รัก "อุ้ย แฟนคุณหมอเหรอคะ" สุดที่รักถามออกไปหยั่งเชิง เมื่อสาวสวยวัยไล่เลี่ยกันกับเธอดูจะคุ้นเคยกับนายแพทย์หนุ่มเป็นอย่างดี "หูย คุณขา อย่าพูดอะไรที่น่ากลัวขนาดนั้นสิคะ ขวัญนี่นะจะเป็นแฟนเฮียรชา แค่คิดก็สยองแล้วค่ะ" ของขวัญพูดพลางทำท่าทางขนลุกขนพองไปด้วย "ของขวัญ พูดมากนะเราน่ะ ว่าแต่มาทำอะไรที่นี่" รชาถามขึ้นตัดบทก่อนที่ของขวัญจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ "พอดีแดดดี๊กับคุณแม่มาตรวจร่างกายประจำปีค่ะ ขวัญเลยติดรถมาหาเฮียด้วย ว่าแต่นี่ใครคะ" น้องสาวต่างสายเลือดตอบคำถาม พร้อมกับถามถึงคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รชา "คนรู้จักน่ะ ไม่มีอะไรหรอก" เขาตอบปัดแบบส่ง ๆ "แต่เมื่อกี้พี่หมอยังเรียกที่รักอยู่เลยนะคะ" สุดที่รักพูดออกไปด้วยท่าทีกำกวมยิ่งทำให้ของขวัญทำหน้าสงสัยเข้าไปใหญ่ "ก็นั่นมันชื่อคุณไม่ใช่รึไง" ไม่มีคำตอบจากเธอมีเพียงเสียงหัวเราะเล็ก ๆ ลอดออกมาอย่างพอใจเมื่อแกล้งเขาได้ "เอ..ขวัญว่าขวัญเคยเห็นหน้าคุณนะคะ" ของขวัญพูดกับที่รักเมื่อยืนพิจารณาอยู่สักพัก "ถ้าชุดที่คุณใส่อยู่เป็นของแบรนด์สุดที่รัก แน่นอนคุณต้องเคยเห็นที่รักอยู่แล้วค่ะ" เมื่อได้ยินคำตอบแบบนั้นของขวัญก็ตาโต เพราะเธอเองก็เป็นลูกค้าประจำเสื้อผ้าแบรนด์นี้อยู่แล้ว "คุณสุดที่รักจริง ๆ ด้วย ขวัญชอบเสื้อผ้าร้านคุณมากเลยนะคะ สวยทุกชุดเลยค่ะ ตามมานี่ค่ะ เราไปคุยกันทางโน้นดีกว่า อยู่ตรงนี้เดี๋ยวโดนดุค่ะ" ของขวัญพูดพลางดึงแขนสุดที่รักเบา ๆ ให้เดินตามเธอไปด้วยกัน แล้วปล่อยให้รชายืนอยู่ตรงนั้นคนเดียว "ไปแล้วนะคะหมอ บาย" ใบหน้าสวยหันมาโบกมือลานายแพทย์หนุ่ม ก่อนที่จะเดินตามลูกค้าขาประจำของเธอไป //////// รชาเก็บนามบัตรและเช็คใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อกาวน์อย่างไม่ใส่ใจนักก่อนที่เขาจะเดินไปดูคนไข้ที่ห้องอื่นต่อ กว่าจะตรวจคนไข้ครบก็ปาไปเกือบสองทุ่มแล้ว ร่างสูงกำยำได้สัดส่วนกลับเข้ามาในห้องพักของตัวเองก่อนที่จะทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ด้วยความเหนื่อย เขาล้วงกระเป๋าเสื้อเพื่อจะหยิบเอาของข้างในออกมาเก็บเข้าที่ ก็พบเข้ากับนามบัตรกับเช็คใบที่เขาเคยให้สุดที่รักไว้ "ต้องการแค่ความฟินอย่างนั้นเหรอ หยิ่งซะด้วย" เขาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ รอยยิ้มยกมุมปากผุดขึ้นมาบนใบหน้า รชาเจอผู้หญิงมาก็เยอะ แต่ท่าทีหยิ่งในตัวเองอย่างสุดที่รักเขาพึ่งเจอเป็นครั้งแรก "เพจสุดที่รัก ไลฟ์สดทุกวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เวลาสองทุ่มเป็นต้นไป" นายแพทย์หนุ่มอ่านข้อความบนนามบัตร พลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูก็เห็นเวลาสองทุ่มกว่า ๆ รชาหยิบสมาร์ทโฟนออกมาจากกระเป๋าก่อนที่จะกดเข้าไปในเพจของสุดที่รัก ซึ่งตอนนี้เธอกำลังไลฟ์สดอยู่พอดี "คุณลูกค้าขา พิมพ์รหัสชุดที่ต้องการมาได้เลยนะคะ เดี๋ยวทางแอดมินจะทะยอยตอบให้ค่า มั่นใจได้เลยว่าสุดที่รักจะทำให้คุณสวยได้แน่นอนค่า" เสียงเจื้อยจ้อยพูดจาผ่านไลฟ์สดอย่างคล่องแคล่ว ท่าทางการขายของเธอดูน่าสนใจไม่น้อย โดยเฉพาะเวลาเปลี่ยนชุด แทนที่เธอจะเปลี่ยนต่อหน้ากล้องเหมือนแม่ค้าร้านอื่น ๆ แต่ของสุดที่รักเธอจะมีฉากกั้นอยู่ด้านหลัง เวลาจะเปลี่ยนชุดใหม่ก็แค่เดินเข้าไปข้างในแล้วเดินออกมา ซึ่งเวลาในการเปลี่ยนก็รวดเร็วเหมือนกับแค่เดินผ่านแค่นั้น ทำให้ลูกค้าเองก็ตื่นเต้นที่จะได้เห็นในชุดต่อไปอีกด้วย "น่าสนใจดีนี่ งั้นเรามาเล่นเกมส์กันสักตั้งดีกว่านะคนสวย" รชาพูดกับตัวเองระหว่างที่กำลังดูสุดที่รักไลฟ์สดอยู่ //////// อยากได้แค่ความฟินอย่างนั้นเหรอ แค่ผู้หญิงรักสนุกงั้นสิ แต่ผมชักจะสนใจในตัวเธอซะแล้ว คนอย่างหมอรชาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำท่าทีหยิ่งขนาดนี้ใส่มาก่อน ลองมาเล่นเกมส์กันดูสักตาจะเป็นไร ดูซิว่าผมจะทำให้คนอย่างเธอตกหลุมกับดักผมได้รึเปล่า ////////////
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม